این پدیده، تاثیر بسیار زیادی در نحوه تاثیر گذاری تجارت‌های مختلف بر روی مردم داشته است اما هیچ صنعتی در دنیا اندازه فوتبال اثر این پدیده را حس نکرده است.
وقتی مردم به فوتبال فکر می‌‌کنند، آنها یک تجارت چند میلیارد دلاری را می‌‌بینند که هوادارانی در سراسر دنیا دارد که احتمالا مهمترین ورزش این کره خاکی است. طبق مطالعات دائره المعارف بریتانیا ۲۵۰ میلیون نفر در دنیا در ۲۰۰ کشور فوتبال بازی می‌‌کنند و همزمان با اینکه فوتبال محبوب‌ترین ورزش است، خیلی‌‌ها آن را زیبا‌ترین ورزش هم می‌‌دانند. در دنیای مجازی، یونایتد به تنهایی ۶۵۹ هوادار در دنیا دارد اما اکثر آنها در خارج از انگلستان هستند، کسانی که حتی یک بازی یونایتد را در اولد ترافورد ندیده اند. این اعداد در حال حاضر دیگر هیچ معنایی ندارد.
شبکه‌های اجتماعی این قضیه را به شکل دراماتیکی تغییر دادند. در سال ۲۰۱۴، فلان میلر، یکی از مدیران فیسبوک گفت که از ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون عضو فیسبوک، ۵۰۰ میلیون نفر به شکل جدی فوتبال را دنبال می‌‌کنند. پس جای تعجب ندارد که باشگاه‌ها از این شبکه‌های اجتماعی پول زیادی را کسب کنند.
با این حال شبکه‌های اجتماعی نقشی بالا تر از یک جایگاه تبلیغاتی برای باشگاه‌ها بازی می‌‌کنند. شبکه‌های اجتماعی به هر باشگاهی اجازه می‌‌دهد که خرید بازیکن را به شکل رسمی اعلام کند و همچنین هواداران را به باشگاه نزدیک تر کند. رشد شبکه‌های اجتماعی باعث شده است که هواداران جوان تیم ها، باشگاه محبوب خود را به شکل کاملا متفاوتی حمایت کنند. گفتنیست جوانان ۱۶ تا ۲۶ سال، ۸۲% از کاربران شبکه‌های اجتماعی را تشکیل می‌‌دهند که حداقل یک بار در هفته کانال تیم خود را دنبال می‌‌کنند. شبکه‌های اجتماعی به هواداران اجازه داده است که در حین انجام بازی، آن را گزارش کنند و عملا این شبکه تبدیل به گیرنده دوم هر جوانی در خانه خود شده اند.
فقط فوتبال در این قضیه سهیم نیست. ورزشکاران و برند‌های مخلفت به شکل کاملا مستقیمی با هواداران در ارتباط هستند و ورزشکاران ده‌ها هوادار خود را به خرید این برند‌ها تشویق می‌‌کنند. حتی ورزش‌های کم اهمیت تری مانند پوکر هم شامل این قضیه می‌‌شوند. دنیل نگرینو، معروف‌ترین بازیکن پوکر در توییتر ۱۴۰ دنبال کننده دارد.
شبکه‌های اجتماعی نقشی دو سویه دارند. از یک طرف ورزشکار به حمایت از یک برند خاص می‌‌پردازد و از طرفی دیگر، صفحه رسمی آن برند هم شروع به تبلیغات می‌‌کند.
البته شکی نیست که همیشه محبوب‌ترین بازیکنان در دنیای مجازی باید در دنیای حقیقی هم سوپر استار باشند. در سال ۲۰۰۹، تیم تبلیغاتی کریستیانو رونالدو به شکل کاملا شخصی توسط تیم مدیریتی فیسبوک حمایت شدند و فیسبوک از این گروه خواسته بود که رونالدو یک صفحه در این شبکه اجتماعی بسازد. آنها در سال ۲۰۰۹ می‌‌گفتند که رونالدو توانایی داشتن ۱۰ میلیون هوادار در فیسبوک را دارد.
تیم تبلیغاتی رونالدو قانع نشده بود و فکر می‌‌کردند که محبوبیت رونالدو فقط در کشور پرتغال بالاتر از ۱۰ میلیون است. اگر به زمان حاضر بیاییم، رونالدو به تنهایی ۱۱۰ میلیون دنبال کننده دارند. او در توییتر هم ۴۱ میلیون هوادار دارد و در اینستاگرام هم ۵۱ میلیون نفر او را دنبال می‌‌کنند. وی محبوب‌ترین ستاره فوتبالی در دنیای مجازی است. او تقریبا از این شبکه‌ها برای تبلیغ برند‌های خود استفاده می‌‌کند که مشخصا نقشی زیادی در ۵۰ میلیون دلار درامد سالیانه وی در اینترنت دارد.
فقط بازیکنان از این قضیه سود نمی‌‌برند. منچستر یونایتد اخیرا محبوب‌ترین باشگاه در اینترنت شناخته شده است که در فیسبوک ۶۸ میلیون نفر دنبال کننده دارد و ۷ میلیون نفر هم اخبار این باشگاه را در توییتر می‌‌خوانند. این اعداد نقش زیادی در شناخته شدن شیاطین سرخ به عنوان پر در آمد‌ترین باشگاه انگلیسی دارد. آنها سالی ۴۳۳ میلیون پوند درامد دارند.
بازیکنان اخبار خصوصی خود را هم در شبکه‌های اجتماعی اعلام می‌‌کنند. وین رونی تولد فرزندش را در اینستاگرام اعلام کرد. از این پس هواداران سلیقه بازیکنان در هر شکلی را در اینترنت خواهند فهمید و دیگر آنها فقط افرادی که فوتبال بازی می‌‌کنند نیستند. در ۸ سال اخیر فیسبوک ۸۰۰% برابر در آمریکا محبوب تر شده است. همانطور که اعداد بالا می رود ما هم منتظر این هستیم که ببینیم شبکه‌های اجتماعی در قدم بعدی چه تاثیری روی دنیای فوتبال دارند.
