طرفداری- این سایت من را یاد یادداشتی انداخت که فکر می‌‌کردم خیلی غیر واقعی به نظر خواهد آمد. حالا به لطف مسئولان روسیه، این یادداشت آنچنان هم غیر واقعی به نظر نمی‌‌آید.
در نوامبر ۲۰۱۳ اولین بازی هاکی عمرمم را در کنار همکارم تماشا می‌‌کردم که به همراه خواهرش مهمان من بودند. بغل دست ما چند تا جوان هم نشسته بودند که منظورم از جوان ۴۰، ۵۰ یا ۶۰ ساله است. آنها خود را انداخته بودند روی تخمه ژاپنی. وقتی می‌‌گویم انداخته بودند یعنی به معنی واقعی کلمه برای پیدا کردن یک تخمه کف زمین بودند. ۲ لیتر معجون میوه‌ای هم با خود آورده بودند.
در اواخر نیمه دوم کار به جای رسیده بود که انها حتی نمی‌‌دانستند به چه زبانی با هم حرف بزنند. انها به من که روس نبودم حالی کردند که بفرما تو هم بزن. من هم خیلی مودبانه بسته نوشیدنی را گرفتم و درست وقتی که می‌‌خواستم آبمیوه را سر بکشم فهمیدم که آب شنگولی قاطی آن است. به هیچ جای من نبود که آب شنگولی بود ولی اینکه انها از من خواسته بودند کمی من را آزار می‌‌داد.
از زمان ممنوعیت ورود الکل به ورزشگاه‌های روسیه البته به غیر از جایگاه ویژه، همواره آوردن نوشیدنی‌های الکلی به ورزشگاه از مشکلات جالب فوتبال روسیه بوده است. در سال ۲۰۱۳، وقتی هواداران دو تیم همدیگر را شل و پل کرده بودند، روز بعد از درگیری من وارد ورزشگاه خالی شدم. چیزی که از همه بیشتر چشم من را گرفت، تعداد زیاد قوطی‌های بود که به وضوح در آن الکل بوده است. آن هم نه هر الکلی. قوطی‌های پر از عرق سگی.
نماینده باشگاه سرخ و سفید شد و به من گفت "بومژی". یعنی که :"امان از دست این بی خانمان ها"
جوان‌ها قبل از اینکه به جایگاه بازرسی پلیس برسند باید به نحوی این نوشیدنی‌ها را پنهان کنند. این اتفاقی بسیار معمول در روسیه است. اینکه در روسیه شما یک قوطی ۵۰ یا ۱۰۰ میلی لیتری الکل را در کنار زمین بازی یا خیابان اصلی شهر پیدا کنید و آن قوطی الکل باشد آنچنان عجیب نیست. هر قوطی ۲۰ تا ۴۰ روبل روسیه است که می‌‌شود تقریبا هزار تومن. حالا شما اگر بخوایید مزه هم داشته باشید می‌‌کند ۱۵۰۰ تومن. راه راحت تر برای خوردن این نوشیدنی‌ها خریدن آبجو است. که احتمالا باید چیزی را همراه با آن بخورید. تخمه، نا‌ن، هندونه یا خیار. برای این رفقا چیزی به نام نشستن در میخانه و خوردن تخمه معنی ندارد. اونا مستی خاص خودشان را دارند.
از زمان بدبختی ممنوعیت الکل در روسیه، هواداران مخصوصاً فوتبالی‌ها شدیدا به خوردن عرق سگی روی آوردند. منظور الکلی است که سنگین باشد اما به شدت ارزان. این ممنوعیت چسپی بود برای زخمی که باید بخیه می‌‌شد. حالا این زخم تبدیل به قانقاریا شده است (بیماری که در آن استخوان یا پوست بر اثر عفونت زیاد به رنگ قهوه‌ای یا تیره در می‌‌آید).
با این حال هنوز احمقان دنیا حقایق دنیای واقعی را نادیده می‌‌گیرند و آنچه برای مردم بهتر است را ول می‌‌کنند. شخصا(نگارنده) آنچنان اعتقادی به اینکه حتما باید در ورزشگاه‌ها الکل مصرف شود ندارم اما من سیستمی که از سر تا پا فاسد است را نادیده نمی‌‌گیرم. ممنوعیت این قضیه سبب شده است که مردم به عادت‌های عجیبی روی بیاورند که آنها را روز به روز از فوتبال دور تر می‌‌کند.
چرا رفتار هواداران در روسیه همواره بد تر می‌‌شود؟ شاید دلیلش این باشد که دهان هر جوانی را می‌‌بویند مبادا که آب شنگولی ارزانی خورده باشد. چرا هواداران روس از ورزشگاه‌ها دور شده اند. وقتی در کنار هر زمینی شیشه‌های الکل ریخته شده است آیا شما خانواده خود را به جایی خواهید برد که نوشیدنی ارزان و بی کیفیت توزیع شده باشد؟
به اضافه آن، این قضیه مانعی است در بر سر افراد بالغی که می‌‌خواهند از زندگی لذت ببرند. افرادی که حالا هر روز کمتر از فوتبال روسیه لذت می‌‌برند. حالا جواب رهبران چیست؟ راه حل آنها چیست؟ اینکه تماشا فوتبال تبدیل به لذت شود که شما حاضر باشید دختر ۶ ساله خود را به ورزشگاه بیاورید؟ نه. فکرشً را هم نکنید. حالا حتی آقای موتکو که وزیر ورزش، توریسم و جوانان است هم اعتراف می‌‌کند که در جام کنفدراسیون‌های سال ۲۰۱۷ و جام جهانی ۲۰۱۸ به خاطر اجبار آنها به خاطر اسپانسر ها، مجبور هستند که قانون ممنوعیت الکل را بردارند.
یکی از مسئولان خل روس به نام اونیشنکو جملاتی گفته است در مورد اینکه مردم چقدر تاثیر آبجو را نادیده گرفته اند. جملات او را عیناً اینجا می‌‌آوریم تا مشخص شود چه حماقتی در آن نهفته است:
"مادر یکی از بچه‌ها که فقط ۱۴ سال داشت اون را به دکتر برد و دکتر به او گفت که پسرش معتاد به الکل است. مادر او به دکتر می‌‌گوید امکان ندارد چون پسرش فقط آبجو می‌‌خورد."
البته اینکه این آقا زیاد از زندگی مردم دور باشد عجیب نیست چون تنها جایی که او با مردم درگیر است زمانی است که بنز آخرین سیستم خود را به خیابان‌های مسکو می‌‌آورد. خدا کمکش کند. معلوم است تقصیر او نیست. او بیشتر از این حالیش نیست. حالا که سال نو است و همه سلامتی می‌‌گویند بگذار این بار بگوییم به سلامتی آن بدبختنی که در روسیه به ورزشگاه رفتند تا فوتبال یا هاکی ببینند.
راستی، به خاطر دندان پزشکم و آنتی بایوتیک‌ها باید به آقای اوشنکو بگویم که رویای شبانه آنها تبدیل به واقعیت شد و من در سال ۲۰۱۶ یک قطره الکل هم مصرف نمی‌‌کنم.
