طرفداری- قهرمان سیه چرده آن روزهای فوتبال برزیل، با قدی معادل تنها 173 سانتی متر به عنوان یک مهاجم توانست 1000 گل را وارد دروازه حریفان کند. 18 سال را در تیم محبوبش، سانتوس گذراند. لقب "مروارید سیاه" برایش انتخاب کردند. 3 بار قهرمان جام جهانی شد و شاید از همه جالب تر باید اشاره کنیم به اتفاقی در سال 1967 در نیجریه. درست زمانی که جنگ میان دو گروه مسلح بالا گرفته بود، اعلام آتش بس شد. آن هم به دلیلی غیرنظامی. تماشای بازی پله در پایتخت آن روزهای کشور نیجریه، لاگوس.
حال با هم بررسی می کنیم بهترین میراث دار پیراهن شماره 10 سلسائو کیست؟
جِیر، پینگا، ریولینو، رآی، پله، زیکو، ریوالدو، رونالدینیو، کاکا و نیمار.
ده بازیکن این پیراهن را در جام جهانی به تن کرده اند. جذبه و شهرتی که این پیراهن دارد حتی باعث شده کتابی با عنوان " جادوی پیراهن شماره 10" به قلم آندره ریبرو و ولادیر لموس به چاپ برسد. پیراهنی که بر تن بااستعدادترین بازیکنان تاریخ برزیل درخشیده است.
در کشورهای دیگر نیز پلاتینی،لادروپ، هاجی، باجو، مارادونا، زیدان، ریکلمه و مسی بازیکنانی بوده اند که با به تن کردن شماره 10، جایگاه ویژه ای برای این پیراهن به وجود آورده اند.
پله به این پیراهن ماهیتی همیشگی بخشید. اما به راستی کدام برزیلی بهترین میراث دار آن بوده است؟
2- ریولینو، 92 بازی و 26 گل
او ابتدا با شماره 11 به عنوان عضوی از تیم رویایی برزیل در کنار پله، تجربه بازی در جام جهانی را به دست آورد و به مقام قهرمانی آن مسابقات هم رسید. اندکی بعد از این جام پله کفش هایش را آویخت و این به معنای خالی ماندن شماره 10 بود. در دوره بعدی جام جهانی،یعنی 1974 آلمان غربی، ریولینو این پیراهن را به تن کرد و توانست 3 گل را در آن جام به ثمر برساند اما این سه گل برای مقابله با یوهان کرایوف، ستاره درخشان آن روزهای فوتبال هلند کافی نبود و او نتوانست دومین فینال پیاپی را تجربه کند.
چهار سال بعد در جام جهانی آرژانتین، چپ پای قهار برزیلی که ضربات پرقدرتی روانه دروازه حریفان می کرد، دریبل کشویی را به معرض نمایش گذاشت. برزیل و ریولینو بعد از شکست دادن لهستان، خود را در فینال رقابت ها می دیدند اما پیروزی پرگل 6 بر صفر آرژانتین مقابل پرو باعث شد برزیل بر حسب تفاضل گل کمتر نسبت به این تیم از رسیدن به فینال ناکام بماند و این آرژانتین بود که با پیروزی 3 بر یک در دیدار نهایی، توانست جام قهرمانی را در خانه نگه دارد.
در آن جام جهانی، پرو موفق شده بود در مرحله گروهی تیم ملی ایران را 4 بر یک شکست دهد.
3- زیکو، 89 بازی و 66 گل
اسطوره باشگاه فلامینگو هم سابقه بر تن کردن این پیراهن را دارد. او میانه میدان برزیل را همانند یک رهبر ارکستر، با جادویی ترین هارمونی ها رهبری می کرد. شخصیت مرکزی تیم افسانه ای 1982 رویای قهرمانی را در سر داشت. رویایی که هرگز به واقعیت تبدیل نشد. تکنیک و دربیل های بی عیب و نقص و چشمانی که میان مدافعان را شکار می کرد، همه برزیلی ها را به یاد کلمه "Jogo Bonito" یا همان "بازی زیبا" می انداخت.
اگرچه زیکو تجربه سه دوره بازی در جام جهانی را دارد اما در ویترین افتخاراتش، عنوانی به نام " قهرمانی در جام جهانی" دیده نمی شود.
4- ریوالدو، 74 بازی و 34 گل
مرد لاغر اندام برزیلی، خارج از مستطیل سبز شخصیت جذاب و تبلیغاتی نداشت. او در جام جهانی 2002 کره و ژاپن به برزیل کمک کرد تا خاطره تلخ شکست 3 بر صفر در فینال 98 فرانسه مقابل میزبان کمرنگ شود.
ریوالدو که می توان او را مردی در سایه قلمداد کرد، در فینال 2002 مقابل آلمان، دو پاس گل به خرگوش چاق یعنی رونالدو داد تا نقشی پررنگ در آن قهرمانی داشته باشد. همچون ریولینو، او یک چپ پای قدرتمند بود که می توانست با زیرکی هر خط دفاعی را به هم بریزد.
ریوالدو که مالکیت باشگاه موجی میریم را بر عهده گرفته بود، چند ماه پیش در دیدار خداحافظی اش از فوتبال اتفاقی جالب و خاص برایش رقم خورد. هم بازی شدن او و پسرش، ریوالدینیو در آن بازی، با گلزنی هردو خاتمه یافت تا او با چشمانی اشک آلود آخرین قدم هایش را در زمین فوتبال بردارد.
ریوالدو در سال 1999 به عنوان بهترین بازیکن جهان شناخته شده بود.
5- رونالدینیو، 102 بازی و 35 گل
بازیکن همیشه خندانی که همه رقبایش دوستش داشتند. پس از بازی های چشم نوازش در بارسلونا و تیم ملی برزیل، لقب "شاعر فوتبال" برایش انتخاب کردند. کسی که همه را با تماشای بازی اش سحر می کرد و هواداران رئال مادرید را مجبور کرد تا برای اولین بار یک بارسایی را در برنابئو ایستاده تشویق کنند.
نام کامل او رونالدو دی آسیس موریه را است. ضربه آزاد رونالدینیو از فاصله دور به طرف دروازه دیوید سیمن و خوشحالی کردن او قبل از گل شدن آن ضربه، به یاد همه خواهد ماند. او که در جام جهانی 2006 شماره 10 را به تن می کرد، از دید نشریات برزیلی تنها رقیب اصلی پله برای مالکیت شماره جادویی 10 است.
نابغه برزیلی در جام جهانی 2002 جام قهرمانی را بالای سر برد اما در 2006 مقابل فرانسه شکست خورد. شاید اگر آن دربیل ها و لایی های دوران جوانیش مقابل دونگا را نمی زد، می توانست منتظر دعوت شدن دوباره اش پس از افول به دست همان دونگا باشد. تلاش های او برای دعوت به ترکیب تیم 2014 نیز ادامه داشت اما برای دومین جام جهانی پیاپی هم برزیل و هم هواداران رونی از تماشایش عاجز ماندند.
رونالدینیو به لطف روزهای درخشانش در بارسلونا دو بار از سوی فیفا به عنوان بهترین بازیکن جهان نیز انتخاب شد.
6- کاکا، 90 بازی و29 گل
زمانی که دونگا رونالدینیو را از ترکیب تیم 2010 کنار گذاشت، کاکا صاحب این پیراهن شد. تلاش های او برای ششمین قهرمانی برزیل در جام جهانی 2010 با شکست مقابل لاله های نارنجی پایان یافت و تنها افتخارش بر می گردد به حضور در لیست بازیکنان قهرمان جام جهانی 2002.
مصدومیت ستاره خوش قیافه برزیل، اجازه نداد شماره 22 محبوب میلان در پایتخت اسپانیا نیز درخشش روزهای فوق العاده رویایی خود در روسرنری را تکرار کند.
کاکا دو قهرمانی در جام کنفدراسیون ها و بالای 100 بازی ملی را در کارنامه دارد. او مطمئنأ به عنوان یکی از بزرگترین بازیکنان برزیل به تاریخ خواهد پیوست.
7- نیمار، 67 بازی و 46 گل
کاپیتان حال حاضر تیم ملی برزیل، برخلاف شماره اش در سانتوس و بارسلونا، هم اکنون صاحب شماره 10برزیل است.
این بازیکن که تنها 23 سال سن دارد و روز به روز در حال پیشرفت است، می تواند خاطره پله را زنده کند. کسی که رونالدینیو را الگوی خود می داند، توانسته در کنار لیونل مسی و کریستیانو رونالدو نامزد عنوان بهترین بازیکن جهان در سال جاری شود. قهرمانی در المپیک 2012 و جام کنفدراسیون های سال 2013 بزرگترین افتخارات ملی نیمار جوان است.
حضور او در جام جهانی 2014 با خاطره بدی پایان یافت. در بازی یک چهارم نهایی مقابل کلمبیا، خطای زونیگا شماره 10 را راهی بیمارستان کرد تا آن بازی را با یک پاس گل به پایان رسانده باشد. بسیاری بر این باورند که حضور نیمار می توانست از شکست تحقیر آمیز 7 بر یک بر زیل مقابل آلمان جلوگیری کند.
حال باید منتظر ماند و دید آیا نیمار می تواند بر اعتبار و بزرگی پیراهن شماره 10 افزوده کند یا خیر.
از دیدگاه شما، بهترین شماره 10 تاریخ برزیل چه کسی است؟
1- پله
2- ریولینو
3- زیکو
4- ریوالدو
5- رونالدینیو
6- کاکا
7- نیمار
