طرفداری- امروز 25 اردیبهشت 95، اولین سالگرد جمعه سیاه آذربایجان است. شبی که مطمئنا هیچ وقت از ذهن عاشقان تراکتور پاک نشد و همواره از آن به عنوان خاطره ای تلخ یاد خواهند کرد. حال به همین مناسبت، می خواهیم مروری دوباره داشته باشیم بر اتفاقاتی که در آن بازی افتاد.
تراکتوری ها که بعد از بازی نامید کننده خود در برابر گسترش فولاد، شانس خود را برای کسب عنوان قهرمانی کاهش داده بودند، با برد پرگل مقابل استقلال دوباره نام خود را به عنوان مدعی شماره یک قهرمانی لیگ چهاردهم مطرح کردند.
شب قبل از بازی، موضوع گفت و گو های جوانان هوادار تراکتور در تبریز، ارومیه، اردبیل، زنجان، تهران، کرج و در هر جایی که هواداری از تراکتور در آن دیده می شد، بازی سرنوشت ساز فردا بود. قرار بود پس از سال ها، مزد عرق ها و اشک هایی که برای تیم خود ریختند را بگیرند.
روز بازی فرا رسید. تمام شهرهای ترک نشین ایران سراسر هیجان بود و همه منتظر آغاز بازی بودند. هواداران از دورترین نقاط کشور، خود را به دره گرگ ها رسانده بودند تا همه با هم قهرمانی را جشن بگیرند. آن بازی آنقدر برای تی تی ها مهم بود که ساعت ها قبل از آغاز بازی، ظرفیت ورزشگاه به طور کامل تکمیل شد. نظرها در خصوص تعداد تماشاگران در آن روز متفاوت است. برخی تعداد هواداران را هشتاد، و برخی صد هزار نفر می دانند.
پس از انتظاری عذاب آور، علیرضا فغانی بالاخره سوت آغاز بازی را به صدا درآورد. تراکتور و نفت اگر می خواستند قهرمان شوند، باید همدیگر را می کُشتند وگرنه باید جام را به اصفهان می فرستادند.
نیمه اول بازی را نفتی ها بهتر آغاز کردند و در دقیقه 2 روی یک ارسال کرنر از سمت راست، علیرضا عزتی با یک ضربه سر توپ را از بین مدافع تراکتور و تیرک به درون دروازه فرستاد. سکوت کر کننده ای ورزشگاه را فرا گرفت. هواداران یک لحظه نامید شدند. گل زود هنگام، آن هم در چنین بازی حساسی می تواند کمر هر تیمی را بشکند. اما تراکتوری ها به این زودی ها قصد تسلیم شدن نداشتند. بعد از این گل، تراکتور به خود آمد و شروع به تدارک حملات پی در پی بر روی دروازه شاگردان علیمنصور کرد. اما تی تی ها در ضربات آخر بی دقتی می کردند و موقعیت ها یکی پس از دیگری از دست می رفت.
حمله های خطرناک تراکتور در دقیقه 36 جواب داد و ادینیو از سمت چپ محوطه جریمه توپ را از آندو که به زیبایی پاس داد، گرفت و با یک شوت عالی توپ را به گوشه سمت راست دروازه فرستاد. امید ها به اردوی تراکتورسازان برگشت. حال آن ها فقط به یک گل احتیاج داشتند تا قهرمان شوند. در دقیقه 46 لوسیانو ادینهو لحظاتی قبل از سوت پایان بازی سانتر تیزی را به داخل محوطه جریمه فرستاد که آندو تیموریان با یک ضربه سر هوشمندانه گلی فوق العاده را برای سرخپوشان تبریزی به ثمر رساند و ورزشگاه یادگار امام از شدت فریاد عاشقان تراکتور به لرزه درآمد. بعد از این گل، تیموریان برای برداشتن کـِشی که با آن موهایش را می بندد برای لحظاتی در زمین نفت توقف کرد تا آن را از روی زمین بردارد، اما ظاهرا فغانی برداشتن کِش از روی زمین را صرفا جهت تلف کردن وقت دانسته و آندو را با یک کارت زرد جریمه کرد.
بر خلاف نیمه اول این بار تراکتوری ها بازی را بهتر آغاز کردند و در دقیقه 60 فرید کریمی در داخل محوطه جریمه نفت صاحب توپ شد و با یک دریبل سرپا دو مدافع نفت را محو کرد و با ضربه ای از بین پای بیرانوند گل سوم تراکتور را به ثمر رساند. حال تراکتوری ها بیش تر از هر وقت دیگری به قهرمانی نزدیک شده بودند. در دقیقه 63، آندو تیموریان، به دلیل درگیری با بازیکن نفت، کارت زرد دوم را دریافت کرد و از زمین بازی اخراج شد. بعد از این بازی، وقتی زمان بررسی مسائل داوری این دیدار در برنامه نود رسید، کارشناس داوری کارت زرد دوم آندو را کاملا صحیح اعلام کرد. و همین طور هم بود و درگیری دو بازیکن با یکدیگر مساوی است با دریافت کارت زرد برای هردو بازیکن. اما در کمال تعجب، عادل فردوسی پور اعلام کرد که هیچ فیلمی از صحنه ای که فغانی کارت زرد اول را به تیموریان نشان داد، در دست نیست. اما آیا واقعا باورکردنی است؟ در ورزشگاهی که در وجب به وجب آن دوربین و خبرنگار قرار داشت، هیچ فیلمی از آن صحنه موجود نبود؟
با اخراج تیموریان که مهم ترین مهره تدافعی تراکتور به شمار می رفت و در ضد حملات نیز بسیار موثر عمل می کرد، عملا کمر این تیم شکست. نفتی ها تمرکز اصلی خود را بر روی ضربات کرنر گذاشتند.
در دقیقه 76 علی قربانی با ضربه سر روی یک ضربه کرنر حمدی نژاد، دروازه حامد لک را که خروجی ناموفق داشت، باز کرد. بعد از این گل، تراکتوری ها در یک ضد حمله سریع، فرید کریمی را درون محوطه جریمه صاحب توپ کردند و در حالی درست در مقابل چشمان داور، علیرضا عزتی شورت فرید کریمی را تا زانو پایین کشید، اما ایشان هیچ اعتقادی به پنالتی در این صحنه نداشتند. نفتی ها دست از حملات نکشیدند و در دقیقه 80 نفتی ها روی یک ضربه کرنر با اشتباه وحشتناک حامد لک دوباره در محوطه جریمه صاحب موقعیت شدند که پادووانی در یک رفت و برگشت توپ را به گل رساند.
حال همه چیز برابر و به نفع سپاهان بود. بازی به اوج هیجان و زیبایی خود رسیده بود. نفت حمله می کرد و تراکتور ضد حمله. هر یک از دو تیم در ده دقیقه پایانی می توانستند به گل پیروزی دست پیدا کنند.
اما ناگهان با خبری عجیب، تراکتور بازی را خواباند. در ورزشگاه شایعه شده بود که دیدار سپاهان و سایپا دو - دو شده و با این نتیجه تراکتور قهرمان لیگ برتر خواهد شد. ناگهان در ورزشگاه هر چیزی که بتواند هواداران را با بیرون از ورزشگاه مرتبط کند قطع شد. خطوط تلفن، رادیو، اینترنت و ... و به همین دلیل کسی نتوانست از واقعیت که پیروزی دو بر صفر سپاهان بود، با خبر شود. البته از هر چند صد نفر بودند افرادی که توانستند با بیرون از ورزشگاه تماس گرفته و از واقعیت با خبر شوند.
در این بین، تونی دست به انجام احمقانه ترین کاری که می توانست انجام دهد زد. یعنی بیرون کشیدن ادینیو! ادینیویی که در حالت عادی دو نفر از بازیکنان نفت را با خود می کشاند و باعث خستگی آن ها می شد و صد البته امید اول گلزنی تراکتوری ها بود. تونی ادینیو را با بازیکنی عوض کرد که ماه ها بود از دوران اوجش فاصله گرفته بود یعنی محسن دلیر.
داور سوت پایان بازی را به صدا درآورد در میان حیرت کسانی که بازی را از تلویزیون تماشا می کردند، بازیکنان و هواداران و خبرنگارانی که هوادار تراکتور بودند، شروع به خوشحالی کردند. در حالی که این سپاهان بود که قهرمان لیگ شده بود نه تراکتور! این خوشحالی هواداران و بازیکنان آنقدر عجیب بود که مجتبی ساعی، گزارشگر بازی که اتفاقا یکی از کسانی بود که توانسته بود با بیرون از ورزشگاه تماس بگیرد، خیال کرد این خوش حالی بابت نائب قهرمانی تراکتور است. در حالی که تراکتور تا قبل از این چندین بار نائب قهرمان شده بود و این نائب قهرمانی دیگر هیچ لذتی برای آن ها نداشت.
اما بعد از چند دقیقه که واقعیت برای همه آشکار شد، شادی بازیکنان و هواداران تراکتور تبدیل به گریه و اندوه شد. این دروغ بزرگ آنقدر سنگین و تلخ بود که عده ای از هواداران را برای دقایقی از این دنیا برد و برگرداند! و باران غمناکی نیز شروع به بارش کرد.
بازی تمام شد. مسئولین قول دادند تا کسانی که باعث به وجود آمدن این دروغ بزرگ و قطع شدن عجیب رادیو و اینترنت و خطوط تلفنی شدند مجازات کنند. مدت ها گذشت و حکم اعلام شد. حکمی که بیش تر شبیه شوخی بود و یکی از بزرگ ترین محکومان آن گوینده ورزشگاه بود! علیرضا فغانی که با اخراج یک بازیکن تراکتور و نگرفتن یک پنالتی این تیم، عملا سر این تیم را برید، توسط هواداران دیگر تیم ها به شدت مورد حمایت قر ار گرفت.
آن ها می گفتند فغانی یک داور بین المللی است و نباید آینده او را خراب کنیم. اما همان کسانی که این حرف ها را می زدند، وقتی در لیگ پانزدهم همین فغانی سر تیمشان را برید، یادشان رفت که او یک داور بین المللی است!
اکنون که دقیقا یک سال از آن ماجرا می گذرد، هنوز عاملان اصلی این ماجرا شناسایی و مجازات نشده اند و این طور که معلوم است، هیچ وقت هم مجازات نخواهند شد. تراکتور می توانست قهرمان لیگ چهاردهم شود اما با اشتباهات داور و کادرفنی تراکتور در بعضی تصمیمات و صد البته اتفاقات عجیب آن شب، این قهرمانی از تراکتور و حتی نفت نیز گرفته شد.
