طرفداری- مسی یا رونالدو پرسشی است كه در سال های اخیر توجه بیشتر دوستدارن فوتبال را به خود جلب نموده است و حتی در روزهای اخیر بحث و نزاع بر سر این موضوع به اتفاقی تلخ و مرگ بار در كشور هند نیز بدل گشته است. این اتفاق ناخوشایند درست در زمانی روی داد كه لیونل مسی و كریس رونالدو بازهم در تیم های خود خوش درخشیدند.
مسی در پیروزی 4:0 بارسلونا مقابل ایبار موفق به ثمر رساندن دو گل گردید تا آمار گل زنی متلت تهاجمی این تیم بسیار زودتر از سال قبل به عدد 100 برسد و كریس رونالدو نیز در پیروزی 7:1 مقابل سلتاویگو چهار گل به ثمر رساند تا با رساندن آمار گل های زده خود به عدد 27، صدر برترین جدول گل زنان این فصل از رقابت های لالیگا را نیز به خود اختصاص دهد. رونالدو در حال حاضر در 228 بازی انجام داده برای رئال مادرید در لالیگا موفق به ثمر رساندن 252 گل شده (میانگین 1.11 گل در هر بازی) در حالی كه آمار مسی در این زمینه به 307 گل در 338 (میانگین 0.91 گل در هر بازی) دیدار می رسد.
عنوان بهترین بازیكن سال فوتبال جهان از سال 2008 نیز در اختیار این دو ستاره بوده است، با این وجود در این بین ستارگانی نیز بوده اند كه با برخورداری از كاراكترهایی كاملا متفاوت نسیت به مسی و رونالدو، شایسته دریافت چنین عنوانی بوده اند، برای نمونه در سال 2010 به عقیده بیشتر دوستداران فوتبال نه رونالدو و نه مسی، بلكه وسلی اشنایدر هلندی لیاقت دریافت چنین عنوان و جایزه ای را داشته است. این ستاره هلندی در آن سال با اینترمیلان علاوه بر فتح یك سه گانه تاریخی و جام باشگاه های جهان، تیم ملی كشورش را نیز با به ثمر رساندن پنج گل به فینال رقابت های جام جهانی 2010 در كشور آفریقای جنوبی رساند و در آن بازی تاریخی مقابل اسپانیا نیز اشنایدر،آرین روبن هم تیمی خود را با پاسی دیدنی در موقعیت تك به تك با ایكر كاسیاس قرار داد، اما وی این شانس بزرگ را برای گل زنی و رساندن هلند به قله فوتبال جهان از دست داد.
به عبارت دیگر با از دست رفتن این موقعیت، شانس معرفی ستاره ای دیگر به جز مسی و رونالدو به عنوان برترین بازیكن سال فوتبال جهان نیز از دست رفت. چون اشنایدر در صورت فتح جام جهانی توسط هلند بی تردید به این عنوان نیز دست می یافت، چون وی در سال 2010 به جزء جام جهانی همه عناوین ممكن را فتح كرده بود. با این وجود در آن سال مسی به عنوان برترین بازیكن سال جهان برگزیده شد و اشنایدر ستاره پرفروغ اینتر و نارنجی پوشان هلندی تنها به رده چهارم رسید، در حالی كه مسی در آن سال یكی از ضعیف ترین فصل های فوتیالی خود را سپری نمود، در مرحله نیمه نهایی رقابت های لیگ قهرمانان اروپا وی در بازی مقابل اینترمیلان یك ضربه پنالتی را از دست داد تا بارسلونا به فینال راه نیابد و در مرحله یك چهارم نهایی جام جهانی نیز مسی در شكست 4:0 آرژانتین مقابل آلمان،حرفی برای گفتن نداشت.
چنین اتفاقی در واقع یكی از بد شانسی های وسلی اشنایدر محسوب می گردد، چون دقیقا در سال 2010 كه بهترین سال فوتبالی این ستاره هلندی بوده است، جایزه Ballon d’Or كه از سوی مجله معتبر France Football از سال 1956 به برترین بازیكن فوتبال جهان اهدا می گردید، با عنوان برترین بازیكن سال فوتبال FIFA ادغام گردید، سازمانی كه بیش از همه به فكر افزایش درآمدهای خود از طریق بازاریابی و ماركتینگ بوده است.پیش از این اتفاق جایزه Ballon d’Or تنها بر اساس نظرات خبرنگاران صاحب نظر ورزشی به بهترین بازیكن سال فوتبال اعطا می گردید، در حالی كه از سال 2010 به بعد، این خبرنگاران برای انتخاب بازیكن برتر سال از سهمی مساوی با كاپیتان ها و مربیان همه تیم های ملی عضو FIFA برخوردار هستند.
بازیكنان و مربیان در حقیقت به بازیكنان دیگر به عنوان رقبای پر پتانسیل خود می نگرند و در واقع در این گزینش به پتانسیل و توانایی آنها رآی می دهند. اما در چنین انتخاباتی، این مسئله نباید چندان مورد نظر قرار گیرد، چون اگر تنها پتانسیل، قابلیت و توانایی بازیكنان در انتخاب برترین بازیكن سال فوتبال مد نظر قرار گیرد، بر اساس استعداد بی نظیر مسی و رونالدو، این دو ابر ستاره تا پایان دوران فوتبال خود، شایسته دریافت آن خواهند بود. اما مبنای اصلی اهدای چنین عنوانی به افتخارات و عناوین كسب شده توسط یك بازیكن در یك سال می بیاست بستگی مستقیم داشته باشد و در این زمینه خبرنگاران دنیای فوتبال می توانند بهتر اظهار نظر نمایند، چون شغل آنها قضاوت بر اساس واقعیت ها و نه پتانسیل ها است.
در انتخاب برترین بازیكن سال 2010، لیونل مسی بالاتر از هم تیمی های بارسایی خود اینیستا و ژاوی در رتبه اول قرار گرفت و اشنایدر در جایگاه چهارم ایستاد، اگر در این انتخابات تنها رآی مربیان و كاپیتان های تیم های ملی مورد نظر قرار گرفته شود، در نتیجه كلی تغییری ایجاد نخواهد گردید، اما گر تنهارآی خبرنگاران ورزشی ملاك قرار داده شود، اشنایدر در رده اول قرار می گیرد، اینیستا و ژاوی در رده های بعدی می ایستند و لیونل مسی به رده چهارم نزول پیدا می نماید. در حقیقت اگر Ballon d’Or مطابق شیوه 54 سال قبلی خود اعطا می گردید، بهترین بازیكن سال 2010 جهان بی تردید كسی به جزء وسلی اشنایدر معرفی نمی شد.در واقع می توان چنین انقلابی در دنیای فوتبال و نحوه اهدای این جایزه را از بدشاسی وسلی اشنایدر هافبك بی باك هلندی به حساب آورد، اتفاق انقلاب گونه ای كه دقیقا در زمان اوج دوران فوتبال این ستاره هلندی روی داد، اتفاقی كه بر اساس آن بازیكنان نه بر مبنای عملكرد و افتخارات، بلكه بر اساس پتانسیل و تاثیرات ارزیابی و ارزش گذاری می شوند، البته این تغییر جنجالی تا به امروز تاثیر خود را به خوبی در قیمت و هزینه نقل و انتقالات بازیكنان نشان داده است.
وسلی اشنایدر اگر حتی اگر می توانست دوران اوج خود را یك سال به تعویق بیندازد، حداقل توفیقی در دریافت جایزه بهترین بازیكن سال فوتبال اروپا پیدا می نمود، چون در این جایزه ملاك انتخاب تنها نظر خبرنگاران بوده و از قبل برای مسی و رونالدو رزرو نشده است، برای نمونه فرانك ریبری در سال 2013 و آندرس اینیستا در سال 2012 موفق به كسب چنین عنوانی شده اند. در حقیقت در سال 2010 تنها یك مراسم برای انتخاب برترین بازیكن سال وجود داشت كه در آن هم ابرستاره ی نظیر مسی بر بازیكن تاثیرگذاری نظیر اشنایدر ترجیح داده شد.
این سال در واقع اوج بدشانسی وسلی اشنایدر به حساب می آید، چون بر طبق نظر FIFA از جام جهانی 2010 به بعد "كفش طلا" در صورت وجود چندین بازیكن با تعداد گل های مشابه به ثمر رسانده در جام جهانی، به بازیكنی تعلق می گیرد كه از بیشترین ارسال پاس منجر به گل نیز برخوردار باشد و به همین دلیل چنین جایزه ای در جام جهانی 2010 به توماس مولر آلمانی تعلق گرفت در حالی كه مولر و اشنایدر هر دو در این رقابت ها پنج گل به ثمر رسانده بودند. در جام های جهانی قبلی فیفا در صورت وجود چند بازیكن در صدر لیست برترین گل زنان جام جهانی، برای هر یك از آنها یك جایزه كفش طلای جداگانه در نظر می گرفت.
در حقیقت چنین بدشانسی های هرگز وسلی اشنایدر را در طول دروان حرفه ای خود رها نكرده است، دوران سقوط اینترمیلان بعد از سال 2010 و فتح سه گانه با رفتن ژوزه مورینیو و كمبود سرمایه گذاری لازم در حالی كه اشنایدر تنها 26 سال داشت آغاز گردید و این ستاره هلندی تنها به دلیل كسب درآمد بیشتر راهی فوتبال تركیه شد، انتقالی كه می توان آن را به فراری اختیاری به آفساید تشبیه نمود. حال در حدود چهار سال است كه این ستاره بی نظیر هلندی در فوتبال تركیه و در گالاتاسرای،باشگاهی كه در این میان به صورت غافلگیركننده ای از دوران اوج خود فاصله گرفته، حضور دارد.
گالاتاسرای به خاطر رعایت ننمودن قوانین مالی Uefa از حضور و شركت در رقابت های اروپایی منع شده است و البته از اوضاعی مساعد نیز در جدول رده بندی سوپر لیگ تركیه با وجود كمك های فراوان داوری برخوردار نیست. برای نمونه هفته گذشته داور مسابقه بین تیم های گالاتاسرای و ترابوزان اسپور چهار بازیكن تیم حریف را از زمین مسابقه اخراج نمود و در نهایت گالاتاسرای با یك ضربه پنالتی بسیار مشكوك در لحظات پایانی مسابقه توانست تیم هفت نفره ترابوزان را با نتیجه 2:1 شكست دهد. دیداری كه یكی از بازیكنان ترابوزان اسپور به نشانه اعتراض به داور مسابقه كارت قرمز نشان داد، در بازی بعد نیز گالاتاسرای توانست با كمك یك پنالتی جنجالی و مشكوك به نتیجه تساوی 3:3 مقابل حریف نه چندان مطرح خود از رقابت های لیگ تركیه دست یابد.
به این ترتیب شرایط وسلی اشتایدر بازیكنی كه سیزده سال متوالی در لیگ قهرمانان اروپا حضور داشت و با تیم ملی هلند نیز به رده سومی رقابت های جام جهانی 2014 دست یافت، تا حدی تراژدیك به نظر می رسد، چون شاید دوستداران فوتبال با توجه به اوضاع نامساعد ورزشی و اقتصادی این روزهای گالاتاسرای و عدم حضور هلند در رقابت های جام ملت های یورو 2016، دیگر شاهد هنرنمایی وی در سطح بین المللی نباشند. در حقیقت دوران یكی دیگر از ستاره های فوتبال هلند و اروپا در حالی به پایان خود نزدیك می شود كه اوج آن در سالی نادرست سپری شده است، ستاره ای كه از موقعیتی بی نظیر برای در سایه قرار دادن مسی و رونالدو برخوردار بود.
