تاریخچه:
فرهنگ آمریکایی، ورزش آمریکایی را بیشتر می پسندد. این مسئله را می توانید از جدول مقایسه بیننده های برنامه های تلویزیونی در آمریکا، به راحتی متوجه شوید. ورزش هایی همچون فوتبال آمریکایی، بسکتبال، بیسبال و هاکی، از محبوبیتی غیر قابل تصور در بین آمریکایی ها برخوردارند و حتی شبکه های ملی، بر سر دزدیدن مخاطب ورزشی، با هم رقابت می کنند.
در این بین حقیقت غیر قابل انکاری در مورد فرهنگ آمریکا وجود دارد که باعث می شود سایر ورزش ها مثل فوتبال، در مسیر درستی قرار بگیرند: "آمریکایی ها ذاتا عاشق ورزش هستند!"
از قدیم الایام، آمریکایی ها عاشق المپیک بوده و هستند. آنها پیگیرترین ملت، در مورد نتایج بزرگترین تورنمنت ورزشی جهان به شمار می آیند و حالا با ظهور نسل جدید، آنها به افرادی تبدیل شده اند که از جام جهانی فوتبال تا مسابقات جایزه بزرگ دو و میدانی را دنبال می کنند.
در سال 1989، زمانی که دولت آمریکا از اهمیت فوتبال در جهان آگاه شده بود و سعی داشت با میزبانی جام جهانی 1994، توجه دنیا را به خود جلب کند، هیئت آمریکایی برای بدست آوردن رضایت فیفا، به این نهاد قول داد که لیگ حرفه ای فوتبال در این کشور را راه اندازی کند.
در سال 1993، سازمانی به نام MLS، مسئول برگزاری مسابقات لیگ حرفه ای فوتبال در آمریکا شد و این شرکت با تشکیل فیزیکی در سال 1995، اولین دوره لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا را در سال 1996، برگزار کرد.
با توجه به جغرافیای آمریکا، MLS، استراتژی لیگ های موفقی همچون NBA را در پیش گرفت. در ابتدا حساسیت های اقتصادی موفقی را از جانب مسئولان لیگ شاهد نبودیم. تیم ها طی چند سال اول با ضرر و زیان های مالی قابل توجهی مواجه شدند و بسیاری را از لیگ حرفه ای بیرون کردند. فصل اول MLS تنها با حضور ده تیم آغاز شد و در نهایت با قهرمانی دی سی یونایتد به پایان رسید. با توجه به برگزاری جام جهانی 94 در آمریکا، از فصول اولیه MLS استقبال خوبی شد اما با تحقیر تیم ملی در جام جهانی 98، کم کم رونق از این لیگ گرفته شد و تیم هایی همچون تمپا بی یا میامی فیوژن که هر دو از ایالت فلوریدا در لیگ شرکت کردند و بعضا نتایج خوبی هم بدست آوردند، با شروع قرن جدید، منحل شدند.
حضور دان گاربر به عنوان رئیس سازمان لیگ در سال 99، نقطه عطف لیگ MLS بود. وی با حضور تیم هایی که از نظر اقتصادی حرفه ای نیستند، مخالف بود و ترجیح داد که تیم ها زمانی که به قدرت لازم رسیدند، به لیگ حرفه ای اضافه شوند. موفقیت غافلگیر کننده تیم ملی آمریکا در جام جهانی 2002، توجه مردم را به این رشته ورشی، بیش از پیش جلب کرد و لیگ MLS با پشت سر گذاشتن دورانی همواره در حال پیشرفت، به محل مناسبی برای سرمایه گذاری تبدیل شد. تیم های حرفه ای کانادا در سال 2007 به لیگ اضافه شدند و سطح رفاهی دو کشور، جذابیت خاصی برای بازیکنان شاغل در اروپا داشت و کم کم افراد و ایده های جدید، به فوتبال ایالات متحده تزریق شدند.
فصل 2015
مسابقات لیگ MLS همانند سایر رشته ها، طبق تقویم میلادی و به صورت سالانه برگزار می شود. لیگ 2015، تا پایان سال میلادی، تمام می شود. با وجود تداخل این لیگ با تورنمنت های مهمی همچون جام جهانی و ...، MLS فعلا برنامه ای برای تغییر زمانبندی بازی ها ندارد.
همانند سایر فصول، مراسم MLS DRAFT طی زمان مشخصی برگزار شد و تیم ها طبق قانون، چند بازیکن را از دانشگاه و کالج های آمریکا به ترکیب خود اضافه کردند. همچنین طبق قوانین مشخصی، نقل و انتقالات به اتمام رسید. همان طور که از سه سال قبل تائید شد، مسابقات این فصل با حضور بیست تیم برگزار می شود و دو تیم نیویورک سیتی و اورلاندو سیتی، به جمع 18 تیم گذشته، پیوستند.
نیویورک سیتی متعلق به شیخ منصور، مالک متمول باشگاه منچستر سیتی است و قصد دارد به تیم اول نیویورک در فوتبال تبدیل شود. در این بین اورلاندو سیتی هم قصد مشابهی دارد. طبق برنامه ریزی، دو تیم آتالانتا و لس آنجلس، در فصل 2017، به لیگ اضافه خواهند شد. همچنین تیمی تحت عنوان میامی هم برای عضویت در لیگ، درخواست خود را مطرح کرده است. میامی که در حال ساخت ورزشگاه اختصاصی است، مدیر مشهوری به خود خواهد دید: دیوید بکهام!
MLS می خواهد همه تیم ها تا پایان سال 2018، ورزشگاه اختصاصی داشته باشند و از استادیوم های چند منظوره استفاده نکنند. همچنین در مرحله دوم باید ورزشگاهی با ظرفیت بالا بسازند. با توجه به هجوم سرمایه گذاران داخلی و خارجی، استاندارد های این لیگ روز به روز در حال پیشرفت است. سازمان لیگ MLS می خواهد در آینده، تیم های حاضر در لیگ حرفه ای، چیزی شبیه 30 سوپر باشگاه NBA شوند.
قوانین
طبق قانون فصل 2015، بیست تیم حاضر در لیگ، در دو گروه 10 تیمی که به کنفرانس شرق و غرب مشهور است، تقسیم می شوند:
تیم های حاضر در کنفرانس شرق:
شیکاگو فایر، کلمبوس کرو، دی سی یونایتد، مونترئال ایمپکت، نیو انگلند روولوشن، نیویورک سیتی، نیویورک ردبولز، اورلاندو سیتی، فیلادلفیا یونیون و تورنتو
تیم های حاضر در کنفرانس غرب:
کلرادو رپیدز، دالاس، هیوستون دینامو، لس آنجلس گلکسی، پورتلند تیمبرز، رئال سالت لیک، سن خوزه ارث کوئیکز، سیتل ساوندرز، کانزاس سیتی، ونکوور وایتکپس
هر تیم در طول لیگ، 34 بازی انجام خواهد داد. هر باشگاه، با تیم کنفرانس مقابل، تنها یک بار بازی خواهد کرد. (5 دیدار خانگی، 5 دیدار خارج از خانه). همچنین هر تیم با نه تیم دیگر کنفرانس خود حداقل دو بار بازی می کند. در نهایت شش دیدار داخل کنفرانس که به صورت رفت و برگشت برگزار می شود، 34 بازی هر باشگاه را مشخص خواهد کرد.
تیمی که فارغ از هر کنفرانس، بیشترین امتیاز را گرفته است، جایزه Supporters' Shield را بدست می آورد. در پایان لیگ، شش تیم برتر هر کنفرانس پلی آف داخلی را به صورت رفت و برگشت با هم برگزار می کنند و در نهایت، قهرمان هر کنفرانس مشخص خواهد شد.
پس از این دوره، قهرمان هر کنفرانس در دیدار فینال، به مصاف هم می روند و در نهایت، قهرمان فصل MLS مشخص خواهد شد.
شبکه های ESPN و FOX SPORTS، حق پخش بازی های MLS در این فصل را خریداری کرده اند. میانگین طرفیت استادیوم های این فصل، چیزی در حدود 26 هزار نفر تخمین زده شده است.
*نوشته بالا، اولین بخش از معرفی لیگ حرفه ای فوتبال آمریکا به مخاطبان بود. در ادامه، به معرفی تک تک تیم های حاضر در لیگ MLS می پردازیم.
از اینجا می توانید تیم مورد علاقه خود در MLS را دنبال کنید.
