طرفداری- یادداشت وارده/ 1. فوتبالی که برای اهالی این شهر بیش از کری خواندن با هواداران پرشمار تیم های اندلس، بزرگترین ایالت اسپانیا، مفهوم دارد. اگر فوتبال برای مردم ایالت خودمختار کاتالونیا، به اندازه کسب استقلال کشور کاتالان ها به مرکزیت بندر بارسلونا معنا دارد، مردم والنسیا فوتبال را برای فوتبال می خواهند. اینجا در والنسیا ، فوتبال به اندازه ی زمین های خاکی زاغه نشین های ریو اصالت دارد.
2. اما والنسیا در فصل جدید لالیگا، جهنم فصل پیش را فراموش نکرده. فصلی که با خریدهایی نه چندان دلچسب، چون هلدر پوشتیگا و دورلان پابون و یک مربی جدید، یعنی میروسلاو دوکیچ صربستانی کلید خورد. مطابق سنت معمول تیم های برتر لالیگا، همه چیز به نظر خوب می رسید. اما وقتی سریال باخت های والنسیا در لیگ طولانی شد، هر هواداری متوجه می شد که یک جای کار می لنگد. اگرچه عملکرد تیم در مرحله ی گروهی لیگ اروپا نسبتا خوب بود، اما بنا به انتظارات همیشگی از خفاش ها، که البته هرگز برآورده نشده بود، سرمربی نه چندان محبوب صرب، جای خود را به خوان آنتونیو پیتزی باتجربه داد. باشگاه پس از این تغییر، به خاطر شرایط مالی نامطلوب تعداد زیادی از بازیکنان اصلی خود را به صورت قرضی در اختیار تیم های دیگر گذاشت. عادل رامی،آلی سیسوخو، آندرس گواردادو و اور بانگا از جمله این بازیکنان بودند. پیتزی در نیم فصل دوم عملکرد بهتری را از تیم طلب کرد و بازیکنان جوانی چون خوان برنات، پاکو آلکاسر، فده کارتابیا و گایا را در ترکیب اصلی تیم قرار داد . نمایش خیره کننده ی آلکاسر مقابل چارچوب دروازه ی حریفانی چون بارسلونا، بازی درخشان برنات در دفاع چپ و سانترهای عالی کارتابیا صحت اعتماد به جوانان در تیم پیتزی را ثابت کرد.
3. والنسیا به هر طریق، به نیمه نهایی لیگ اروپا رسید. سویا در بازی رفت دو بر صفر والنسیا را شکست داد، اما هوادارانی که برگشت به بازی با برد قاطع برابر بازل در مرحله ی قبل را به خاطر داشتند، در مستایا از تیم محبوبشان برد می خواستند. بردی که به معنای رسیدن به فینال لیگ اروپا بود. شاید بازیکنان سویا خود می دانستند که در جهنم مستایا چه چیزی انتظارشان را می کشد. از آغاز بازی سویا عقب نشست . والنسیا دیوانه وار و انتحاری حمله می کرد . تلاش والنسیا بالاخره جواب داد و سوفیان فقولی گل اول بازی را به ثمر رساند. حمله های پی در پی ادامه داشت تا اینکه با ضربه ی سر خوناس ورزشگاه منفجر شد. شادی زاید الوصف خوناس از گلزنی برابر سویای عاجز و عقب افتاده نشان از بازگشتی دیگر میداد. نیمه ی دوم هم مانند نیمه اول بود. همه منتظر گل صعود بودند تا اینکه جرمی متیو گل سوم والنسیا را وارد دروازه ی بتو کرد. آرزوی هواداران در شرف برآورده شدن بود. آرزویی که می توانست مرهمی بر زخم های والنسیا بگذارد . در دقیقه ی آخر وقت های اضافه ی نیمه ی دوم ، پرتاب بلند کارساز شد و ام بیا در کمال ناباوری توپ را به تور مستایا چسباند تا به لطف گل زده در خانه حریف، این سویا باشد که به فینال لیگ اروپا برسد. سویا در فینال با برد مقابل بنفیکا به مقام قهرمانی رسید. قهرمانی ای که هواداران والنسیا آن را حق خود می دانستند .
4. فصل جدید با کشمکش پتر لیم میلیاردر سنگاپوری، برای خرید باشگاه با طلبکاران آغاز شد. والنسیای مقروض در این حین، با امید به توافق پتر لیم و طلبکاران بانکی، دست به تغییرات اساسی زد. آمائدو سالوو ریاست باشگاه، اسپانسر البسه تیم را از ژوما به آدیداس تغییر داد. پیش فصل لالیگا، با اردوهایی در آلمان و آمریکای جنوبی ، قهرمانی در مسابقات چهارجانبه امارات به میزبانی آرسنال و دو بازی تدارکاتی با آث میلان و منچستر یونایتد همراه بود. والنسیا در پیش فصل نمایش قابل قبولی را از خود به جای گذاشته بود، البته با مربی جدید پرتغالی و جوان خود،نونو اسپیریتو سانتو ، که در کارنامه اش تنها مربیگری ریو آوه پرتغال به چشم می خورد . علاقه ی پتر لیم به او و پشتیبانی هواداران و ریاست از مربی جوان، می توانست به مستایا روزهای بهتری را نوید دهد. هیچ کس از نونو انتظار تبدیل به مورینیوی جوان در پورتو قهرمان اروپا نداشت. خریدهای تیم نیز لااقل از نظر هزینه مانند فصل قبل چنگی به دل نمیزد. خرید رودریگو دی پال آرژانتینی و شکودران مستفی آلمانی از سانتاندر و سمپدوریا نمی توانست هواداران را قانع کند . اگرچه باشگاه هنوز توسط پتر لیم خریداری نشده بود و از نظر مالی در مضیقه بود . آمدن چند بازیکن مستعد و جوان مانند ژوآو کانسلو ، رودریگو مورنو و آندره گومش از بنفیکا چهره ی تیم را تا حد زیادی پرتغالی کرد. پروژه پتر لیم برای خرید انزو پرز در تابستان ناتمام ماند و بازیکن محبوب نونو در ریو آوه ، یعنی فیلیپه آگوستو برزیلی موقتا خرید جایگزین او بود. در همین حال ویکتور رویز، فده کارتابیا، وینسیوس آراوخو و آندرس گواردادو به صورت قرضی از تیم جدا شدند .
5. فصل جدید برای والنسیا با سویا آغاز شد . در اولین بازی شاگردان نونو توانستند رقیب سنتی خود را در رامون سانچز پیزخوان متوقف کنند . پس از چهار برد و یک تساوی دیگر ، نوبت برد سه بر یک مقابل اتلتیکو مادرید در مستایا رسید . توجه رسانه ها به والنسیای جدید و تازه نفس و شعار « با هم برگشتیم» بر روی پیراهن سفیدشان از این بازی جلب شد . چند بازی بعد نوبت به حضور بارسا در مستایا رسید . بازی طوفانی ای که با گل سرجیو بوسکتس در وقت های اضافه ی بازی به سود تیم میهمان به پایان رسید . چهار بازی بعد والنسیا توانست رئال مادرید را در مستایا دو بر یک شکست دهد . همین اواخر بود که سویا هم در بازی آغازین نیم فصل دوم مقابل والنسیا زانو زد تا والنسیا از میان چهار غول فوتبال اسپانیا تنها مقابل بارسلونا پیروز نباشد . درخشش پاکو آلکاسر جوان ، دیگو آلوز و کاپیتان جدید باشگاه یعنی دنی پارخو بی شک از ارکان اصلی توفیق خفاش ها در فصل جدید بوده است . اگرچه والنسیا با شکست مقابل اسپانیول از گردونه ی رقابت های کوپا دل ری کنار رفت ، اما حالا در پایان هفته ی بیست و دوم رقابت های لالیگا ، بالاتر از سویا و ویارئال در رده ی چهارم جدول قرار دارد و به لغزش سه تیم بالای جدول یعنی رئال ، بارسا و اتلتیکو امید دارد . اما رده ی چهارم جدول نیز حضور در پلی آف لیگ قهرمانان اروپا را به والنسیای جدید هدیه می دهد .
6. والنسیا برگشته است ، و به روزای بهتر فکر می کند ، شاید روزهایی شبیه روزهای سال 2001 میلادی . شاید مقایسه ی این والنسیا با والنسیا ی افسانه ای هکتور کوپر و رافا بنیتز غیر منطقی به نظر برسد ، اما مسلما امید به ظهور ستارگانی شبیه به روبرتو آیالا ، سانتیاگو کانیزارس و پابلو آیمار و بازگشت والنسیا به اوج امیدی واهی نیست.این روزها ، سمفونی اپرای مشهور والنسیا ، در قلب مستایا زیباتر از همیشه می نوازد...
