و موسیقی آغاز شد، برای سمبل قداست در عصر مدرن"ایکر کاسیاس فرناندز"

محمد عامریان 03/17/2016 - 22:14 مشاهده پروفایل

3,640 مشاهده / 20 دیدگاه 1

از همه آن سال های خوب، او مانده بود و میدان خاکیِ خیال و باقی تنها مرگ بود و فقط مرگ، خورشیدِ آن همه ستاره، کوه‌نشینی بی‌ بدیل در کوهستان، به راستی چه خوش‌خوی با سنبله‌ها بود خدای کوهستان.

اختصاصی طرفداری- پرده را کنار زدند و صحنه آغاز شد. مسیری سخت تا سرزمین سخت ترین مردان قاره سبز: گلاسکو! اندکی غرور جوانی با چاشنی واقعیت، صورت بی گناهی که پیچیده توی اخم نشسته روی نیمکت، با همان صورت ساده و موهایی که یحتمل سلمانی محل برایش زده بود، مرامش هم مثل برادر بزرگ تر، "می خواهی بِبری بازی ام بده" خرافاتی ها می گفتند: برای شان شانس می آورد مثل دو سال قبل، پاسخ اما: سکوت سرمربی با آن غبغب همیشگی و صورت معمایی! آن روزها توی مدرسه می گفتند رانندگی بلد نیست و با دوچرخه می رود سر تمرین، چه کیفی می کردیم با چقدر خامی، بعدها رانندگی یاد گرفت و با ماشین اش رفت سر تمرین بچه مدرسه ای ها. رئال مُرد و برنده از همپدون پارک بیرون آمد، آن شب شد تکه ای از تاریخ و کلید واژه اش هم زیدان، مثل سن اگوستینی که از همه قرون وسطی به یاد ماند، شاهدان عینی ماجرا اما می گویند: آن شب دقیقه شصت و هشت تابلوی تعویض بالا رفت و موسیقی آغاز شد.

روی صحنه که می آمد رقص فلامنکو اش اثیری تر از جایزه زامورا بود چه نیازی به تندیسی سنگی برای او که در قلب دوست داران اش خانه کرده بود با قامتی نه به افراشتگی سرو اما مکفی برای بردن همه چیز و با دستان هنرمندی که درهر قاب زیبا بود. اعداد و ارقام؟ چه دهن کجی بزرگی، او ایکر مقدس بود که بعد آن پنج سال بی مانند، دوازده سال تلخی را فقط با جلوه های تمام نشدنی او می شد سر کشید. صحنه اما رفت و رفت، روزهای خوب با نیروی گریز از دیروز، به ناشناس ترین فرداهای ممکن رهنمون شد، رفت ته گنجه زیر کهنه ترین خاطرات، همان جا که توی کوچه پس کوچه های اش می شود نشست پای صحبت قهرمانی که از بیلبائو تا مادرید حمل شد تا در خانه اش به دنیا بیاید، در خانه اش پرواز کند و بالاتر از ابرها بپرد بی خبر از شگفت حیله ای که چرخ شعبده باز برایش در انتظار بود باورش هم سخت بود، فرشته محبوب برنابئو شد محبوسِ اژدها و موسیقی دوباره آغاز شود.

صحنه ها یکی پس از دیگری روی پرده نقش بستند، نقش ها عوض شد و از پی آن رنگ ها، و از همه آن سالهای خوب، او مانده بود و میدان خاکیِ خیال و باقی تنها مرگ بود و فقط مرگ، خورشیدِ آن همه ستاره، کوه‌نشینی بی‌ بدیل در کوهستان، به راستی چه خوش‌خوی با سنبله‌ها بود خدای کوهستان. نا آشنایِ مردگان و کوران و فراموش کاران، این زنده ترین آهنگ، سرودخود را خواند و رقیبان اش را نیز دیوانه خود کرد و چشمانی به فراخی گشوده را طلبید برای دیده شدن؛ او که یک عمر عاشق ماند برای آن ها که با چند قدم از همه چیز می گذرند.

صحنه آخر دیگر نه زیر نورافکن ها نه روی صحنه که در اتاقی ساده بود. آن جا که عشق بود و سکوتی تلخ مترنّم، و در چشمان اش نگاهی که پیش از آن ندیده بودیم شاید اگر کلمات را می یافتیم، او حالا مانده بود با همان نگاهی که آشنایی دیوارهای خشتی بود میان آسمان خراش ها، چه کسی را می توان سرزنش کرد ماندنش خارج از عهده ما بود، ساکت بودیم و شرمسار چرا که همان جا بود که فهمیدیم او برای مان بیش از این هاست، بیش از دوستانِ پیشین، آن جا دریافتیم آن هنگام که با غرورمان آزردیمش او مترصّد بود نه برای دستی آشنا که برای ثانیه ای درنگ ثانیه ای سکوت، کسی چه می داند شاید ما بودیم که او را به سوی دیگر سرنوشت راندیم، باید راز ِ دل با او می گفتیم ولی غرورمان نپسندید که احساس مان بر خِرَدمان حکم رانَد و حال محکومیم به این دیدن، به این تلخی، به تاوان چیزی که پرداختیم، برای هزارمین بار آن هنگام که عشق اش را از کف دادیم، موسیقی آغاز شد درست مثل همان روز، مثل لحظه ای که کاغذ صمیمی اش را از جیب بیرون آورد، روی میز گذاشت و موسیقی آغاز شد.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

ایکر مقدس

دیدگاه‌ها (20 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

kiavash azizi

میپرستمت مقدس ترین قدیس فوتبال....

jamal 9

بیشتر از هرکسی توی رئال دوسش داشتم ...اشک ادم درمیاد وقتی بهش فکر میکنم ..به خدمت هایی که به تیم کرده ....واقعا حیف بود اینجوری بره ...

Bianconero Amore

عشق عشق عشق

Ayob Bluagrana

فراتر از یک دروازبان و کاپیتان هست برای اسپانیا !

رضا حیدری

کاپیتان مقدس ما....یه مادریستا...الان یه مادریدیسمو...
میتونم بگم هیچ بازیکنی رو اندازه کاسیاس دوست ندارم و نخواهم داشت...

ClaSSicaL And EpiC

به نظرم نسل بی نظیری دارن میرن دیگه واقعا با خداحافظی بوفون و کاسیاس توتینداریم
روزگاری تو هر تیمی یک اسطوره یک مالدینی پویول رایول زانتی اسکولز گیگز اشمایکل و زیدانداشتیم تیمها پر ستاره و اسطوره بود فقط حیف...

San Iker

چقدر صبور بود که اهانت ها رو تحمل کرد،نیمکت نشین شد ولی حرفی نزد و یادمه از لوپز هم حمایت کرد
امسال هم که تا رفت شماره ش رو دادن به ناواس(که خیلی هم دوست داشتنی هست برا ما طرفدارها)ولی بازم از ناواس حمایت کرد
تو هر شرایطی هرشرایطی پشت تیمش بود
سلام سن ایکر...سلام تاریخ آشنایی من با عشق مادریدی

parsa Zz

-_-

mehdi khashmi

کاش میشد دوباره برگردی

just RM

مقدس مثل کاسیاس...
همواره در قلب مادریسیمو ها باقی میمونی...
♡♡

مادریدیستا تا ابد

ایکری که نمکشو خوردنو نمکدون شکستن :((
عشقی کاپیتان به مولا عشقی

Reza Kartvel

#فراتر-از-یک-اسطوره

AmiN ‌BarCa

بعضی بازیکنا مثل کاسیاسو نمیشه دوست نداشت حتی اگه رقیب باشن ...

El Mohsenito

گه تو این روزگار
اینم آخر یه عمر زحمت

Real Madrid/ Arsenal

تنها بازیکنی که تو فوتبال به معنای وقعی فنش هستم!به عشقش رئالی شدم!همیشه در قلب من و همه ی رئالی ها عزیزه!

Madridista a

چي ميشه گفت اخه :((

Morteza Tristan

بازي تمام شد و تو را در بازي كشتند ...
هر وقت بيادش ميفتم چيزي بجز اشك نصيبم نميشه ؛ برگرد رفيق ؛ شوق ان داريم كه در روز بنگريم ؛

مجید صادقی

رفتی ای اسطوره رفتی ای مظهرعشق رفتی ای سمبل اخلاق
هنوز هم باورمان نمیشود که دیگر کاپیتان مقدسمان را نداریم...
همیشه در قلب مادریدیسموها خواهی ماند اسطوره ی مهربانی و وفا

JaBeR MaDrIsTa

كاپتان ابدي ❤️

Ayoub Cr7

مقدس ترین مقدس ها .
عاشقت بودم عاشقت هستم عاشقت خواهم بود .
از وقتی رفتی مادرید نامقدس شد .
❤❤❤❤❤❤❤❤