طرفداری-
تنها کسانی که جرات زدن پنالتی را دارند، آن را خراب می کنند! من آن زمان ناکام ماندم. تمام.
این صحبت های مردی است که مجبور شد به خاطر از دست رفتن یک ضربه پنالتی، از خود دفاع کند. بازیکنان زیادی در تاریخ وجود دارند که دوران فوتبالشان با یک حرکت، تار شده است. جستجوی نام زیدان در گوگل، عبارت "ضربه سر زیدان" را بالاتر از "مهارتهای زیدان"، به شما تحویل می دهد! روبرتو باجو، برنده بازیکن سال اروپا و جهان و دارنده چند مدال اروپایی، تنها با دو چیز در ذهن اکثریت مردم نقش بسته است: از دست دادن پنالتی فینال جام جهانی 94 و مدل مویش!
بخش چهارم- اینجا جایی برای شاعر ها نیست
مدیریت جدید باشگاه باجو را مجبور کرد تا نیمی از دستمزدش را بگیرد و به این ترتیب و در شرایطی که به پایان قراردادش نزدیک می شد رسماً از باشگاه بیرون رانده شد. تیم های زیادی علاقه مند بودند تا از حرکت به ظاهر غیر عقلانی یوونتوس بهره ببرند و سرانجام میلان در تابستان 1995 او را با 6.8 میلیون پوند به خدمت گرفت. با وجود داشتن نقشی کلیدی در مسیر میلان به سمت قهرمانی سری آ و ارتباط خوب با امثال دیان ساویسویچ و جورج وه آ، باجو به نظر هیچ وقت در سن سیرو جا نیفتاد.
مسلماً مصدومیت ها در ایجاد سختی ها برای او در میلان تأثیر داشتند، اما مسئله بیشتر رابطه او با سرمربیان تیم بود. فابیو کاپلو و اسکار تابارز که فصل بعد از او به تیم اضافه شده بود، اغلب باجو را به دلیل عدم آمادگی نیمکت نشین می کردند، که قاعدتاً به مذاق بازیکن جاه طلبی مثل او خوش نمی آمد. استایل بازی انتخابی مربیان تیم هم بیشتر بازیکنان قدرتی را می طلبید و کمتر با فلسفه باجو همخوانی داشت. تابارز در اظهار نظر معروفی گفت که "در فوتبال مدرن جایی برای شاعر ها نیست."
مشکلات باجو حتی بعد از اخراج مرد اوروگوئه ای و وقتی در اواسط فصل 97-1996 برلوسکونی تصمیم گرفت تا ساکی را سر کار بیاورد هم ادامه پیدا کردند. باجود داشتن نقشی اساسی در ایتالیای ساکی در جام جهانی، هیچوقت با هم جور نشدند. در دومین بازی گروهی ایتالیا برابر نروژ، بعد از اخراج جیانلوکا پالیوکا دروازه بان تیم، ساکی تصمیم گرفت تا باجو را تعویض کند. "این مرد دیوانه است!" باجو با صدای بلند فریاد زد تا همه بشنوند، انعکاسی از صدای همه ملت. بعداً هم اصلاً غافلگیرکننده نبود وقتی ساکی باجو را به خاطر شکست در بازی نهایی سرزنش کرد. مربی ایتالیایی باجو را از تیم یورو 96 بیرون گذاشت. جایی که ایتالیا در مرحله گروهی حذف شد.
فصلی وحشتناک در میلان خبر از پایان کار ساکی در میلان می داد، کاپلو را برگرداندند تا روسونری را به اوجش برگرداند. اگرچه باز دوباره، باجو در رسیدن به این هدف ناکارآمد قلمداد شد و به تیم به نسبت کوچک بولونیا تحویل داده شد. کارلو آنجلوتی آن فصل فرصت امضای قرارداد با باجو را رد کرد و باور داشت که امثال ستاره سابق یوونتوس و جیانفرانکو زولا-که همان تابستان به فروش رسیده بود، در ترکیب مورد علاقه 2-4-4 او جا نمی گرفتند. کارلتو بعد ها اعتراف کرد:"اشتباه بزرگ".
بیخیال دم اسبی شد اما یک باجوی احیا شده و ‘دوباره متولد شده’ بهترین فصلش را در بولونیا پشت سر گذاشت، 22 گل زد و بولونیا، در رتبه هشتم، دو رتبه بالاتر از میلان کاپلو فصل را تمام کرد. در نقشی آزاد و رها در بولونیا، بازیکن 31 ساله به نظر جادویش را دوباره به دست آورده بود و برای جام جهانی 98 به تیم ملی فراخوانده شد. ساکی بالاخره رفته بود و او هم فکر می کرد این جام رستگاری او را بعد از جام 94 رقم خواهد زد...
بخش چهارم این نوشته به پایان رسید. بخش پنجم و پایانی، به زودی در طرفداری منتشر خواهد شد.
برای خواندن بخش اول- پسرکی که باعث شورش شد!، اینجا را کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- خسته برای جام جهانی!، اینجا را کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- هالیوودی ترین پنالتی تاریخ اینجا را کلیک کنید.
