طرفداری- جامائیکا جزیره ای است در دریای کارائیب که سومین کشور پر جمعیت انگلیسی زبان در قاره آمریکا بوده و استقلال خود را در سال 1962 از بریتانیا دریافت نمود. هر چند که به ظاهر جامائیکا همچون یک کشور مستقل اداره می شود، اما هنوز هم ملکه بریتانیا نقش رئیس و نفر اول ساختار سیاسی جامائیکا را به صورت نمادین ایفا می نماید. شاید پس از موسیقی، نام کشور جامائیکا را با دونده های سرعتی و اعجوبه ای همچون اوسین بولت بشناسند اما فوتبال هم ورزش چندان غریبه ای در کشور جامائیکا نیست.
تاریخچه تیم ملی فوتبال جامائیکا
فعالیت رسمی تیم ملی فوتبال جامائیکا از سال 1925 آغاز شد ولی تا سال 1962 که به استقلال از بریتانیا دست یافت، فوتبال در جامائیکا جنبه حرفه ای نداشت و تیم ملی این کشور نیز هر ساله به صورت دوستانه چند مسابقه را با تیم های ملی یا باشگاهی به ویژه در قاره آمریکا برگزار می کرد.
پس از استقلال جامائیکا و بهبود اوضاع اقتصادی این کشور با تکیه بر صادرات موز، به تدریج فوتبال نیز همچون موسیقی در این کشور جدی تر گرفته شد تا اینکه جامائیکایی ها با تکیه بر ژرژ پنا مربی برزیلی برای اولین بار در مرحله مقدماتی جام جهانی 1966 شرکت کردند هر چند که فوتبال تازه حرفه ای شده جامائیکا نتوانست جواز صعود را بگیرد.
جامائیکایی ها با ایجاد تغییرات گسترده در تیم ملی و سپردن سکان هدایت آن به جرج همیلتون، برای حضور در جام جهانی 1970 دست به کار شدند. جالب اینکه بسیاری از بازیکنان تیم ملی جامائیکا در مرحله مقدماتی جام جهانی 1966، ترجیح دادند که از این کشور مهاجرت کنند یا بازنشسته شوند. به هر حال تقدیر جامائیکا چنین بود که در دهه هفتاد میلادی نتوانست به 3 دوره جام جهانی راه یابد و در دهه هشتاد میلادی نیز به علت مشکلات مالی، در رقابت های مقدماتی جام جهانی 1982 و 1986 حضور نیافت.
جامائیکا برای اولین بار در سال 1991 به مقام قهرمانی جام کارائیب رسید. پس از تکرار ناکامی های این تیم در راهیابی به جام های جهانی 1990 و 1994، فدراسیون فوتبال جامائیکا ترجیح داد تا رنه سیموئژ مربی برزیلی را به خدمت بگیرد. این مربی جوان، با انگیزه و خوش فکر برزیلی برای پیدا کردن نسلی جدید از فوتبال جامائیکا، به سراغ یافتن بازیکنان جامائیکایی تبار شاغل در فوتبال انگلیس و بازیکنان بریتانیایی دارای اصلیت جامائیکایی رفت و جالب اینکه چند بازیکن را که خدمتکار هتل بودند، به تیم ملی جامائیکا برد و از آنها یک بازیکن حرفه ای فوتبال ساخت.
جامائیکا با این تیم دگرگون شده، علاوه بر قهرمانی در جام کارائیب 1998، جواز حضور در جام جهانی 1998 را به دست آورد تا اولین حضور این کشور در مرحله پایانی جام جهانی باعث ایجاد شور و شعفی بی سابقه در این سرزمین دوست داشتنی دریای کارائیب شود.
جامائیکا با چهره هایی همچون مارکوس گیل، فیتزروی سیمسون، یان گودیسون، تئودور ویتمور، ریکاردو گاردنر، رابی ارل، دئون برتون، وارن بارت (دروازه بان اول و کاپیتان جامائیکا در جام جهانی 98 و مربی کنونی دروازه بان های تیم ملی جامائیکا)، اوناندی لو و ... در گروه 8 جام جهانی با تیم های آرژانتین، ژاپن و کرواسی هم گروه شد و جالب اینکه علی رغم حذف این تیم در مرحله گروهی، شاگردان رنه سیموئژ توانستند اولین برد تاریخ فوتبال جامائیکا در جام جهانی را با شکست دادن ژاپن رقم بزنند.
رنه سیموئژ دو سال پس از رهبری جامائیکا در جام جهانی 1998، از این تیم جدا شد. او در سال 2006 مربی تیم ملی امید ایران بود ولی جدایی زودهنگام او از تیم ملی امید، باعث گردید تا تنها یادگاری فوتبالدوستان ایرانی از وی، سیبیل های معروفش باشد!
فوتبال جامائیکا پس از کسب اولین تجربه حضور در جام جهانی، وارد سراشیبی شد و به شدت افت کرد طوری پس از آن هرگز نتوانست به مرحله پایانی جام جهانی راه یابد. تنها افتخارات فوتبال ملی جامائیکا از سال 2000 به بعد، کسب 4 عنوان قهرمانی در جام کارائیب بود. حتی بازگشت رنه سیموئژ در سال 2008 نیز کمکی به فوتبال جامائیکا نکرد تا بالاخره نوار ناکامی های این تیم در سال 2014 و با حضور وینفرد شفر مربی کهنه کار آلمانی پاره شد. شفر مربی اسبق تیم ملی کامرون جانشین تئودور ویتمور روی نیمکت مربیگری جامائیکا گردید و تغییرات گسترده ای را روی نیمکت و همچنین در ترکیب این تیم به وجود آورد.
هر چند جامائیکا نتوانست با وینفرد شفر به مرحله پایانی جام جهانی 2014 صعود نماید، اما آنها با کسب عنوان قهرمانی در جام کارائیب 2014 ، یکی از 16 سهمیه کوپا آمریکا 2016 را به دست آوردند و سپس در جام طلایی 2015 با درخششی خیره کننده راهی فینال این تورنمنت معتبر شدند. جالب اینکه جامائیکا به عنوان تیم میهمان در کوپا آمریکا 2015 نیز حضور یافت ولی از آنجایی که می بایست چند هفته بعد در رقابت های جام طلایی بازی می کرد، در کوپا آمریکا 2015 از بازیکنان جوان تری استفاده کرده و با 3 شکست، از گردونه رقابت ها حذف شد. اوج قدرتنمایی شاگردان وینفرد شفر در جام طلایی 2015، شکست دادن تیم مغرور ایالات متحده آمریکا به رهبری یورگن کلینزمن در خاک این کشور و در مرحله نیمه نهایی بود. بدین ترتیب جامائیکا برای اولین بار به فینال جام طلایی رسید هر چند که مقابل مکزیک در کمال شایستگی شکست خورد و به نایب قهرمانی بسنده کرد.
رکوردهای بزرگ در تاریخ فوتبال جامائیکا
فوتبال جامائیکا به صورت سنتی همواره یکی از قدرت های منطقه کارائیب بوده و این کشور تا کنون به 6 مقام قهرمانی در تاریخ جام کارائیب رسیده که آخرین قهرمانی به سال 2014 باز می گردد. تنها کشوری که توانسته تا کنون به فینال «گلد کاپ یا جام طلایی» برسد، همین جامائیکا در سال 2015 بود هر چند که با تحمل باخت مقابل مکزیک، جام قهرمانی را از دست داد.
یکی دیگر از رکوردهای منحصر به فرد جامائیکا، تساوی مقابل مکزیک در ورزشگاه آزتک در مرحله مقدماتی جام جهانی می باشد که تنها 3 کشور دیگر از جمله ایالات متحده آمریکا به این مهم نائل شده اند.
جامائیکا در ورزشگاه 35000 نفری «ایندپندنس پارک» شهر کینگستون پایتخت این کشور، طی سال های 1995 تا 2001 موفق به ثبت 50 بازی خانگی بدون شکست شد تا رکوردی تاریخی در کارنامه فوتبال جامائیکا ثبت شده و این ورزشگاه به «The Office» معروف گردد.
بیشترین تعداد بازی ملی در جامائیکا، یان گودیسون با 128 بازی
بیشترین تعداد گل زده در تیم ملی جامائیکا، لوتون شلتون با 35 گل
لقب تیم ملی فوتبال جامائیکا
لقب رسمی تیم ملی جامائیکا، The Reggae Boyz می باشد.
لباس تیم ملی فوتبال جامائیکا
به طور کلی رنگ های زرد و سبز به تأسی از رنگ پرچم جامائیکا، در لباس تیم ملی این کشور مورد استفاده قرار می گیرد. جالب اینکه جامائیکایی ها نیز چندین سال همچون تیم ملی ایران، از لباس های همان کمپانی معروف آلمانی تولید البسه ورزشی استفاده می کرد ولی اکنون یک کمپانی اماراتی، لباس های تیم ملی فوتبال جامائیکا در کلیه رده های سنی را فراهم می نماید.
تیم ملی فوتبال جامائیکا در کوپا آمریکا 2016
جامائیکا پس از قهرمانی در جام کارائیب، توانست سهمیه حضور در کوپا آمریکا 2016 را به دست بیاورد تا برای دومین دوره متوالی در این تورنمنت حضور داشته باشد. شاگردان وینفرد شفر در گروهی دشوار در کنار تیم های ونزوئلا، مکزیک و اروگویه قرار دارند. این تیم باید به ترتیب در شهرهای شیکاگو، پاسادنا و سانتاکلارا به میدان برود.
مهم ترین مربیان تاریخ تیم ملی فوتبال جامائیکا
علاوه بر رنه سیموئژ که به عنوان بزرگ ترین مربی تاریخ تیم ملی فوتبال جامائیکا شناخته می شود، مربی های مطرح دیگری همچون کارل براون جامائیکایی (3 مقطع متفاوت)، سباستیائو لازارونی برزیلی (2 مقطع متفاوت)، بورا میلوتینوویچ صرب، تئودور ویتمور جامائیکایی (2 مقطع متفاوت) و جان بارنز انگلیسی (بازیکن اسبق لیورپول که اصلیت جامائیکایی داشت) هم روی نیمکت این تیم نشستند.
لیست 23 نفره تیم ملی فوتبال جامائیکا برای کوپا 2016
دروازه بان ها
آندره بلیک (فیلادلفیا یونیون)، دواین کر (استیارنان)، رایان تامسون (سن لوئی)
مدافعان
جرمین تیلور (پورتلند تیمبرز)، آدریان ماریاپا (واتفورد)، کمار لورنس (نیویورک ردبولز)، وز مورگان (لستر سیتی)، مایکل هکتور (ردینگ)، روزاریو هریوت (هاربر)، دامانو سالومون (پورتمور یونایتد)
هافبک ها
رودولف آستین (بوروندبی-کاپیتان)، جه-ووگان واتسون (نیو انگلند)، یابی مک آنوف (لیتون اورینت)، سایمون داوکینز (سن خوزه)، گرت مک کلیِری (ردینگ)، لی ویلیامسون (بلکبرن راورز)، آندرو وانزی (هامبل)، مایکل بینز (پورتمور یونایتد)، چِوون مارش (کاوالیه)
مهاجمان
ژیله بارنز (هیوستون دینامو)، دِوِر اورگیل (ماریهامن)، کلیتون دونالدسون (بیرمنگام سیتی)، آلن اوتی (مونتگو بای یونایتد)
نکته: از لیست 23 نفره جامائیکا در کوپا آمریکا 2016، فقط 6 بازیکن در لیگ داخلی این کشور حضور دارند در حالی که 7 بازیکن در لیگ ایالات متحده و 7 بازیکن نیز در فوتبال انگلیس مشغول به فعالیت حرفه ای هستند.
نکته: وینفرد شفر مربی آلمانی تیم جامائیکا ترجیح داد تا 15 نفر را از لیست اولیه دعوت شده برای کوپا آمریکا 2016 خط بزند که در بین نام های خط خورده، بازیکنان سرشناسی همچون دمار فیلیپس (رئال سالت لیک)، آلواس پاول (پورتلند تیمبرز) و درن متوکس (پورتلند تیمبرز) دیده می شوند. ضمن اینکه یوئل گرنت بازیکن کهنه کار تیم ملی جامائیکا نیز فقط برای حضور در بازی دوستانه مقابل شیلی به اردوی این تیم دعوت شده است.
بازیکنان کلیدی تیم ملی فوتبال جامائیکا
جرمین تیلور (مدافع با تجربه 31 ساله پرتلند تیمبرز)
آدریان ماریاپا (مدافع کهنه کار واتفورد سیتی)
وز مورگان (لستر سیتی، کاپیتان محبوب لستر که همراه با این تیم قهرمان لیگ برتر انگلیس شد)
مایکل هکتور (ردینگ، بازیکن قرضی تحت مالکیت چلسی که بسیاری از هواداران باشگاه منتظر بازگشت او به استمفورد بریج به دستور آنتونیو کنته هستند)
رودولف آستین (کاپیتان و هافبک وسط بازیگردان بروندبی دانمارک)
یوبی مک آنوف (هافبک خوش فکر و با تجربه که سابقه حضور در تیم های مطرحی همچون وستهم، کریستال پالاس، واتفورد و ردینگ را دارد)
بدون شک نقطه قوت اصلی جامائیکا در داشتن مدافعان بسیار سرشناس و مستحکم بوده ولی شاید ضعف اصلی این تیم، عدم حضور حتی یک مهاجم ششدانگ و گلزن می باشد.
گروه های چهارگانه کوپا آمریکا 2016 و برنامه مسابقات
هر آنچه که باید از کوپا آمریکا 2016 بدانید
