طرفدارى- آلمان در سال 1990 با قهرمانى در جام جهانى ايتاليا توانست براى سومين بار موفق به فتح اين رقابت ها گردد. فتح جام جهانى در اين سال براى مردم آلمان از اهميت بسيار بالايى برخوردار است، چون اين قهرمانى با توجه به هم زمانى و تقارن با اتفاقات مربوط به فروپاشى ديوار برلين و اتحاد دو آلمان، به نوعى به سمبل پايان جدايى چهل ساله دو آلمان بدل گرديده است. اما بعد از گذشت بيست و پنج سال چه اتفاقى براى فاتحان فينال رم افتاده است.
بودو ايلگنر:
اين سنگربان آلمانى عملكردى خوب در جام جهانى 1990 داشت و توانست در مرحله نيمه نهايى در بازى مقابل انگليس ضربه پنالتى استوارت پيرس را در پايان بازى مهار نمايد. اين دروازه بان چهار سال بعد در سن 27 سالگى از رقابت هاى ملى كناره گيرى نمود و توانست دو مرتبه در سال هاى 1998 و 200 با رئال مادريد فاتح ليگ قهرمانان اروپا گردد. از زمان جدايى از فوتبال وى به عنوان كارشناس تلويزيونى و مدير ورزشى باشگاه هاى مختلف بوندسليگايى مشغول به كار شده و در حال حاضر با خانواده خود در فلوريداى آمريكا زندگى مى نمايد.
اشتفان رويتر:
رويتر بعد از جام جهانى توسط يوونتوس جذب شد و پس از يك سال حضور در فوتبال ايتاليا به دورتموند پيوست و با اين تيم در سال 1997 فاتح ليگ قهرمانان اروپا گرديد. سال 2004 وى در دورتموند از فوتبال كناره گيرى نمود و به عنوان كمك مربى در اين باشگاه به كار خود ادامه داد. از سال 2006 تا 2009 وى مدير ورزشى تيم مونيخ 1860 بود و از دسامبر سال 2012 وى همين پست را در آوگزبورگ بر عهده گرفته است.
توماس برتولد:
وى از سال 1989 تا 1991 در تيم رم ايتاليا حضور داشت و بعد حضورى ناموفق را در بايرن مونيخ تجربه نمود. پس از آن برتولد براى هفت سال به اشتوتگارت پيوست و سرانجام با رفتن به تركيه دوران فوتبال خود را در تيم آدانا اسپور به پايان رساند. از سال 2003 تا 2005 وى مدير ورزشى تيم فورتونا دوسلدورف بود و از آن زمان به بعد بيشتر در نقش مفسر تلويزيونى حضور داشته است.
گوئيدو بوخوالد:
در بازى يك چهارم نهايى اين رقابت ها مقابل هلند وى عملكردى تاريخى از خود به نمايش گذاشت و در فينال رم با مهار كامل مارادونا نقشى مهم در قهرمانى آلمان داشت. در سال 1992 وى براى دومين بار با اشتوتگارت فاتح بوندسليگا شد و در سال 1998 با كارلسروهه از اين رقابت ها سقوط نمود. وى در مربى گرى تيم آلمانيا آخن چندان موفق نبود و بيشترين درخشش خود در امر مربى گرى را در ژاپن تجربه نموده است، بوخوالد همچنين از سال 2010 تا 2013 در هيات مديره اشتوتگارتر كيكرز، دومين تيم شهر اشتوتگارت حضور داشته است.
كلاوس آوگن تالر:
آوگن تالر كه سال ها كاپيتان بايرن مونيخ نيز بود براى مدت شش سال به عنوان مربى تيم جوانان بايرن مونيخ به فعاليت پرداخت، اما روياى حضور وى بر روى نيكمت مربى گرى بايرن مونيخ هرگز به حقيقت تبديل نشد. بعد از آن به مدت هفت سال وى در تيم هاى نورنبرگ، لوركوزن و وولفسبورگ به مربى گرى پرداخت. از سال 2011 آوگن تالر هدايت هيچ تيمى را بر عهده نگرفته، با وجود اينكه در اين زمينه پيشنهاداتى از سوى هامبورگ و مونيخ 1860 براى آوگن تالر مطرح بوده است.
آندراس برمه:
برمه به خاطر گل زنى خود در فينال جام جهانى براى هميشه در كنار هلموت ران، گرد مولر و ماريو گوتسه به عنوان زنندگان گل پيروزى بخش آلمان در فينال هاى جام جهانى، جزئى از تاريخ فوتبال اين كشور خواهد بود. وى در سال 1998 با 38 سال سن با حضور در كايزرسلاوترن و قهرمانى اعجاب انگيز اين تيم در بوندسليگا از فوتبال كناره گيرى نمود و بعد از آن به سمت سرمربى گرى اين تيم نيز رسيد. وى همچنين به عنوان كمك مربى در اشتوتگارت نيز حضور داشته است. از سال 2006 وى از فوتبال به طور كامل خارج شده و از آن زمان بيشتر در زمينه هايى خارج از فوتبال حاشيه ساز بوده است.
يورگن كولر:
يورگن كولر در دورتموند به لقب "خدى فوتبال" دست يافت. بعد از كناره گيرى از فوتبال وى هدايت تيم جوانان آلمان را بر عهده گرفت و به سمت مديريت ورزشى بايرلوركوزن نيز انتخاب گرديد. بعد از عدم موفقيت وى در هدايت دويسبورگ در سال 2006 وى بيشتر مربى گرى در تيم هاى دسته پايين ترى را بر عهده گرفته است.
توماس هسلر:
توماس هسلر ملقب به "ايكه" تا جام جهانى 1990 در تيم كلن حضور داشت و بعد از فتح جام جهانى به تيم هاى رم و يوونتوس پيوست. هسلر بعد از آن به فوتبال آلمان و تيم هاى كارلسروهه، دورتموند و مونيخ 1860 بازگشت. وى از كارنامه چندان پربار و موفقى در زمينه مربى گرى برخوردار نيست و تنها به عنوان كمك مربى در تيم كلن، در تيم ملى نيجريه (دستيار برتى فوگتس) ودر تيم پديده مشهد فعاليت داشته است.
پير ليت بارسكى:
ليت بارسكى بعد از جام جهانى چه به عنوان بازيكن و چه مربى بيشتر در فوتبال ژاپن حضور داشته، وى همچنين در زمينه مربى گرى در كشورهاى استراليا، ليختن اشتاين و ايران نيز فعاليت داشته است. ليت بارسكى در فوتبال آلمان در زمينه مربى گرى چندان موفق نبوده و تنها به عنوان كمك مربى در تيم هاى دويسبورگ و وولفسبورگ و لوركوزن حضور داشته است. از سال 2012 وى در زمينه جذب بازيكن با وولفسبورگ همكارى مى نمايد.
آندراس مولر:
مولر به تمانى افتخارات ممكن در دنياى فوتبال دست يافته است، در كارنامه وى افتخاراتى نظير قهرمانى در جام جهانى، جام ملت هاى اروپا، ليگ قهرمانان اروپا (دورتموند)، جام يوفا (يوونتوس)، بوندسليگا (دورتموند) و DFB Pokal (دورتموند و شالكه) به چشم مى خورد.
مولر در زمينه مربى گرى چندان موفقيتى نداشته و تنها هدايت تيم هاى نه چندان مطرحى نظير كيكرز اوفن باخ را بر عهده داشته است. از سال 2011 وى به صورت نامنظم به عنوان كارشناس و مفسر فوتبال در شبكه هاى مختلف تلويزيونى حضور داشته است.
اولاف تون:
آخرين ضربه پنالتى در بازى نيمه نهايى مقابل انگليس كه صعود آلمان به فينال رم را بيمه نمود، توسط اولاف تون به ثمر رسيد. وى بعد از جام جهانى به مدت چهار سال به بايرن مونيخ پيوست و بعد از آن براى مدت سه سال به تيم شهر تولدش شالكه بازگشت. وى كه از سال 2005 تا 2008 در هيات مديره باشگاه شالكه نيز حضور داشته در زمينه مربى گرى چندان موفق نبوده و اين روزها علاوه بر حضور در كادر مديريتى يك شركت فعال در زمينه IT به عنوان نويسنده هفته نامه Kicker و كارشناس تلويزيونى نيز فعاليت دارد.
لوتار ماتئوس:
ماتئوس كاپيتان آلمان در جام جهانى به ستاره و برترين بازيكن اين تورنمنت بدل گرديد و حتى به عنوان برترين بازيكن سال فوتبال جهان نيز برگزيده شد. با وجود اينكه وى در جهان فوتبال از جايگاه رفيعى برخوردار است، اما در آلمان بيشتر به دليل شرايط زندگى خصوصى خود، به چهره اى حاشيه ساز بدل گشته است. وى كه در زمان جام جهانى در اينتر ايتاليا حضور داشت، بعد از آن به بايرن مونيخ بازگشت و تا سال 2000 در مانشافت حضور داشت. ركورد بيشترين بازى ملى آلمان نيز همچنان به نام او به ثبت رسيده است.
ماتئوس هرگز هدايت تيمى را از بوندسليگا بر عهده نگرفت و به جزء مربى گرى در برخى تيم هاى اتريشى و ستاره سرخ بلگراد، از تجربه حضور بر روى نيمكت مربى گرى تيم هاى ملى مجارستان و بلغراستان نيز برخوردار است. ماتئوس با نظرات خود در مورد اتفاقات روز فوتبال آلمان، هنوز هم جنجالى و حاشيه ساز است.
كارل هاينتس ريدله:
اين مهاجم آلمانى بعد از جام جهانى به صورت موقت يكى از گران ترين بازيكنان آلمان لقب گرفت، چون باشگاه لاتزيو براى جذب وى سيزده ميليون مارك به حساب وردربرمن واريز نمود. وى بعد از سه سال حضور در فوتبال ايتاليا به دورتموند پيوست و با زدن دو گل در فينال ليگ قهرمانان سال 1997 مقابل يوونتوس، خود را در تاريخ اين باشگاه آلمانى جاودان نمود. بعد از اتمام فوتبال وى مدتى به عنوان مدير ورزشى باشگاه سوئيسى گراس هاپرز فعاليت داشت، در زمينه خار ج از فوتبال نيز وى بسيار موفق بوده و به جزء مديريت يك هتل وى مالكيت يك كمپ فوتبالى را نيز بر عهده دارد. از ريدله به صورت متناوب براى قرعه كشى رقابت هاى ليگ قهرمانان اروپا از سوى يوفا دعوت به عمل مى آيد.
يورگن كلينزمن:
يورگن كلينزمن بعد از جام جهانى در تيم هاى مختلفى از جمله اينتر، بايرن مونيخ، موناكو، سامپدوريا و تاتنهام به فوتبال خود ادامه داد و در سال 1996 توانست به عنوان كاپيتان مانشافت فاتح رقابت هاى يورو 96 شود. بين سال هاى 2004 تا 2006 وى سرمربى تيم ملى آلمان بود و بعد از كناره گيرى از اين سمت، حضورى كوتاه و ناموفق بر روى نيمكت مربى گرى بايرن مونيخ را تجربه نمود. كلينزمن از چهار سال پيش هدايت تيم ملى آمريكا را بر عهده گرفته است.
رودى فولر:
فولر با كلينزمن زوج معروف و موفقى را در مانشافت به وجود آوردند، در رقابت هاى جام جهانى نود وى با برخوردى كه با فرانك ريكارد هلندى داشت، حاشيه ساز شد. در فينال رم نيز با خطا بر روى رودى فولر ضربه پنالتى تاثير گذار مانشافت كه منجر به قهرمانى شد، به دست آمد. فولر در زمان برگزارى جام جهانى در تيم رم عضويت داشت و در سال 1993 با تيم المپيك مارسى فاتح ليگ قهرمانان اروپا گرديد و از سال 1996 به صورت پيوسته مديريت ورزشى باير لوركوزن را بر عهده داشته است. وى در سال 2002 به عنوان سرمربى آلمان را به فينال جام جهانى رساند، البته وى در اين ميان حضورى نا موفق و كوتاه مدتى نيز بر روى نيمكت مربى گرى رم ايتاليا داشته است.
بازيكنانى نظير فرانك ميل، پل اشتاينر، اووه باين،هانس پفلوگر، گونتر هرمان، آندره اس كوپكه و رايموند اومن از ديگر بازيكنان تيم ملى آلمان در جام جهانى نود محسوب مى شوند كه از معروفيتى كمتر برخوردار بوده و در رقابت هاى جام جهانى 1990 نيز به ندرت توسط فرانتس بكن باوئر به بازى گرفته شدند.
