سهیل ابی و انارینگفتمت نرو گلایل این زمین به قدر یک کفن کفاف ریشه نمی دهد
نگفتمت که جزبوی چرک چاک سینه های خالی از قلب در فضا نمی دمد
نگفتمت که این جماعت جِریده با خط و رد وحشی نگاهت غریبه اند
نگفتمت که جای بوسه، آلتی کریه، بر دهان سرخ آتشت می نهند
نگفتمت نرو نرو نگفتمت نرو نرو
