طرفداری- کرایسورن چانزیری و چنگ نیروتینانون یکدیگر را برادر صدا می کردند. حالا دجپون چانزیری و نارین نیروتینانون (فرزندان آن ها) در لیگ انگلستان مقابل یکدیگر قرار می گیرند.
وقتی که کرایسورن و چنگ در جنوبی شرقی بانگکوک کسب و کار کوچک خود را آغاز کردند، شفیلد ونزدی در سطح سوم و ردینگ در سطح چهارم فوتبال جزیره حضور داشتند. این برادران ماهی گیر از سال 1977 رنگ و رویی جدی تر به پیشه خود دادند و اندک اندک به غول های صنعت ماهی های دریایی جهان و البته مولتی میلیاردرهای تایلندی تبدیل شدند. شرکت TUF بزرگترین شرکت تولید ماهی تُن جهان (با نام تجاری جان وست) که توسط این دو خانواده اداره می شود، در حال حاضر ارزشی بیش از 74 میلیارد دلار دارد.
دجپون چانزیری در ژانویه با 37.5 میلیون پوند شفیلد ونزدی را خرید و در کمی پس از او نارین نیروتینانون با 26 میلیون پوند پنجاه درصد از سهام باشگاه ردینگ را خرید و پذیرفت این باشگاه را از شر بدهی ها خلاص کند. در شرایطی که این دو تیم مالکانی متعلق به یک شرکت و نزدیک به هم دارند، و در شرایطی که هر دو تیم انگیزه های زیادی برای صعود لیگ برتر دارند، وضعیت پیچیده ای به وجود می آید.
مقامات فوتبالی بیش از اینکه نگران دوستی های نزدیک باشند، به مسائل مالی و زد و بندهای ملموس برای کنترل تیم ها توجه دارند. نارین رئیس یکی از بخش های کمپانی TUF است، اما دجپون نقشی ثبت شده در این شرکت ندارد. با این وجود نام او در لیست افراد مرتبط با این شرکت در ویکی پدیا نیز به چشم می خورد. پدر او از بنیانگذاران کمپانی بود و برادر بزرگترش (تیراپونگ) در حال حاضر رئیس و مدیر اجرایی TUF است. به هر حال این ارتباط دیرینه و نزدیک و سودهای هم سو را می توان دلیلی دانست که گاهی وسوسه گریبان گیر یکی از این دو مالک شود.
ویچای سریواداناپرابها تایلندی آخرین سرمایه دار تایلندی ای بود که به سراغ فوتبال انگلیس آمده بود. مالک کمپانی خرده فروشی کینگ پاور، هم اکنون مالکیت باشگاه لستر سیتی را بر عهده دارد. نخستین فرد تایلندی ای که به سراغ فوتبال پرسود جزیره آمد، تاکسین شیناواترا بود که در سال 2007 باشگاه منچستر سیتی را خریداری کرد. این بازرگان و سیاستمدار، یک سال پس از آن باشگاه را به شرکت ابوظبی فروخت.
استوارت گری مربی سابق شفیلد اخیرا اخراج شد و (پس از مشورت با ژوره مورینیو) کارلوس کاروالهال جایگزین وی شد. آن ها در تابستان 11 بازیکن را به خدمت گرفتند و یک میلیون پوند صرف حل مشکل قدیمی چمن استادیوم هیلزبرو کردند و البته سیستم زه کشی مدرنی نصب کردند. آن ها از سوی دیگر 400 هزار پوند صرف کردند تا به یک ساختار جدید در آکادمی دست پیدا کنند.
شفیلد ونزدی که یکی از قدیمی ترین باشگاه های جهان است و سابقه 4 قهرمانی لیگ دسته اول انگلستان را دارد، در حال حاضر به عنوان یک تیم فراموش شده مطرح است و 15 سال از آخرین فصل حضور آن ها در لیگ برتر می گذرد. پرسش هایی در خصوص دانش کمیته فنی ناظر بر عملکرد کاروالهال وجود دارد اما امیدهای زیادی به کارنامه این مربی 49 ساله پرتغالی سابق بشیکتاش و اسپورتینگ لیسبون وجود دارد.
به مانند شفیلد ونزدی، ردینگ هم تابستان شلوغی را سپری کرد و بازیکنان کهنه کاری مانند الکس پیرس، آدام فدریچی و جم کارانکان را کنار گذاشت. آن ها که در فصل گذشته تا مرحله نیمه نهایی جام حذفی رسیدند، هنوز هم استیو کلارک (مربی سابق چلسی و لیورپول) را به عنوان سرمربی خود می بینند. این باشگاه سه مالک دارد. به جز نارین نیروتینانون که پنجاه درصد مالکیت باشگاه را دارد، خونینگ ساسیما سیرویکورن و سومریت تاناکارجاناسوت هر کدام 25 درصد از مالکیت باشگاه را دارا هستند.
( خونینگ ساسیما سیرویکورن، سومریت تاناکارجاناسوت و نارین نیروتینانون)
قدرت مالک جدید تایلندی در این باشگاه به گونه ای است که تور پیش فصل باشگاه در تایلند برگزار شد و از سوی دیگر نوشابه انرژی زا کارابائو که یک شرکت تایلندی است به جای شرکت انگلیسی وایترز (پس از هفت سال همکاری) به عنوان اسپانسر جدید باشگاه جایگزین شد. شرکت هواپیمایی تایلند نیز به عنوان دیگر شریک تجاری ردینگ معرفی شده است.
شفیلدی ها پذیرفتند که در برنامه بازی اخیر دو تیم، نام اسپانسر ردینگ یعنی شرکت کارابائو در کنار اسپانسر خودشان بیاید. به این شرط که در دیدار دو تیم که در ژانویه در استادیوم ماجسکی برگزار می شود، ردینگی ها کار مشابهی انجام دهند.
