اختصاصی طرفداری- رومانی همان قدر که می تواند تورنمنت فاجعه ای را سپری می کند، می تواند تاریخ ساز شود. آخرین باری که سه رنگ ها را در تورنمنت مهمی دیدیم به شش سال قبل باز می گردد و حالا آنها، تیم تر از سال های قبل، امیدوارند با آنگل یوردانسکو، به موفقیتی مهم برسند. اتفاقی که با توجه به قرعه آنها در مرحله گروهی، نمی تواند تخیلی باشد.
نگاهی داریم به تیم ملی فوتبال رومانی در آستانه رقابت های یورو ۲۰۱۶.
در سال هایی که فوتبال رومانی در جهان تیم مهمی محسوب می شد، خبری از جام ملت های اروپا نبود و آغاز این تورنمنت با افول تیم ملی این کشور همراه بود. به همین دلیل، تمام تاریخچه تیم ملی رومانی در یورو، به دوران معاصر فوتبال برمی گردد.
رومانی اولین بار در جام ملت های سال ۸۴ که در فرانسه برگزار می شد، به میدان رفت. نتایج چنگی به دل نمی زد اما سختی گروه باعث می شود خیلی توانایی این تیم زیر سوال نرود. رومانی در مصاف با اسپانیا، آلمان غربی و پرتغال تنها با یک امتیاز به کشورش بازگشت اما نمایش این تیم برای هواداران فوتبال رومانی قابل قبول بود. تساوی یک - یک در برابر اسپانیا، سه رنگ ها را به بازی دوم امیدوار کرد. اگرچه گل رودی فولر در دقیقه ۶۶ باعث شد رومانی بازی دوم را دو بر یک به مانشافت ببازد. بدشانسی های فرانسه ادامه داشت و دیدار آخر در شهر نانت برابر پرتغال، با گل دقیقه ۸۱ نه نه، با شکستی دیگر همراه شد.
دومین حضور رومانی در یورو، در مسابقات یورو ۹۶ انگلیس رقم خورد. نکته جالب در این دوره این است که یوردانسکو، سرمربی کنونی رومانی در آن زمان هم هدایت تیم ملی کشورش را بر عهده داشت و البته با یک فاجعه ملی روبرو شد. در رویارویی با سه تیم فرانسه، اسپانیا و بلغارستان، رومانی به هیچ تیمی نه نگفت تا بدون امتیاز این بار به کشورش باز گردد. یوردانسکو بعدا به سختی تیمش را به جام جهانی ۹۸ برد و نمایش قابل قبول این تیم در تورنمنت فرانسه باعث شد کمتر وی مورد سوال قرار بگیرد.
رومانی بازی اول را در نیوکاسل، یک بر صفر و با تک گل کریستوفر دوگاری به فرانسه باخت. در بازی دوم، گل زودهنگام هریستو استویچکوف باعث شد رومانی با جام خداحافظی کند. در دیدار سوم و تشریفاتی، رومانی دو بر یک به اسپانیا باخت و تک گل این تیم در تورنمنت را رادوچویو به ثمر رساند.
رومانی با نسل طلایی خود در حالی به یورو ۲۰۰۰ که به طور مشترک در هلند و بلژیک برگزار می شد رفت که می خواست انتقامش را از جام ملت های اروپا بگیرد و به نتیجه برسد. اتفاقی که تا حدی رخ داد. رومانی برای سومین بار در سومین حضور در گروه دشواری قرار گرفت. بازی اول در لیژ، با تساوی با آلمانِ پا به سن گذاشته همراه بود. گل مولدووان را مهمت شول پاسخ داد.
رومانی در بازی دوم در برابر پرتغال در دقیقه ۹۴ شکست خورد تا خاطرات جام ۸۴ دوباره زنده شود. کوستینیا، تیمِ امریخ ینی را در آستانه حذف قرار داد. اگرچه این پایان کار نبود و رومانی با بردی دراماتیک در دیداری تاریخی برابر انگلیس، توانست به دور بعد رقابت ها صعود کند. در حالی که رومانی بازی را با دو گل شیرر و اوون، دو بر یک به انگلیس واگذار کرده بود، گل مونتیانو و در ادامه پنالتی احمقانه نویل در دقیقه ۸۹ باعث شد تا گانیا تیمش را به دور دوم بفرستد. رومن ها در دیدار یک هشتم برابر ایتالیای قدرتمند و پرستاره، دو بر صفر زانو زدند. فرانچسکو توتی و پیپو اینزاگی رومانی را به خانه فرستادند تا امریخ ینی با پایان کار در رومانی، دیگر هدایت هیچ تیمی را قبول نکند.
رومانی بعد از این تورنمنت برای ۸ سال از سطح اول فوتبال دور بود و در سال ۲۰۰۸ و در تورنمنتی که این بار به طور مشترک در اتریش و سوییس برگزار می شد شرکت کرد. گروه مرگ این بار هم دست از رومانی برنداشت و این تیم مجبور بود با فرانسه، ایتالیا(دوفینالیست جام جهانی) و هلند دیدار کند. تیمِ تحت هدایت پیورکا، در بازی اول فرانسه را بدون گل متوقف کرد.
کریستین چیوو کاپیتان وقت رومانی بود و آدرین موتو نقش ستاره تیم را ایفا می کرد. در بازی دوم رومانی با گل موتو که آن زمان در فیورنتینا بازی می کرد، از آتزوری پیش افتاد اما پانوچی یک دقیقه بعد جبران کرد تا شگفتی رقم نخورد و بازی یک - یک مساوی شود. رومانی برای رسیدن به دور بعد باید برابر هلندِ آماده ای که در دو بازی قبل به ایتالیا و فرانسه در مجموع ۷ گل زده بود، صف آرایی می کرد. دو گل هونتلار و فن پرسی کافی بود تا کار رومانی در یورو ۲۰۰۸ به پایان برسد.
رومانی بعد از این تورنمنت دیگر نتوانست در سطح اول فوتبال جهان بازی کند.
فرانسه به عنوان میزبان مسابقات و یکی از آماده ترین تیم های حال حاضر جهان، شانس اول صعود از این گروه است. خروس ها در مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ و یورو ۲۰۱۲ با رومانی ۴ بار بازی کردند که تنها یک بار برنده از زمین خارج شدند و دو تیم ۳ بار مساوی کردند. در مورد تقابل دو تیم در یورو ۲۰۰۸ هم در بالا اشاره شد. رومانی حریف دست و پا بسته ای برای فرانسه نبوده و امیدوار است بتواند این تیم را متوقف کند.
سوییس احتمالا دومین مدعی صعود از این گروه است اما این تیم می تواند در برابر تیم کم ستاره و هماهنگ رومانی بازنده باشد. یوردانسکو و پتکوویچ شاید تقابلی را برای رسیدن به دور دوم یورو و جاودانه شدن در تاریخ تیم کشورشان برگزار کنند.
آلبانی تیم ناشناخته دیگر این گروه است که با مربی ایتالیایی خود پا به این مسابقات می گذارد. رومانی امیدوار است کم تجربه بودن آلبانی باعث شود سه امتیاز شیرین در حسابش واریز شود. دو تیم آخرین بار در سال ۲۰۱۴ به مصاف هم رفتند که رومانی موفق شد یک بر صفر از سد آلبانی بگذرد.
آنگل یوردانسکو
سرمربی کارکشته فوتبال رومانی تنها یک هدف دارد و به همین دلیل از بازنشستگی درازمدت درآمده است: جبران شکست های قبلی با تیم ملی رومانی! یوردانسکو پیش از اینکه در سال ۲۰۱۴ بعد از ۸ سال به دنیای فوتبال بازگردد و سرمربی تیم ملی کشورش شود، ۲ بار هدایت رومانی را بر عهده گرفته بود. دفعه اول به هدایت نسل طلایی این تیم در یورو ۹۶ و جام جهانی ۹۸ بر می گردد که به اعتقاد کارشناسان فوتبال رومانی آن تیم می توانست بهتر عمل کند. دومین دوره هم به تلاش برای رسیدن به یورو ۲۰۰۴ بر می گردد که در این امر ناکام ماند.
یوردانسکو قبل از رفتن به تیم ملی رومانی در اواخر دهه ۸۰ و اوایل دهه ۹۰ یکی از موفق ترین مربیان قاره اروپا محسوب می شد. او با هدایت استوا بخارست، این تیم را به ۴ قهرمانی در لیگ، ۲ جام حذفی، یک سوپرکاپ اروپا و یک عنوان دومی لیگ قهرمانان اروپا رساند. آنها همچنین در جام بین قاره ای دوم شدند. وی بعد از دوران رومانی، به تیم ملی یونان رفت و خیلی زود اخراج شد.
یوردانسکو در ابتدای قرن جدید به نامی آشنا برای هواداران فوتبال ایران تبدیل شد زیرا به جز دوره ای کوتاه در تیم ملی رومانی، در کشورهای حوزه خلیج فارس فعالیت کرد. او الهلال عربستان را به قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی رساند. با العین هم جام حذفی را تکرار کرد. یوردانسکو دوباره به عربستان بازگشت و این بار الاتحاد را قهرمان آسیا کرد تا به نامی جاودانه در فوتبال آسیا تبدیل شود. او پس از دورانی کوتاه در العین، از دنیای مربیگری کناره گرفت.
سیپریان تاتاروسانو
دروازه بان بلندقامت و باتجربه باشگاه فیورنتینا، روزهای خوبی را سپری می کند و امیدوار است از سنگر تیم ملی کشورش در یورو ۲۰۱۶ دفاع کند. وی که تاکنون ۳۴ بازی ملی در کارنامه اش ثبت کرده، رقیب قابل توجهی به نام کوستل پانتیمیلون دارد که دروازه بان باشگاه واتفورد است و سالهاست در لیگ برتر بازی می کند.
ولاد کریکس
مدافع سابق تاتنهام هاتسپر که احتمالا در یورو ۲۰۱۶، کاپیتان تیم ملی رومانی خواهد بود، در مسابقات این فصل سری آ، خیلی برای ناپولی به میدان نرفته است و درخشش کولیبالی باعث شده کمتر فرصت برای خودنمایی داشته باشد. شاید یورو این فرصت را برای او فراهم کند.
الکساندرو ماکسیم
هافبک هجومی باشگاه اشتوتگارت یکی از امیدهای رومانی در یورو خواهد بود. این بازیکن بیست و پنج ساله که محصول آکادمی باشگاه اسپانیول است، تاکنون در بیش از ۸۵ بازی برای اشتوتگارت به میدان رفته است. او امیدوار است بیست و هفت مین بازی ملی اش را در تورنمنت فرانسه انجام دهد.
کنستانتین بودسکیو
مهاجمی که در ۱۱۵ بازی برای آسترای رومانی، ۴۳ گل به نام خود ثبت کرده بود، حالا راهی لیگ چین شده است تا فوتبال آسیا را تجربه کند.
بودسکیو تاکنون برای دالیان چین در ۴ بازی ۲ گل به ثمر رسانده و امیدوار است یوردانسکو را متقاعد کند تا به او به عنوان مهاجم نوک رومانی فرصت دهد. بودسکیو پیش از این آماری شبیه آسترا را در باشگاه پترولول رومانی از خود بر جای گذاشته بود.
بوگدان استانکو
دیگر عنصر هجومی رومانی در یورو ۲۰۱۶، بوگدان استانکو خواهد بود که در حال حاضر در لیگ ترکیه بازی می کند. وی که پس از دوران درخشان در استوا بخارست، از طریق گالاتاسرای وارد فوتبال ترکیه شد، حالا در گنجلربیرلیغی بازی می کند و در ۷۰ بازی، ۲۷ گل به نام خود ثبت کرده است.
رومانی با تیمی که مثل قدیم ستاره شاخصی ندارد، می خواهد ثابت کند که برای به دست آوردن آرزوهای یک ملت، کافیست قلب بازیکنان با مردم بتپد.
