طرفداری- بازیکنان آرزوی پوشیدن پیراهن کشور خود را دارند اما عموما این باشگاه ها هستند که از بابت مصدومیت بازیکنان در اردوی تیم ملی آسیب می بینند. هر بار که مصدومیتی پیش می آید، بازیکن از اردوی تیم ملی به کمپ تمرینی باشگاه باز می گردد و تشخیص های تکمیلی و طبیعتا ریکاوری آغاز می شود. از این رو مصدومیت ها به دو نوع تبدیل می شوند. دسته اول که مصدومیت های جزئی هستند و فیفا یا تیم ملی مسئولیت خاصی در قبال آن ها ندارند. اما در دسته دوم که بازیکن قرار است بیش از 28 روز دور از میادین باشد، فیفا موظف است تا بخشی از دستمزد وی را پرداخت کند. برای مثال پس از مصدومیت شدید نیمار در جام جهانی 2014، فیفا ضرر و زیان باشگاه بارسلونا را در این زمینه جبران کرد.
4 روز پیش آرسن ونگر گفت: برنامه من این است که دعا کنم که کسی مصدوم نشود. ما ترکیب کوچکی داریم. ما با واتفورد در خارج از خانه بازی داریم و پس از آن باید با بایرن مونیخ بازی کنیم. ما به بازیکنانمان نیاز داریم. ونگر تا کنون خوش شانس بوده. در شرایطی که گفته می شد الکسیس با مصدومیتی جزئی روبروست، اینطور نشد و او مقابل برزیل بازی کرد و گل زد. او همیشه انقدر خوش شانس نبوده و تیم وی همواره به داشتن مصدومان بسیار معروف بوده است. ونگر در حال حاضر ویلشر، کوشینلی، آرتتا، فلامینی و ولبک را به همین دلیل در اختیار ندارد.
دنی اینگز برای انجام نخستین بازی ملی به ترکیب انگلستان دعوت شد، در حالی که پر از شور و اشتیاق بود، با مصدومیت به ملوود بازگشت. این وضعیت برای کوتینیو هم صادق بود و او که در ماه های اخیر شرایط پر فراز و نشیبی در ترکیب سلسائو داشته، باز هم با مصدومیتی جزئی روبرو شد. حالا یورگن کلوپ ممکن است در نخستین دیدار خود مقابل تاتنهام بدون دو تن از آماده ترین بازیکنان دوره برندان راجرز در هفته های اخیر تیم را ارنج کند.
وضعیت برای چلسی و ژوزه مورینیو در ماه های گذشته به اندازه کافی گیج کننده بوده. او حالا باید با مصدومیت دو عنصر دفاعی خود یعنی برانیسلاو ایوانوویچ و نمانیا ماتیچ که در دیدار مقابل آلبانی مصدوم شدند، کنار بیاید. در شرایطی که آقای خاص به اندازه کافی از نبود تیبو کورتوا رنج برده است، امیدوار است تا مارکو آملیا بتواند رقیبی خوب برای بگوویچ باشد.
در یونایتد، در شرایطی که به نظر می رسید باستین شواین اشتایگر روز به روز بهتر می شود در تمرین تیم ملی پیش از دیدار مقابل ایرلند مصدوم شد. از سوی دیگر وین رونی نیز پس از اینکه تمرین های منتهی به دیدار مقابل استونی را به دلیل مصدومیت از دست داد، در ترکیب سه شیرها جا نگرفت. مایکل کریک نیز دیگر هافبک یونایتد است که مصدوم شده است. با این حال آن ها امیدوارند مارکوس روخو بتواند برای بازی مقابل اورتون خود را به شرایط ایده آل برساند.
شاید بدترین وضع به سیتی تعلق داشته باشد. آن ها داوید سیلوا و سرخیو آگوئرو را در فاصله ای کوتاه در بازی های ملی از دست دادند. البته وضعیت سیتی زن ها از این نظر عجیب به نظر می رسد. این باشگاه در دو ماه گذشته 23 بازیکن را به دلیل مصدومیت از دست داده است و این رکوردی جدید بود که به ثبت رسید.
ترکیب اسپانیا در دیدار مقابل لوکزامبورگ برای نخستین بار در 22 سال اخیر شامل بازیکنی از رئال مادرید نمی شد. سرخیو راموس و دنی کارواخال مصدوم بودند و ایسکو و ناچو فرناندز روی نیمکت نشسته بودند. ویروس فیفا از وقفه بازی های ملی قبلی رئال مادرید را آزار داده است. آن ها هامس رودریگز را در اردوی تیم ملی کلمبیا از دست دادند و این هافبک خوش نقش، هنوز هم مصدوم است. در ضمنِ مصدومیت، در هفته گذشته نام وی در ابتدا در لیست دعوت شده‌گان به اردوی کلمبیا قرار گرفت! دیگر جا مانده مادریدی ها از بازی های ملی قبلی، دنیلو بود. این مدافع کناری برزیلی پس از مصدومیت، هفت بازی را برای باشگاهش از دست داد. گرت بیل نیز که این روزها قهرمان ولزی ها به شمار می رود از وقفه اخیر ملی با مصدومیت بازگشت و در شرایطی که پس از غیبت در پنج دیدار تازه به میادین بازگشته بود، قرار است در دیدارهای حساس دیگری برای کشورش به میدان برود. ریسکی که اگر رئالی ها بودند نمی پذیرفتند. این مصدومیت ها پایان کار نبود و در زمانی که به نظر کریم بنزما به بهترین شرایط نزدیک می شد و دو بار دروازه ارمنستان را باز کرد، مصدوم شد. مصدومیت بنزما در شرایطی به وجود آمده که جز این بازیکن، بازیکنی از رئال مادرید در 4 دیدار اخیر گلزنی نکرده بود.
در فرانسه، پاریسن ژرمن کوین تراپ را در اردوی آلمان و داوید لوئیز را در برزیل از دست داد. این در حالی است که آن ها در کمتر از دو هفته باید با رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا بازی کنند و دروازه بان محبوب ریحانا قرار نیست تا اواخر سال جاری میلادی به میادین بازگردد. موناکو نیز فابیو کونترائو را به دلیل مصدومیت در اختیار نخواهد داشت.
بایرن مونیخ برای سه ماه گوتسه را در اختیار نخواهد داشت. این هافبک گلزن در فینال جام جهانی در حالی که در تلاش بود به هر ترتیب خود را به پپ گواردیولا تحمیل کند با مصدومیتی سنگین روبرو شد تا با مشکلات بیشتری روبرو شود. اما پپ می تواند خوشحال باشد که ریبری و روبن پس از وقفه جاری، می توانند در ترکیب قرار گیرند.
یوونتوس نیز دست کمی از همگروه خود در لیگ قهرمانان اروپا ندارد. آن ها هم پوگبا، موراتا و ماندژوکیچ را از دست دادند و این در حالی است که در ابتدا با خبرهای اولیه رسانه های اسپانیایی حسابی از احتمال شکستگی در پای مهاجم خود ترسیده بودند.
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. ما بیش از اندازه به باشگاه های خود که عموما در کشورهای صاحب فوتبال حضور دارند، علاقه داریم. یک بار شروع کنید و تعداد پیراهن هایی که با نام مسی، رونالدو یا رونی در خیابان می بینید را بشمارید. حساب کنید که از این بین چند بار پیراهن بارسلونا، رئال مادرید یا منچستر یونایتد و چند بار پیراهن آرژانتین، پرتغال یا انگلستان را در بر می گیرد.
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. چون این مسابقات به مانند بازی های باشگاهی جذاب نیستند. انگلستان با دو گل استونی را شکست داد. آن ها دو دیدار قبلی خود را نیز برده بودند. پیش از آن نیز با ایرلند بدون گل مساوی کرده بودند. اما آیا این بازی ها به مانند دیدار بورنموث مقابل وست‌هم جذاب بودند؟ ابدا. البته بازی ایرلند مقابل آلمان جذابیت های زیادی داشت اما فیفا و یوفا اگر می خواهند بیشتر جذب این مقطع شویم، باید راهکاری بیندیشند. اگر زمانی برای اهمیت دادن به این موضوع داشته باشند. کسی نیست که جام جهانی یا یورو را دوست نداشته باشد. اما آن مسابقات در تابستان برگزار می شوند!
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. چون پیکه ضمن بازی برای تیم ملی کشورش هو می شود. چون برای یک لیورپولی مهم نیست که وین رونی کاپیتان انگلستان باشد.
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. چون تعداد آن ها بیش از اندازه است. این وقفه ها می توانست قابل تحمل تر باشد اگر فقط یکی و طولانی تر بودند. در آن شرایط حتی تیم ها مدت بیشتری کنار هم تمرین می کردند، در نتیجه هماهنگ تر بودند و در ادامه زیبا تر بازی می کردند.
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. چون واقعا علاقه ای به دیدن دیدار هایی مانند آلبانی و صربستان نداریم. به اینکه اتوبوس تیمی که پر از بازیکنان مطرح بود، هدف سنگ پرانی هواداران تیم حریف قرار بگیرد.
ما حق داریم که وقفه بازی های ملی را دوست نداشته باشیم. چون لیگ های معتبر را دنبال می کنیم. چون عادت به دیدن تصاویر با کیفیت و زمین های مسطح و سبز رنگ داریم. عادت داریم که بتوانیم پس از بازی ها، به گوگل ایمیجز برویم و در عکس های اخیر بازی تیم های محبوبمان به دنبال عکس هایی با بالاترین کیفیت و ابعاد بگردیم. و جست و جوی موفقی را داشته باشیم.
در پایان باید گفت که بسیاری از دلایلی که باعث می شود فیفا دی را دوست نداشته باشیم، دلایل مصدومیت هستند. انگیزه های صرب ها در بازی مقابل آلبانی غیر ورزشی بودند. آن ها با یک امتیاز در انتهای گروه خود بودند اما آنقدر با شور ملی گرایانه بازی کردند که دو مصدوم روی دست مورینیو گذاشتند. زمین های بی کیفیت و تکل های عجیبی که در آمریکای جنوبی دیده می شود، منجر به مصدومیت می شوند. تکل هایی که به طور تاریخی شامل برخورد مهربانانه تری از سوی داوران آن قاره می شود. تعداد زیاد بازی ها و تعداد زیاد بازیکنان دعوت شده نیز هم. روی هاجسون از نزدیک به 40 بازیکن در نه دیدار اخیر انگلستان استفاده کرده است. برای مثال دنی اینگز می داند که شاید اگر با تمام نیرو در تمرینات ظاهر نشود، به این زودی ها فرصتی دوباره از سوی هاجسون دریافت نخواهد کرد. او انرژی مضاعفی می گذارد و مصدوم می شود. این قضیه در عرصه باشگاهی صادق نیست و او در تمرینات باشگاه می داند که اگر در هفته جاری نتواند مربی را در تمرینات مجاب کند، هفته دیگری نیز در پیش است. اما کمتر از دو هفته حضور در کمپ تمرینی تیم ملی فرصت اضافه ای برای بازیکنانی نظیر وی نمی گذارد. و در پایان سرخیو آگوئرو برای حضور در دیدار مقابل اکوادور یازده هزار و صد و هشتاد و نه و داوید لوئیز برای بازی مقابل شیلی نه هزار و صد و شصت و دو کیلومتر پرواز کردند.
