محمدامین عزیزیفوتبال و تاکتیک هاش همیشه درحال تغییره. اینکه الان مهاجمای اون شکلی کم شدن فقط بدلیل عوض شدن نسل بازیکنا نیست. بلکه بنظر من بیشتر بدلیل تفکرات جدید مربی هاست.
۱- از اواخر دهه ۹۰میلادی وظهور زیدان و تولد استراتژی ۴-۲-۳-۱ توسط امه ژاکه مربی فرانسه یه سبک جدید از فوتبال درست شد. روشی دفاعی اقتصادی که البته درکسب نتیجه کارآمدتر از روشای دفاعی قبل بود، بعد از چند سال همه تیمای متوسط درهمه رده ها چه ملی و چه باشگاهه شروع کردن از این روش استفاده کنن. حالا عیب این روش چی بود: تک مهاجمی که باید کار فیزیکی زیادی انجام میداد تا جلو بازیسازی دفاع های حریف رو بگیره که این کار هم توان فرسا بود هم باعق میشد مهاجم هدف از باکس خارج بشه و البته تعداد خطاهای فووروارد هم زیاد میشد (نمونه کامل این دست بازیکنا امانوئل آدبایور در آرسنال بود). حالا این سبک بازی رو بذارید کنار تفکرات دفاعی و اقتصادی مربیا که باعث میشد بلافاصله پس از زدن گل اول شروع میکردن به دفاع صرف از گل زدشون که منجر میشد به تعویض مهاجم نوک با یه هافبک.
۲- بعد از حدود ده سال و با ظهور پدیده جدیدی بنام تیکی تاکا در بارسلونا که اون هم روشی بود بزای مقابله با روش دفاعی اخیر باز هم بدلیل تفکر خاص مربی تیم خبری از مهاجم درون باکس نبود. به این شکل که تیکی تاکا میخواست همیشه مالکیت تپ رو داشته باشه و این لازمهاش نزدیک شده خطوط دفاعی میانی و حمله بود همه خوب یادشونه که بارسلونا و تیم ملی اسپانیا هیچوقت مهاجم کلاسیک تی باکس نداشتن(اگر هم داشتن موفق نبود مثل حضور ناموفق زلاتان در بارسلونا ونیمکت نشین شدن تورس در تیم ملی با اوج گرفتن داوید ویا)،حتی اسپانیا در یورو ۲۰۱۲ کلا بدون فووروارد بازی میکرد یعنی باسیستم ۴-۶-۰ . تیمهایی هم که بعد از بارسلونا سعی میکنن تیکی تاکا بازی کنن از همون الگو پیروی میکنند هرچند تعدادشون انگشت شماره چراکه تیکی تاکا بزیکنای کلاس بالای زیادی رو لازم داره. مگه چنتا تیم هستن که بتونن کسایی مثل ژاوی اینیستا مسی پدرو بوسکتس و ... رو یکجا داشته باشند.
با آگاهی از دو مطلب بالا میبینید که فوتبال طی حدود بیست سال چجوری تغییر کرده و این تغییر باعث کم شدن امثال باتیستوتا، ویری، اینزاگی، نیستلرووی،ترزگه و .... شده.
کلااز نظرمن فوتبال ده ۹۰ خیلی بهتر و قشنگتر از الآنش بود. ببخشید خیلی حرف زدم.
