طرفداری- با این حال اینطور گزارش شده است که شان اوریسکول در آستانه پیوستن به لیورپول به عنوان دست راست راجرز است. این مربی 57 ساله سابق برنزموث، دونکاستر، ناتینگهام فارست و بریستول سیتی؛ در حال حاضر در تیم زیر 19 سال انگلستان مشغول به کار است. در شرایطی که هواداران به دنبال نام هایی مانند سامی هیپیا، رابی فاولر یا جیمی کرگر به عنوان دستیار دیگر راجرز هستند؛ سری به تاریخ زده ایم تا بدانیم این شغل در تاریخ باشگاه به چه شکل و تا چه اندازه مهم بوده است ؟
باب پیسلی
پیسلی پس از اینکه در سال 1946 برای نخستین بار در لیورپول به میدان رفت، سفری دراز و فوق العاده را با لیورپول تا آخرین روز حضورش در فوتبال پشت سر گذاشت. او در سال 1959 به بوتروم معروف بیل شنکلی پیوست و برای پانزده سال دست راست وی بود. این پیش از این بود که پیشنهاد سرمربیگری در باشگاه به وی ارائه شود. این را پس از پذیرش این شغل گفته بود:
مثل این بود که به ملکه الیزابت قدرتی ده برابر بدهید.
پیسلی ادامه دهنده راه شنکلی و رغم زننده افتخار آمیز ترین دوباره باشگاه لیورپول بود. او در نه سال: شش بار لیگ، سه بار جام باشگاه های اروپا، یک بار جام یوفا و سه بار جام اتحادیه را کسب کرد و البته شش بار به عنوان بهترین مربی انگلستان انتخاب شد. در 535 بازی او 308 بار پیروز شد، تیم زیر نظر او هزار گل به ثمر رساند و در نهایت بازنشست شد.
تیم فنی جالبی در بوتروم داشتیم که به خوبی تقسیم کار می کردند. باشگاهی به مانند ما افرادی خبره و نزدیک به هم نداشت. بوتروم آنفیلد به مانند یک افسانه است. ما در آن هر صبح یک شنبه به طور شفاف و صریح در جوی مفرح نظریاتمان را ارائه می دهیم. معمولا جو (فگن) یا من شروع می کنیم و در خصوص بازی ها، جایی که باید با مربی تیم حریف نوشیدنی بنوشیم یا سایر مسائل حرف می زدیم. تلاش ما بردن تمام مسابقات بود و مهم نبود کدام بازی است. دوست داشتیم که پس از آن ریلکس باشیم و یک نوشیدنی به افتخار حریف بنوشیم. صبح یکشنبه از بازی روز شنبه حرف می زدیم. نظرات متفاوت بود و هرکس روی نظر خود اصرار داشت. اما روش خوبی بود. دوست داشتیم که هرکس نظر خود را بگوید و این به ما در بوتروم نگاهی گسترده تر از آنچه در هیئت مدیره بود، می داد. اما نظرات همان جا می ماندند. وقتی به درون آن دیوارها می رفتیم، تحت تاثیر جذبه اتاق قرار می گرفتیم. حرفی که در آن جا زده می شد، هرگز به بیرون درز نمی کرد.
جو فگن
هفده سال داشت که در سال 1938 از سیتی به لیورپول پیوست. او بیست سال بعد یعنی یک سال پیش از حضور شنکلی، و در زمان هدایت فیل تیلور به عنوان مربی تیم جوانان به لیورپول بازگشت. او نقشی کلیدی در خرید و پرورش استعداد هایی مانند راجرز هانت و یان کالاهان ستاره های لیورپول حاضر در ترکیب تیم قهرمان انگلستان در جام جهانی 1966 داشت. فگن در سال 1979 به عنوان دستیار باب پیسلی مشغول به کار شد و چهار سال پس از آن جانشین وی لقب گرفت. این تصمیم باشگاه به طور کلی بر خلاف انتظارات فگن بود. او پس از قبول این پیشنهاد گفت:
در تمام زمان حضورم در این باشگاه همیشه گفته ام که هر کاری که مدیریت از من بخواهد را انجام می دهد. اما هرگز فکر نمی کردم که روزی به مربیگری باشگاه فوتبال لیورپول منصوب شوم.
فگن برای 131 بار روی نیمکت لیورپول نشست و 71 دیدار را با پیروزی پشت سر گذاشت. او در نخستین فصل حضور با لیورپول موفق به ثبت سه گانه (جام باشگاه ها، لیگ و جام اتحادیه) شد و جایزه مربی فصل را دریافت کرد. این مربی انگلیسی پس از فاجعه هیسل از باشگاه استعفا داد و تا انتهای عمرش دیگر سراغ فوتبال نیامد. پیسلی در مورد او گفته بود:
شاید بگویید که من تشنه بردن جام های بیشتم اما خبر بد این بود که مردی جایگزین من می شد که عطشی بیشتر از من داشت. جو فگن نام این مرد بود.
روی ایوانز
ایوانز که در دوره شنکلی سابقه بازی در باشگاه را داشت، در سال 1974 به عنوان مربی تیم رزرو انتخاب شد. مدیر عامل وقت باشگاه جان اسمیت در خصوص او و در روز انتخاب او گفت:
باور داریم که انتخابی برای حال انجام نداده ایم. ایوانز را به خاطر آینده انتخاب کرده ایم. او روزی مربی لیورپول خواهد شد.
اینکه او 28 سال در لیورپول بود جای تعجب ندارد. ایوانز به عنوان بخشی از بوتروم لیورپول در زمان پیسلی، فگن و دالگلیش؛ پس از سونس به عنوان چهاردهمین مربی تاریخ باشگاه انتخاب شد. شروع او خوب نبود و تنها پنج برد و نه باخت در شانزده بازی نخست چنگی به دل نزد. هشتم شدن در نخستین فصل، بدترین عمکرد لیورپول از زمان نخستین فصل حضور شنکلی با لیورپول در لیگ دسته اول انگلستان بود. آخرین بازی فصل را لیورپول در روزی که برای همیشه با تراس های معروف آنفیلد خداحافظی می کرد، به نورویچ باخت. با این وجود او به سرعت نسل جوانی که بعدها به اسپایس بویز مشهور شدند را وارد ترکیب کرد و یکی از جذاب ترین دوره های لیورپول در لیگ برتر را در سال های میانی تا پایانی دهه 90 با رابی فاولر، استیو مکمنمن، استن کالیمور، جیمی ردنپ، جیسون مک آتیر و سایرین رغم زد.
فیل تامپسون
پس از انجام 477 بازی و به ثمر ررساندن 13 گل در 13 سال، تامپسون به عنوان دستیار شماره دو ژرارد هولیه در سال 1998 انتخاب شد. در زمان حضور او لیورپول توانست به یک سه گانه (جام یوفا، جام حذفی و اتحادیه) دست پیدا کند. تامپسون در زمانی که هولیه به دلیل عمل قلب در بیمارستان بستری بود، به طور موقت وظیفه مربیگری باشگاه را در اختیار داشت. وقتی هولیه در سال 2004 باشگاه را ترک کرد، تامپسون نیز از لیورپول کنار گذاشته شد. وی نپذیرفت که در سال 2010 دستیار هولیه در استون ویلا باشد.
پاکو آیستاران
همکار معتمد رافائل بنیتز، به همراه وی از والنسیا راهی لیورپول شد. او با بنیتز به قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، سوپر جام اروپا، جام حذفی و خیریه انگلستان دست پیدا کرد. با این وجود در ادامه با وجود مخالفت هایی که بین این دو پیش آمد، وی در ژوئن 2008 لیورپول را ترک کرد. آیستاران پس از یک دوره در بنفیکا و والنسیا، راهی مکابی شد و با این تیم به سه گانه دست پیدا کرد. او با آمار 59.46% برد، این باشگاه را اخیرا ترک کرد.
سامی لی
هافبک انرژیک و وفادار لیورپول سابقه 295 بازی در پیراهن سرخ باشگاه دارد. نخستین بازی او در سال 1978 در ترکیب لیورپول بود و وی تا ده سال بعد در باشگاه باقی ماند. او بعدها در تیم ملی انگلستان به عنوان دستیار اسون گوران اریسکون مشغول به کار شد. لی در سال 2005 به عنوان سرمربی بولتون مشغول به کار شد. پس از یک تجربه ناموفق، وی در سال 2007 به کادر فنی لیورپول پیوست و وقتی آیستاران باشگاه را ترک کرد، دستیار نخست بنیتز شد. لی پس از بنیتز در باشگاه ماند و سابقه دستیاری روی هاجسون و کنی دالگلیش را به کارنامه اش افزود. با این وجود او در دوره مربیگری نیز به مانند دوره بازی بنا به خواست کنی دالگلیش از باشگاه کنار گذاشته شد. او همینک در ساوتهمپتون دستیار رونالد کومان است.
