حصاری به بلندای طمع مالک

مزرعه

محمّد فیروزی 02/07/2016 - 00:52 مشاهده پروفایل

4,247 مشاهده / 16 دیدگاه

مزرعه را فروختند.

اختصاصی طرفداری

دهقان هر هفته غروب شنبه دست پسرک را می‌‌گرفت و به دیدن مزرعه می‌‌نشست. تک به تک خوشه‌ها را نشان می‌‌دهد. وجب به وجب آن را بلد است. با حرارت از بیتلز برایش می‌‌گوید. از عصر‌های که مال خودشان بود. خود خودشان. از اوج راک اند رول. از دست‌های چروکیده‌ای که به خوشه‌های لاغر و سرخ دل بسته بودند. از سرخی خانه. سرخی کوچه، سرخی خیابان، سرخی مزرعه. از یک بغل آواز. یک رنگین کمان رقص. یک آسمان رویا.

کم کم از خاطرات سفرش می‌‌گوید. از برگشتش از جنگ. از سفر به المپیکو رم. از بردن دوباره آلمان‌ها این بار نه از داخل تانک. از خوشه‌های طلائی دهه ۸۰. سفره دلش را باز می‌‌کند از فصل کبود این روز ها. می‌‌زند به دل تصویر‌های میهنش در آن روز ها. گلویش را صاف می‌‌کند وقتی‌ از عمو بیل حرف می‌‌زند. بیل همه را شاعر کرده بود. خونه تا خونه سرود. پل تا پل غزل. دل به دل آواز و نفس به نفس فریاد. به پیسلی که می‌‌رسد سیگارش را روشن می‌‌کند. می‌‌گوید زمان باب سیگار‌ها بر عکس الان که از غصه روشن می‌‌شود، با لذت کشیده می‌‌شد. خیابان ها، مانند کوچه پس کوچه‌های شهر شهرزاد بودند.

از رفتن یهودا به مادرید که می‌‌گذرد، دیگر نیازی به تعریف نیست. پسرک بقیه داستان را می‌‌داند. با هم بلیت‌ها را از ایتالیایی‌ها خریده بودند. با هم آن ۷ دقیقه را خواب دید‌ند. قبل از آن یادشان می‌‌آید که دقیقا کجای مزرعه بود که آن گندم قد کشید. آن هم چه دیر. آن شب مزرعه مانند باغ معلق بابل بود.

مزرعه را فروختند. دهقان دیگر برای بذر امید عرق نمی‌‌ریخت. عرق او آب باریکه‌ای بود که به دریای طمع مالک می‌‌ریخت. مالک قول آسیاب جدید داده بود. قول کاشت، داشت، برداشت. طنز داستانی به نام "تاریخ" این است که کاشت و داشت با پسر دهقان است و برداشت سود بر عهده مالک. مهم نیست که مزرعه سرخ چه دنیای بزرگی‌ در قلب سبز پسرک دارد. مالک نخواست دستش را کثیف کند. هوای مزرعه به روحیه او نمی‌‌خورد. اسب سفیدش را سوار شد و رفت تا به مزرعه‌های دیگر برسد. پسرکان زیادی زیر دست او هستند. خورجین طمع مالک هیچ سوراخی ندارد. هر سال گشاد تر و گشاد تر می‌‌شود. آسیاب نشد برای دهقان چاه می‌‌سازد. چاه نشد آغل. آغل نشد گاو پیشونی سفید. گاو هم نشد دو خوک بد بو کفایت می‌‌کند. آخر دهقان پول می‌‌خواهد چه کار.

این اواخر دور مزرعه را حصار کشیده اند. حصاری به بلندای طمع مالک. امروز ساعت ۷ مزرعه جان داد!

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

بیل شنلکی

استیون جرارد

مایکل اوون

جان هنری

دیدگاه‌ها (16 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Mohammad Mahdi ...

دومیش استثنایی بود

★8Ali YNWA8★

بسیار زیبا بود و تاثیر گذار
در بدترین روزها امیدوار باش زیرا بهترین باران ها از سیاه ترین ابرهاست.
وقتی لیورپول دسته پایین تر بود و در اوج نا امیدی بیل شنکلی کبیر اومد و تاریخ سازی کرد دیروز هم هوادارا زدن به سیم اخر و شاید این باعث شروع جدیدی بشه و رفتن این مالکین بی همه چیز...

Real Liverpool

عالی بود....
دمت گرم
به پیسلی که می‌‌رسد سیگارش را روشن می‌‌کند. می‌‌گوید زمان باب سیگار‌ها بر عکس الان که از غصه روشن می‌‌شود، با لذت کشیده می‌‌شد. خیابان ها، مانند کوچه پس کوچه‌های شهر شهرزاد بودند.

saeid _united

بسیار زیبا

Fergie's Fledglings

فوتبال همیشه یک ورزشی کارگری بوده و خواهد بود، حتی اگر مولتی میلیاردرهای سرمایه دار و کاپیتالیست اشغالش کرده باشند و حرفه ای شده باشد، فوتبال فوتبال خواهند ماند.
ضمنا به عنوان یک یونایتدی، دم هواداران لیورپول در آنفیلد و دقیقه 77 گرم، این کاری که امیدوارم نه فقط در تمام اروپا، که روزی در تمام جهان از جمله ایران انجام بشه.

*SiSi Barca * E...

آقای فیروزی واقعا ازتون ممنونم .......
نوشت تون خیلی رو من تاثیر گذاشت .....
من عاشق داستان گونه گفتن وقایع تلخ و شیرین هستم
2 ، 3. مقاله دیگه این جوری بنویسین مجبورم برم آنفیلد ...
(^__^)(⊙＿⊙)

علی. قروه (ایسکو)

شما تنها قدم نخواهید زد ...
دمت گرم اقای فیروزی بازم مقاله بینظیر...

علی امیری‌فر

هادی 🔰

حوصله ش نیست
دمت گرم

۩ Captain SG8 ۩

تشکر از نویسنده بابت این متن احساسی زیبا
خزون میگذره و مزرعه دوباره رنگ بهار میگیره، بهار پسرک دهقانم میرسه، درست به همون سرسبزی و شکوه بهار جوانی پدرش...