طرفداری - پیتر بونتی یکی از چهره های افسانه ای استمفوردبریج است که با توجه به اطلاعات وب سایت رسمی باشگاه چلسی به معرفی او خواهیم پرداخت. به او بابت رفلکس های شگفت انگیز اش، لغب گربه را داده بودند و گربه درنهایت توانست در 729 بازی از دروازه چلسی محافظت نماید به صورتی که او هم اکنون در رتبه دوم پرتعداد ترین بازیکنان تاریخ باشگاه چلسی و بالاتر از جان تری و پایین تر از رون هریس افسانه ای قرار دارد. رون هریس 795 بازی را در باشگاه چلسی انجام داده درحالی که جان تری به تازگی به رکورد 700 بازی برای باشگاه چلسی دست یافته است و این فرصت را دارد تا با تمدید قرارداد خود با باشگاه چلسی، از پیتر بونتی پیشی بگیرد.
پیتر به عنوان یک بازیکن جوان از تیم جوانان Worthing RC در سال 1958 به چلسی پیوست و اولین بازی خود را در سن 18 سالگی و در ماه مارس 1960 برای آبی های لندن مقابل منچستر سیتی در جریان برتری 3-0 چلسی انجام داد که در همان دیدار اول خود موفق به ثبت کلین شیت شد. او در ادامه دوران 20 ساله حضور خود در چلسی، 207 مرتبه دیگر این کار را انجام داد تا با 208 کلین شیت، در تاریخ باشگاه چلسی ماندگار شود که بعد ها پیتر چک توانست تا با شکستن رکورد کلین شیت او، به تنهایی در صدر بایستد و درنهایت با جدایی از چلسی راهی آرسنال شود. پیتر بونتی چهار ماه پس از اولین بازی خود برای چلسی، موفق به فتح جام حذفی جوانان انگلستان نیز شد.
پیتر، چهره ای کلیدی در همه موفقیت های چلسی بین سال های 1960 و 1970 بود. سیو درخشان او در آخرین لحظات بازی مقابل ساندرلند باعث شد که چلسی در فصل 1963 به بالاترین سطح لیگ انگلستان یعنی لیگ دسته اول صعود کند. او همچنین در قهرمانی لیگ کاپ سال 1965 در دیدار های رفت و برگشت فینال مقابل لسترسیتی دروازه خود را بسته نگه داشت و احتمالا مهم ترین لحظه دوران حرفه ای او، در فینال جام حذفی 1970 رقم خورد که با قهرمانی چلسی به پایان رسید. یکی از سیو های ماندگار پیتر نیز مطابق تصویر زیر به سیو فوق العاده او به سال 1966 در لیگ دسته اول انگلستان باز می گردد که با برتری 2-0 آبی های لندن مقابل منچستر یونایتد در حضور بیش از 60 هزار تماشاگر استادیوم استمفوردبریج به پایان رسید.
نکته جالب در مورد فینال جام حذفی 1970 در این است که پیتر در ابتدای بازی با خطایی که با آن مواجه گردید، لنگان لنگان کار را دنبال می کرد اما با وجود آن بر آسیب دیدگی خود غلبه کرد و درنهایت حتی توانست دروازه خود را با ارایه یک نمایش فوق العاده بسته نگه دارد. یک سال بعد نیز او یکی دیگر از عملکردهای درخشان خود را در جریان قهرمانی چلسی در فینال جام برندگان اروپا مقابل رئال مادرید به نمایش گذاشت و پیتر موفق شد تا بازی 400 خود به عنوان دروازبان چلسی را در بین این دو قهرمانی جام حذفی و جام برندگان اروپا انجام دهد.
تصویر بالا به سیو بونتی در بازی تیم ملی انگلستان مقابل هلند در سال 1969 مربوط می شود.
پس از آن، پیتر به مدت یک فصل و در سال 1975 چلسی را به مقصد ایالات متحده آمریکا ترک کرد و به تیم St. Louis Stars پیوست اما تجربه بزرگ او باعث شد تا پس از انجام 21 بازی در لیگ برای این تیم، برای کمک به تیم کم تجربه چلسی به استمفوردبریج باز گردد تا سرانجام در سال 1979 پس از گذراندن 20 سال از اولین بازی برای چلسی، اعلام بازنشستگی نماید. البته پیتر پس از آن مدت کوتاهی را نیز در تیم داندی یونایتد در سال 1979 بازی کرد و در نهایت به صورت رسمی از دنیای فوتبال کناره گیری نمود.
اما در انتها، به صحبت پیتر بونتی درخصوص ماندگاری اشتباه دروازبانان بابت اشتباه رابرت گرین در جام جهانی 2010 در دیدار تیم ملی انگلستان مقابل آمریکا می پردازیم. لازم به ذکر است که دلیل این مصاحبه با پیتر بونتی، مشابه بودن اشتباه گرین با اشتباه پیتر در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی 1970 مقابل آلمان غربی بود.
پیتر بونتی در آن گفت و گو عنوان کرد:
40 سال از زمانی که اجازه دادم تا شوت بکن باوئر در یک چهارم نهایی جام جهانی مقابل آلمان غربی به اشتباه درون دروازه ام قرار بگیرد گذشته است اما من هنوز هم اجازه فراموش کردن آن را ندارم. متاسفانه درخصوص دروازبان ها، مردم فقط اشتباهات آن ها را به یاد دارند به ویژه اگر در بازی های بزرگ رخ داده باشد.
گرین در نیمه دوم دیدار انگلستان مقابل ایالات متحده (اشاره به گل بدی که رابرت گرین در جام جهانی 2010 مقابل انگلستان دریافت کرد و توپ از بین پاهای او به گل تبدیل شد) یک سوپر واکنش انجام داد اما آن سیو امروز به یاد آورده نمی شود و به جای آن، اشتباه دروازبان است که همواره در ذهن می ماند. متاسفانه این قاعده درخصوص دروازبانان زیاد است. یک مهاجم می تواند چند فرصت گلزنی را از دست بدهد اما درنهایت با به ثمر رساندن یک گل، اشتباهات خود را می پوشاند و توسط هواداران بخشیده می شود اما درخصوص دروازبان، اشتباه هیچ امنیتی را در پی ندارد.
زمانی که من آن گل بد را دریافت کردم و با باخت 3-2 به رختکن رفتیم، رختکن تیم به مانند سردخانه بود (انگلستان در حالی که بازی را 2-0 جلو بود، در نهایت 3-2 شکست خورد که گل مورد نظر، گل اول آلمان غربی به انگلستان می باشد). هیچ کس احساس بدتری نسبت به من نداشت و من اولین کاری که پس از بازی انجام دادم این بود که نزد آلف رمزی سرمربی تیم ملی رفتم و به او گفتم که "من بابت دریافت گل اول متاسف هستم و باید عملکرد بهتری انجام می دادم."
پیتر در ادامه از نوع برخورد سرمربی تیم ملی انگلستان سپاسگذار بود و در این خصوص گفت:
آقای آلف نیز در گوشم به من گفت که "نگران نباش پسرم، همه اشتباه می کنند و فقط اجازه نده که این اتفاق، زندگی حرفه ای تو را تحت تاثیر قرار دهد." من بابت درک آلف رمزی خیلی سپاسگذار هستم و هم تیمی های من نیز فقط از من حمایت می کردند. حتی یکی از هم تیمی های من با اشاره به من گفت که "آلمان ها می دانستند که چنین اشتباه آسانی می تواند رخ دهد." البته باید گفت که لحظات بسیار سختی را برای غلبه کردن بر آن خاطره بد سپری کردم.
حتی در فصل بعدی لیگ انگلستان نیز علی رغم اینکه بابت بازی در کنار هواداران خودمان در استمفوردبریج که حمایت فوق العاده ای از من می کردند نگران نبودم، اما می ترسیدم که به استادیوم سایر تیم ها بروم چون هزم این اشتباه بابت حذف تیم ملی انگلستان از جام جهانی و شنیدن شعار هواداران بابت چگونگی حذف تیم ملی در هر هفته آسان نبود.
افتخارات پیتر بونتی به همراه چلسی:
قهرمانی در جام حذفی جوانان 1959/60
قهرمانی لیگ کاپ 1964/65
قهرمانی جام حذفی انگلستان 1969/70
قهرمانی جام برندگان اروپا 1970/71
نایب قهرمانی لیگ کاپ 1971/72
نایب قهرمانی جام حذفی 1966/67
افتخارات پیتر بونتی در رده ملی با تیم ملی انگلستان:
قهرمانی جام جهانی 1966 در انگلستان
