اختصاصی طرفداری- بخش تریبونِ طرفداری، بخشی جدید در سایت است که در نظر دارد تا به بررسی تیم هایی بپردازد که از قدرت رسانه ای کمتری برخوردار هستند. در نخستین گام، به بررسی باشگاه "کریستال پالاس" خواهیم پرداخت.
ما می خواهیم آلن (پاردو) برای مدتی طولانی در باشگاه بماند. اما چه کسی می داند که چه اتفاقی به وقوع خواهد پیوست؟ اگر رئال مادرید خواستار او شود، مطمئن نیستم او این جا بماند. هر کسی می خواهد در زندگی حرفه ای اش به بهترین ها دست یابد اما می دانم که الان آلن از حضور در این جا خوشحال است. او در مورد انتقال به جای دیگری فکر نمی کند و ما نیز به چیز دیگری فکر نمی کنیم. اما اگر با توجه به موفقیت های مان اتفاقی رخ دهد، ما چه می توانیم بکنیم؟ ما باید در این زمان از این پل بگذریم.
این بخشی از صحبت های استیو پریش (رئیس باشگاه کریستال پالاس) در دسامبر گذشته درباره سرمربی تیمش "آلن پاردو" است. هنگامی که وی با غرور تمام، از آینده نگری باشگاه خود می گفت. بگذارید کمی در قایق زمان، به سوی عقب پارو بزنیم. جایی که در نوامبر گذشته، پریش از برنامه بلندمدت تیمش برای فتح لیگ برتر می گفت.
درست است که ما در حال حاضر از لحاظ مالی توان رقابت با تیم های مطرح را نداریم، اما باید به این سمت حرکت کنیم. اگر شما برای فتح عناوین نجنگید، چه خواهید کرد؟ شاید این قهرمانی که از آن صحبت می کنیم در دوره ما حاصل نشود، اما ما در حال فراهم سازی این بستر برای آیندگان هستیم.
از مطالب بالا می توان نتیجه گرفت که این باشگاه، بلندپروازی های جالبی را در سر دارد که برای رسیدن به آن ها، رهبری به نام "آلن پاردو " استخدام کرده است. اما آیا این رهبر، همان سکان داری است که عقاب ها بدان نیازمند هستند؟ باید گذشته وی را بررسی کرد.
۲۷ سپتامبر۲۰۱۲، آلن پاردو (سرمربی وقت نیوکاسل) قرارداد خود را با زاغ ها به مدت ۸ سال تمدید کرد. این تمدید بلند مدت، به دلیل نتایج درخشانی بود که وی پس از بازگشت مجدد نیوکاسل به لیگ برتر، با این تیم کسب کرده بود و آن را به مسابقات اروپایی برده بود.
اما دیری نگذشت که آلن پاردو (در حالی که هنوز یک-چهارم از قرارداد جدیدش نگذشته بود)، از سمتش برکنار شد! و چه آشناست این داستان که حکایتی همچون حکایت امسال وی، با کریستال پالاس دارد.
عقاب های سلهرست پارک، فصل را طوفانی آغاز کردند و رقبا را یکی پس از دیگری قلع و قمع کردند. به طوری که وقتی لیگ به میانه را نزدیک می شد، کریستال پالاس در رده ششم جدول رده بندی حضور داشت؛ ولی ظاهرا آلن پاردو هر وقتی که شرایط را بسیار تضمین شده بیابد، ناموفق خواهد شد.
اما نزول از هفته هفدهم و با تساوی بدون گل با بورنموث (که در آن مقطع شرایط چندان جالبی نداشت) آغاز شد؛ هنگامی که دو تیم در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۵ و پس از ۲۷ سال بار دیگر با یکدیگر رو به رو شده بودند و به رسم سالیان اخیر، بار دیگر کریستال پالاس از کسب لازمه نتیجه در باکسینگ دی، ناکام ماند.
پس از این مسابقه اما، کریستال پالاس سوار رولر کوستری با شیبی کاملا عمود به سوی زمین شد و حال پس از گذشت ۱۰ هفته از جریان لیگ برتر، کریستال پالاس همچنان در حسرت دستیابی به یک پیروزی است. تیمی که تا دیروز اندیشه حضور در لیگ اروپا را در سر می پروراند، اینک تنها ۹ امتیاز با منطقه سقوط فاصله دارد و به رده چهاردهم جدول تکیه زده است.
علیرغم این که آن ها در فوریه گذشته، تاتنهام آمادهٔ این روز های مائوریسیو پوچتینو را از رقابت های جام حذفی کنار زدند، لیکن آخرین برد آن ها در لیگ برتر انگلستان، به سال گذشته میلادی باز می گردد؛ جایی که در ۱۹ دسامبر با نتیجه ۲ بر ۱ از سد استوک سیتی گذشتند. آن ها یکشنبه آینده نیز می بایستی در فاصله ۱۰ هفته مانده به پایان لیگ، به مصاف لیورپول بروند. اما سوال اول ما همچنان به قدرت باقیست: دلیل ضعف کریستال پالاس در نیم فصل دوم چه بوده است؟
1- مصدومیت عنصر کلیدی تیم: با نگاهی به تیم منتخب کریستال پالاس تا بدین جای فصل، اسامی نام آشنای کمی (برای آن دسته از فوتبالدوستانی که به طور کامل این تیم را دنبال نمی کنند) به چشم می خورند. اما شاید کسی که بیش از همه در افت شدید این تیم نقش داشته است، "یانیک بولاسی" باشد. زمان مواجه شدن وینگر خوش تکنیک عقاب ها با مصدومیت و آغاز نزول این تیم، تقریبا مشابه است.
یار شماره 10 و محبوب کریستال پالاس، همانی است که در گذشته از لیورپول به عنوان مقصد احتمالی وی یاد می شد. او با سرعت و تکنیک بالای خود، در پیش بردن کریستال پالاس در فصول اخیر، نقشی غیرقابل انکار داشته است. در ابتدای فصل، زوج او و ویلفرید زاها در سمت دیگر زمین، برای رقبا بسیار مخوف به نظر می رسید.
2- عدم انعطاف پذیری تاکتیکی
تصویر بالا، نشانگر میانگین پاس های کریستال پالاس در هر مسابقه است. در حالی که آن ها در هر مسابقه به طور میانگین ۲۹۶ پاس کوتاه می دهند، این آمار در زمینه ارسال های توپ های بلند رقم شوکه کننده ۷۵ را نشان می دهد و از سوی دیگر، سانتر های این تیم (مشخصا در نزدیکی های محوطه حریف) به طور میانگین در بازی ۲۵ سانتر بوده است. در حالی که آن ها یک چهارم بازی خود را صرف بازی هوایی و ۷۵ درصد بازی خود را صرف پاسکاری در فواصل کوتاه می کنند، شاید این طور به نظر برسد که آن ها تیمی هستند که می توانند روی زمین دفاع حریف را باز کنند؛ اما اگر شما نیز چنین فکر می کنید، باید بدانید که سخت در اشتباهید چرا که کریستال به طور میانگین تنها ۱ پاس در عمق در هر مسابقه می دهد و این بدان معنی است که پاسکاری های مداوم آن ها به دلیل بازی مالکانه است.
در این جا نیز می توان نحوه به گل رسیدن عقاب های سلهرست پارک را رویت کرد. در حالی که ضربات ایستگاهی و پنالتی، روی هم به اندازه گلزنی آن ها در جریان بازی نقش داشته اند، جالب است بدانید که تیمی در این سطح از فوتبال انگلیس (که به لیگی با بازی های سریع معروف است) گلی را روی ضد حملات به ثمر نرسانده است و این حقیقت، ما را بار دیگر به اصل بیش از اندازه محافظه کار بودن کریستال پالاس می رساند.
3- فقدان برخورداری از یک مهاجم شش دانگ
چه احساسی پیدا خواهید کرد وقتی بدانید که برترین گلزن این تیم تا این مقطع از فصل یک مدافع است؟ اسکات دان با ۵ بار گلزنی، در این عرصه صدرنشین است و کانور ویکهم نیز (که ۴ گل خود را در دو بازی اخیر تیمش به ثمر رساندن است) همین تعداد گلزنی کرده است.
این فقدان اما در این تیم مسئله جدید نیست و برای مثال در فصل گذشته لیگ برتر، مایل یدیناک (هافبک میانی) برترین گلزن تیمش محسوب می شد. آن ها در ژانویه برای رفع این نقیصه، امانوئل آدبایور را جذب کردند که در صدد است تا آخرین شانس های خود برای اثبات مجددش را به کار ببندد.
همان طور که می دانید این بخش در ابتدای راه خود قرار دارد. امید است با انتقادات، نظرات و پیشنهادات خود، اینجانب را در راستای افزایش سطح این بخش، یاری رسانید.
