طرفداری- در حالی كه در تابستان گذشته و در اوایل فصل اخیر بوندسلیگا همه دوستداران فوتبال آلمان، كارشناسان و مطبوعات بحث هایی را در زمینه شانس بایرن مونیخ برای فتح لیگ قهرمانان اروپا در سومین سال حضور پپ گواردیولا را مطرح می نمودند، ماتیاس سامر مدیر ورزشی تیم هیچ علاقه ای به شركت در چنین گمانه زنی هایی نداشت و به جای آن در صحبت های تعجب برانگیزی اعلام نمود كه نباید چهارمین قهرمانی متوالی بایرن مونیخ در بوندسلیگا آسان تصور شود. ماتیاس سامر البته در طول فصل و هنگامی كه بایرن مونیخ از فاصله امتیازی قابل توجهی با تعقیب كنندگان خود برخوردار بود نیز بار دیگر ادعای خود را مبنی بر آسان نبودن رقابت بر سر كسب عنوان قهرمانی در بوندسلیگا را تكرار نمود و شاید بتوان تذكرات ماتیاس سامر در این زمینه را به جا دانست.
با این وجود بایرن مونیخ در انتهای فصل با فاصله امتیازی مناسب نسبت به دورتموند نزدیك ترین تعقیب كننده خود موفق به مسجل كردن چهارمین عنوان متوالی قهرمانی خود و ثبتی ركوردی تازه در این زمینه شد، اما چنین اختلافی از هفته های نخستین فصل چندان مشخص و قابل پیش بینی نبوده است و حال با توجه به اینكه این افتخار و ركورد با پایان دوران سه ساله حضور گواردیولا در مونیخ همزمان شده است، می توان چنین ادعا نمود كه بایرن مونیخ بعد از پایان حضور این سرمربی اسپانیایی، به نوعی قربانی زیبایی خود شده است.
پپ گواردیولا در فصل اول حضور خود در آلیانس آره نا با تلاش و اشتیاق فراوانی دست به تغییرات فراوان در بایرن مونیخ زد و در حقیقت وی را می توان انقلابگری تاكتیكی تشبیه نمود كه تا آن زمان در بوندسلیگا بی سابقه بوده است. بنا بر تصمیم گواردیولا، فیلیپ لام به مركز میدان منتقل شد و تیاگو به مونیخ آورده شد و نقش كارگردانی تیم در میانه میدان را بر عهده گرفت. پپ گواردیولا در آن زمان از ایده های تاكتیكی فراوانی برخوردار بود و توانست سریع ترین قهرمانی تاریخ رقابت های بوندسلیگا را در پایان هفته بیست و هفتم برای مونیخی ها به ارمغان بیاورد. در واقع این قهرمانی را می توان به صورت مستقیم با ایده های اولیه پپ گواردیولا از فوتبال در ارتباط دانست.
در فصل دوم اما ایده های پپ گواردولا و فلسفه باشگاه بایرن مونیخ اندكی به هم نزدیك تر شدند و با توجه به غیبت بیشتر بازیكنان كلیدی تیم، این سرمربی اسپانیایی مجبور به ایجاد تغییر در تاكتیك و ایده های خود شد. به این ترتیب وی توانست با در نظر گرفتن تاكتیك هایی جدید و تمركز بیشتر بر روی بازی سازی از كناره های زمین به نحوی ضمن پشت كردن بر ایده های خود از فوتبال، دومین قهرمانی بایرن مونیخ در بوندسلیگا در دومین سال حضور خود بر روی نیمكت مربی گری این تیم را نجات دهد، در واقع این سرمربی اسپانیایی زیبایی و جذابیت بازی فوتبال را در این مقطع، قربانی فتح بوندسلیگا نمود.
در سومین و آخرین فصل حضور در مونیخ اما گواردیولا باز هم خود را مصلحت گراتر نشان داد. در نیم فصل نخست با اینكه در برخی از دیدارها همانند پیروزی 5:1 مقابل دورتموند، مونیخی ها فوتبالی جذاب و تماشاگر پسند را نشان دادند، اما در دور برگشت پپ گواردیولا بیشتر به یك مربی نتیجه گرا بدل گشت و تاكتیك های منطقی تری را برای تیم خود تنها به هدف كسب سومین قهرمانی در بوندسلیگا، اتخاذ می نمود. در واقع می توان ادعا كرد كه گواردیولا به ویژه در فصل آخرش در مونیخ مایل بود به عناوین بیشتر قهرمانی دست یابد و به همین دلیل حتی حاضر شد افكار و ایده های خود از فوتبال را نیز قربانی كند و شاید دیگر نتوان مهمترین هدف او را در آخرین فصل حضورش در مونیخ به ارتقا و بالا بردن سطح بازی تیم محدود نمود.
در دور برگشت شاگردان پپ گواردیولا نهایت توانایی و قابلیت های خود را در دیدارهای برگشت مقابل یوونتوس و اتلتیكومادرید از مراحل حذفی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا به نمایش گذاشتند، اما باید اعتراف نمود كه نمایش فوتبالی جذاب و تماشایی از اقتدار بازی مونیخی ها به شكل ملموسی در سومین فصل حضور گوردیولا كاست و این سرمربی اسپانیایی هرگز نخواست چنین نقیصه و كمبودی را در تیم خود جبران نماید.شاید بتوان دورتموند با هدایت توماس توخل كه تا روزهای آخر، بایرن مونیخ را در صدر جدول بوندسلیگا تعقیب و تهدید می نمود را مهمترین دلیل این تصمیم و مصلحت گرایی پپ گواردیولا در سومین فصل حضورش در بایرن مونیخ دانست، تیمی كه گواردیولا از آن به عنوان برنده واقعی این فصل از رقابت های بوندسلیگا تمجید كرده است.حال می توان امیدوار بود كه فصل آتی بوندسلیگا به فصلی مطابق سلیقه های ماتیاس سامر تبدیل گردد، چون به محض اینكه وی بار دیگر سلامت خود را باز یابد می تواند با تذكرات خود هشدار دهد كه كسب پنجمین قهرمانی متوالی در بوندسلیگا هرگز آسان نخواهد بود و شاید بتوان در این زمینه به وی حق داد.
گواردیولا در روزهای گذشته در حالی پس از سه سال حضور در مونیخ خداحافظی آرام و بی سر و صدایی با فوتبال آلمان و بوندسلیگا داشت كه در مدت حضور خود در بایرن مونیخ همه عناوین ممكن را برای این تیم به ارمغان آورد، اما در به دست آوردن دو چیز ناكام ماند و شاید به همین دو دلیل هرگز خاطره خوبی از وی در مونیخ بر جای نماند، لیگ قهرمانان اروپا و قلب هواداران بایرن مونیخ!
