طرفداری - زمانی که لیست اولیه جایزه توپ طلا منتشر می شود، کوچکترین انتظار یک هوادار واقعی فوتبال، دیدن نام افرادی است که در سال گذشته میلادی خوش درخشیده باشند و در پایان بازیکنی که بیشترین زحمت را در راه افتخارات یک تیم کشیده باشد و بیشترین تاثیر را در زمینه زیباتر شدن فوتبال داشته باشد به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب گردد.
دیدن لیست اولیه نامزدهای بهترین بازیکن سال جهان به حدی مضحک بود که اعتبار این مراسم را بار دیگر زیر سوال برد. بسیاری بازیکنان تنها به صرف داشتن نامی بزرگ در لیست قرار گرفته اند و به هیچ عنوان نگاهی به عملکرد انتقادآمیز آن ها در سال گذشته نشده است. تعدادی دیگر نیز صرفا برای پر شدن لیست و قرار دادن نماینده از برخی کشورها در لیست دیده می شوند.
تاریخچه جایزه توپ طلا:
جایزه Ballon d'Or (توپ طلا) از سال 1956 به همت گابریل هانو رییس مجله معتبر فرانس فوتبال پایه گذاری شد و قرار بر این شد که با رای گیری از خبرنگاران، بهترین بازیکن سال اروپا از میان بازیکنان اروپایی انتخاب شود. تا اینکه در سال 1995 بازیکنان خارج از قاره اروپا نیز شانس برنده شدن این جایزه معتبر را پیدا کردند. این جایزه تا سال 2009 از ارزش زیادی برخوردار بود، زیرا خبرنگاران معتبر با توجه به پیگیری مداوم مسابقات اروپایی و دور از هرگونه تعصب اقدام به انتخاب بهترین ها می کردند و اغلب اوقات بهترین بازیکن سال با شایستگی انتخاب می شد و کمتر دیده می شد که بازیکنی بدون شایستگی و صرفا به خاطر حضور در تیمی خاص به عنوان بهترین بازیکن سال اروپا انتخاب شود.
در سال 1991 نیز فیفا اقدام به انتخاب بهترین بازیکن سال جهان نمود و با نظرسنجی از مربیان و کاپیتان های تیم های ملی، بهترین بازیکن سال را انتخاب می نمود، اما با توجه به دیدگاه های تعصبی در میان بازیکنان و مربیان، عدم پیگیری بسیاری از مسابقات فوتبال توسط مربیان و کاپیتان های کشورهای کوچکتر و مشکلات عدیده دیگر، این بار شاهد انتخاب معروفترین و یا شاید محبوبترین بازیکن به عنوان بهترین بازیکن سال جهان بودیم. انتخاب زین الدین زیدان و رونالدینیو در سال های 2003 و 2004 صرفا به دلیل حضور در دو تیم رئال مادرید و بارسلونا در حالی که پاول ندود و آندری شوچنکو سالی فوق العاده را سپری کرده بودند، از جمله انتخاب های پر حرف و حدیث سال های قبل بود.
از سال 2010 و با ادغام دو جایزه توپ طلا و گالا، اعتبار این مراسم به کلی زیر سوال رفت و صرفا به جایزه ای برای تحسین ارزش های دو فوق ستاره دنیای فوتبال یعنی لیونل مسی و کریستیانو رونالدو تبدیل شد و فارغ از ارزش های دیگر بازیکنان، تنها به جایزه ای میان این دو بازیکن خلاصه شد، تا دنیای فوتبال را تنها در دو تیم بارسلونا و رئال مادرید و تنها در میان لیونل مسی و کریستیانو رونالدو خلاصه کنند و هر بازیکنی که گل بیشتری به ثمر رساند وی را بهترین بازیکن دنیای فوتبال معرفی نمایند. به هیچ وجه قصد کم کردن ارزش های دو بازیکنی که بی گمان در میان بهترین بازیکنان تاریخ قرار دارند، نداریم بلکه با اختصاصی کردن این جایزه تنها به دو بازیکن، ارزش جوایز دریافتی توسط آن ها نیز زیر سوال می رود، به طوری که لیونل مسی که در سال 2010 از لحاظ تیمی و حتی فردی در سطح بازیکنانی که همچون وسلی اسنایدر، ژاوی و آندرس اینیستا نبود و صرفا گلزنی قهارتر بود و کریس رونالدو که در سال 2013 نصف تاثیرگذاری فرانک ریبری در بایرن مونیخ را نداشت و صرفا به دلیل گل های متعددش، نامش بیشتر به چشم آمد، به عنوان بهترین بازیکن سال جهان انتخاب شدند.
عواملی که باید در انتخاب یک بازیکن دخیل باشد:
زمانی که عنوان بهترین بازیکن مطرح می شود، یک بازیکن باید از ویژگی هایی برخوردار باشد که حضور وی در لیست منجر به تعجب همگان نشود. حضور در بالاترین سطح فوتبالی، حضور مداوم در ترکیب تیم، مقایسه عملکرد با بازیکنان هم پست و هم تیمی، تاثیرگذاری در روند بازی تیم، نتایج و همچنین در کسب جام از جمله دلایلی است که می توان یک بازیکن را در لیست بهترین ها قرار داد.
بازیکنانی که در کمال تعجب در لیست اولیه فیفا حضور ندارند:
1. جان لوییجی بوفون: دروازه بان بزرگ فوتبال ایتالیا که فصلی فوق العاده سپری نمود و بی شک یکی از بهترین سال های دوران فوتبالش بود و از عوامل اصلی کسب دو گانه یوونتوس در ایتالیا و راهیابی به فینال لیگ قهرمانان اروپا بود و حتی عنوان بهترین دروازه بان لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرد و در میان 10 بازیکن برتر این مسابقات قرار گرفت، بدون هیچ دلیل موجهی در لیست اولیه حضور ندارد.
2. دنی آلوز: مدافع راست برزیلی بارسلونا سالی بسیار درخشان سپری کرد و از عوامل اصلی کسب سه گانه بارسلونا شد و با آغاز سال 2015 درخشش های وی نیز بار دیگر آغاز شد، اما نام وی نیز بی هیچ دلیلی در میان اسامی دیده نمی شود.
3. سرخیو بوسکتس: از آن دسته بازیکنانی است که بازی اش کمتر به چشم می آید، اما به شدت نقش تاثیر گذاری در روند بارسلونا دارد و با بازی درگیرانه و تخریبی اش در میانه میدان، کمک حال بسیار خوبی برای خط دفاعی است و کار را برای مهاجمین بارسا راحت می کند.
4. لئوناردو بونوچی: مدافع مقتدری که به نقطه ای قابل اتکا در خط دفاعی یوونتوس تبدیل شد و دفاع یوونتوس را به یکی از غیرقابل نفوذترین خطوط دفاعی تبدیل کرده بود.
5. برانیسلاو ایوانوویچ: شاید شروعی نه چندان موفق و متزلزل در فصل جدید دلیل اصلی عدم انتخاب وی باشد، اما زمانی که نام تیبو کورتوا که اکثر مسابقات فصل جاری را به دلیل مصدومیت از دست داده است در لیست به چشم می خورد، دلیل عدم انتخاب وی بیش از پیش مورد سوال قرار می گیرد، زیرا بدون شک ایوانوویچ یکی از دو مدافع راست برتر فصل گذشته بود.
6. مارکو وراتی: ستاره بی چون و چرای پاریسن ژرمن در میانه میدان یکی دیگر از غایبین بزرگ لیست است. بازیکنی که نقش چشم گیری در سه گانه داخلی پاریسی ها ایفا نمود.
7. کلودیو مارکیزیو: یکی دیگر از ستارگان خط میانی یوونتوس در فصل گذشته، شاهزاده کوچک تورینی ها بود که از روی نام وی نیز به راحتی عبور کردند.
8. لوکا تونی: آقای گل مشترک سری آ که در سال 2015، به تنهایی 18 بار دروازه حریفان را آن هم در تیمی کوچک باز کرده است، بی تردید ارزش این را دارد که حداقل در لیست بهترین بازیکنان سال اروپا حضور داشته باشد.
9. هاکان چالهان اوعلو: حضور هونگ مین سو در لیست، غیبت چالهان اوعلو را بیشتر به چشم می آورد. در حالی که این بازیکن ترک نقش تاثیرگذارتری در لورکوزن ایفا نمود.
10. خوان ماتا: تاثیرگذارترین چهره منچستر یونایتد در سال 2015 را می توان هافبک اسپانیایی این تیم نام برد، اما در حق وی نیز همچون بسیاری دیگر اجحاف شد.
بازیکنانی همچون مائورو ایکاردی، مسوت اوزیل، ریکاردو رودریگز، مارسلو، جوردی آلبا، بلیز ماتویدی، کریستین اریکسن و نمانیا ماتیچ از جمله دیگر بازیکنانی بودند که می توانستند در لیست اولیه حضور داشته باشند.
انتخاب هایی انتقادآمیز:
1. لوکا مودریچ: در بزرگی لوکا مودریچ هیچ شکی وجود ندارد، اما زمانی که متوجه شویم لوکا مودریچ بیشتر بازی های رئال مادرید در فصل گذشته را به دلیل مصدومیت از دست داد و از 21 بازی رئال مادرید در لالیگا تنها 6 بار به میدان رفت، این نظر در ذهن خطور می کند که تنها نام بزرگ وی دلیل حضورش در این لیست است.
2. گرت بیل: شاید می توان گفت گرت بیل ضعیفترین فصل فوتبالی خود را سپری کرد و به حدی ضعیفتر از نامش ظاهر شد که صدای اعتراض هواداران رئال مادرید بارها به گوش رسید. گرت بیل نیز اسم بزرگی داشت و شاید برای برابری تعداد اسامی بارسلونا و رئال مادرید در لیست از اسم وی استفاده شد.
3. آرین روبن: آرین روبن در نیم فصل اول فصل گذشته عملکردی فوق العاده داشت، اما در بیشتر بازی های بایرن مونیخ در نیم فصل دوم فصل گذشته (سال 2015) و فصل جاری به دلیل مصدومیت قادر به همراهی بایرن مونیخ نبود، اما بدون توجه به عملکرد روبن و تنها به صرف داشتن نامی بزرگ نام وی در لیست قرار گرفت.
4.ویلفرد بونی: مهاجم گرانقیمتی که پس از حضور در منچستر سیتی در 15 بازی لیگ تنها 4 بار گلزنی کرد، صرفا به دلیل قهرمانی همراه با ساحل عاج در جام ملت های آفریقا در لیست قرار گرفت.
5. وین رونی: نام بزرگ وین رونی مانع از این نیست که نتوان بر بازی وی در سالی که گذشت انتقاد وارد کرد. وین رونی در سال 2015 تنها 5 گل در لیگ به ثمر رسانده است و فاصله زیادی با مهاجم آماده چند فصل گذشته شیاطین سرخ داشته است.
6. دیوید اسپینا: دروازه بان کلمبیایی آرسنال از جمله انتخاب های عجیب دیگر لیست بود. وی که به دلیل عملکرد ضعیفش از عوامل اصلی حذف آرسنال از لیگ قهرمانان اروپا در فصل گذشته بوده و در فصل جاری نیز در دو بازی لیگ قهرمانان ضعیف ظاهر شده است در این لیست قرار گرفته است.
حال مسئولین فیفا بهتر می توانند در مورد دلیل انتخاب بازیکنانی همچون شینجی اوکازاکی، ماسیمو لونگو، کارلوس سانچز، آندرس گواردادو، گری مدل، ادواردو وارگاس و کریستین آتسو به صرف یک درخشش کم و کوتاه مدت در مسابقات قاره ای توضیح دهند.
با دیدن لیست اولیه نامزدهای بهترین بازیکن سال جهان 2015 و دیدن اسامی بهترین های این عنوان طی سال های گذشته می توان گفت: تشریفاتی، مضحک و ملال آور همچون مراسم توپ طلا!
