طرفداری- بمب افکن مصمم است. همانند همیشه. مصمم به از یاد بردن، مصمم به پاک کردن خاطرات، ، مصمم به تکراری حرف زدن، مصمم به روی اعصاب رفتن. مصمم، همانند گل کردن توپی سرگردان برای او.
بدون شک گرد مولر یکی از بامسماترین القاب دنیا فوتبال را را یدک می کشد. کسی که کمتر از یک ماه دیگر 70 ساله خواهد شد، اما اکنون خبر از ابتلای او به بیماری آلزایمر می رسد، خبری که بدون شک خاطر همه هواداران فوتبال را جریحه دار کرده است.
گرد مولر اکنون که در شروع بیماری اش قرار دارد و می تواند کور سویی از خاطرات گذشته اش را بیاد بیاورد ، اما اندک اندک از یاد خواهد برد که روزی با یک چرخش و ضربه ای دقیق "توتال فوتبال" هلند را دست خالی راهی خانه کرد، یک مدت بیشتر که بگذرد کلا از یاد خواهد برد طی یک دهه یک تیم معمولی باشگاهی را به تمامی افتخارات ممکن رساند. دیگر بیاد نخواهد آورد که در 14 ژوئن 1970 در گرمای ظهر لئون مکزیک انتقام حق خوری ویمبلی را از انگلیسی ها گرفت، دیگر رابطه اعداد 64 و 67 را نمی فهمد، هر چقدر بهش بگویی 427 بازی و 365 گل چیزی بیاد نمی آورد و اگر هم بیاد بیاورد زود از یاد خواهد برد، شاید سریع تر از رسیدن توپ شلیک شده در 18 قدم به تور. دیگر اگر به او بگویید بیش از یک گل در هر بازی ملی به شما می خندد، اما فوتبالی ها از یاد نخواهند برد که گرهارد مولر برگی از تاریخ فوتبال را ورق زده است، اما چه بد که دیگر خود مولر در حال فراموش کردن سطر سطر و کلمه به کمله این وقایع است. زندگی بی رحم است ولی آنقدر هم بی رحم نیست که رقم زنندگان تاریخ را از یاد ببرد. شاید ما روزی به سختی و با اندکی تامل بیاد بیاوریم گرد مولر بودن یعنی چه، ولی در فرهنگ ژرمن ها
تا ابد واژه "Bomber Der Nation" تداعی کننده نام یک نفر در اذهان خواهد بود.
فوتبال آلمان بدون مولر قطعا اکنون در جایگاه فعلی اش نمی بود. مولر سهم بسزایی در رساندن فوتبال آلمان و بایرن مونیخ به افتخارات بی شمار دهه 1970 داشت. یک ماشین گلزنی به تمام معنا. بازیکنی که ظرافت چندانی در بازی اش مشهود نبود، سرعتی و تکنیکی نبود، فقط از بمب افکن ها چند خصصیه را به ارث برده بود، بی رحم بودن و نشناختن حریف، حمله به قصد ویرانی و نابود کردن. جایگیری های عالی مقابل دروازه حریفان و استفاده از کوچکترین موقعیت ها، تبدیل کردن مرده ترین توپ ها به گل مولر را بدل به یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال کرد. مولر رسالت یک مهاجم واقعی را به بهترین نحو انجام می داد.
او بعد از گل جالبی که در نیمه نهایی ماندگار جام جهانی 1970 وارد دروازه ایتالیا کرد گفت وظیفه مهاجم عبور دادن توپ از خط دروازه ست، حتی به اندازه یک وجب.
من هرگز به فکر انجام سحر و جادو برای تماشاگران نبودم. فقط می خواستم گل بزنم.
گرهارد مولر مهاجم زهردار، کوتاه قامت ولی تنومند ژرمن ها از همان ابتدا اخلاقی به خصوص داشت. مثلا در سن 28 سالگی و بعد از دیدار فینال جام جهانی 1974 مقابل هلند و به دلیل اختلاف با فدارسیون فوتبال آلمان دیگر برای تیم ملی به میدان نرفت. بعد از آن بازی و در حالی که تیم قهرمان جهان شده بود فدارسیون به بازیکنان اجازه نداد تا همراه همسران و نامزدهای خود در جشن قهرمانی حاضر شوند و مولر به همین دلیل اعلام کرد دیگر در تیم ملی بازی نخواهد کرد و خیلی زود جشن را ترک کرد. بازیکنان دیگر هم گفته مولر را تکرار کردند ولی آن ها بعدا دوباره پیراهن تیم ملی را برتن کردند ولی مولر نه.
فرانتس بکنائر درباره تاثیر مولر در موفقیت های بایرن مونیخ نقل قول جالبی دارد:
بدون گل های مولر ما هنوز اطراف یک کلبه چوبی در خیابان زابنر (محل تمرینات باشگاه بایرن مونیخ) نشسته بودیم.
مولر از لحاظ فیزیک بدنی بی شباهت به مارداونا نبود. مولر نسبت به قدش (176 سانتی متر) وزن زیادی داشت و مربی آن زمان بایرن مونیخ (زلاتکو چایکوفسکی) او را خیلی کوتاه قامت و خیلی چاق دانسته بود. بعد از اعلام خبر دچار شدن گرد مولر به آلزایمر در کاربران شبکه های اجتماعی نظرات مختلفی پیرامون او بیان کردند. تانکردی پالمری خبرنگار ایتالیایی بین اسپرت، سی ان ان و ... در توییترش نوشت:
10 سال قبل از مارادونا و 30 سال قبل از مسی یک مرد به جهان نشان داد که شما می توانید در عین اینکه کوتاه قامت (بسته به پست بازی) هستید بهترین باشید.
گرد مولر را همه با رکوردهایش می شناسند. مولر در دوران بازی اش در تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ بازیکنان بزرگی در پشت سر خود می دید و آن ها هم تاثیرات بسزایی در موفقیت او داشتند اما تعداد گل های زده مولر توانایی های خارق العاده اش را بهتر نمایان می سازد. او در 528 بازی رسمی برای بایرن مونیخ در تمامی رقابت ها موفق به زدن 469 گل شد. در تیم ملی رکورد بی نظیر بیش از یک گل در هر بازی (64 بازی 67 گل) را بر جای گذاشت. در دوران حضورش در بایرن مونیخ 7 بار آقای گل بوندس لیگا شد و در فصل 1971-72 با زدن 40 گل در یک فصل بوندس لیگا، رکوردی ماندگار تا به امروز برجای گذاشته است. در دو دوره حضورش در جام جهانی موفق به زدن 14 گل در 13 بازی شد(1970 10 گل و 1974 چهار گل)، رکوردی که در 2006 به دست رونالدو نازایرو دلیما شکسته شد. مولر در یک سال میلادی (1972) موفق به زدن 85 گل شده بود، این رکورد در سال 2012 توسط لیونل مسی و البته با بازی های بیشتر نسبت به مولر شکسته شد. مولر برای یک دهه تمامی مهاجم های فوتبال آلمان را تحت تاثیر قرار داده بود به گونه ای که کسی در بوندس لیگا گلزنی های دائمی یوپ هاینکس را نمی دید و این بازیکن همیشه در تیم ملی زیر سایه مولر قرار داشت.
پل برایتنر:
من به شما می گویم، این را به همه هم می گویم که گرد مولر مهم ترین بازیکن فوتبال آلمان بعد از 1954 (تیمی که در فینال مجارستان را شکست داد) است. فرانتس بکنائر نه، اووه زیلر نه، مولر بهترین است. زیرا او جام های زیادی برای تیم ملی آلمان و بایرن مونیخ به ارمغان آورد.
اکنون بمب افکن برای همیشه به آشیانه موزه مشاهیر و افتخارات فوتبال کوچ کرده است. اما این بار به شکلی متفاوت و غریبانه. هموراه با مرگ اسطوره ای، جهان فوتبال به یاد او، دستاورد ها، آمار و رکورد هایش و اعجازی که در عصر خودش به مستطیل سبز می بخشید می افتاد و با یادآوری آن ها یاد او را گرامی می داشت. اما این بار او به شکلی غم انگیز خودش، رکورد هایش، اعجازش و ویرانی های بمب افکنی هایش را به باد فراموشی می سپارد. رکورد هایی که برخی پس از گذشت چهار دهه و به دست اعجوبه آرژانتینی شکسته شده اند برخی هنوز غیر قابل دسترس به نظر می رسند. بمب افکن برای همیشه آشیانه نشین و خلع سلاح شد.
