روز ششم فوريه سال 1958 بازيكنان باشگاه منچستريونايتد بعد از كسب تساوى 3:3 مقابل تيم ستاره سرخ بلگراد و راهيابى به ديدار نيمه نهايى از ليگ قهرمانان اروپا، قرار بود طبق برنامه از طريق مونيخ به انگليس بازگردند. اما هواپيماى حامل آنها در فرودگاه ريم شهر مونيخ هنگام برخواستن از زمين دچار حادثه و آتش سوزى شد و 23 نفر از 43 سرنشين هواپيما در چنين اتفاق ناگوارى از دنيا رفتند كه هشت نفر از قربانيان اين حادثه از بازيكنان باشگاه منچستريونايتد بودند.
كاپيتان جيمز تاين، خلبان هواپيما پيش از اين حادثه دراماتيك دو مرتبه تلاش نموده بود كه در زير بارش شديد برف هواپيما را از باند فرودگاه ريم مونيخ جدا نمايد و به اوج برساند اما در هر دو مرتبه بنا به دلايلى اين استارت ها نيمه تمام باقى ماندند، در مرتبه سوم برج مراقبت فرودگاه براى ساعت 15:04 دقيقه اجازه استارت را صادر نموده بود، اما هواپيما در اين مرتبه متاسفانه به سرعت مورد نياز براى بلند شدن از باند فرودگاه نرسيد و از طرفى سرعت آن به حدى بود كه با توجه به لغزندگى سطح باند، كاپيتان تيام نتوانست جلوى برخورد هواپيما با ديواره انتهايى باند فرودگاه را بگيرد، در اين حين البته قسمت انتهايى هواپيما با برخورد به درختى به دو نيم تبديل شد و از برخورد به ديواره انتهاى باند باز ماند تا تعداد نفرات بيشترى از چنين حادثه مرگبارى جان سالم به در برند.
بابى چارلتون بيست ساله از جمله بازيكنان زنده مانده از اين حادثه بود كه توانست هشت سال بعد انگليس را به اولين و تنهاترين قهرمانى خود در جام جهانى برساند. چارلتون در خاطرات خود اين حادثه را چنين توصيف نموده است:"من هنوز در صندلى نشسته بودم، اما هواپيما حدود شصت مترى از من فاصله داشت. با نگاهى به اطراف متوجه شدم كه هرى گريگ در كنار من قرار گرفته است. او گفت كه من ده دقيقه اى بيهوش بوده ام."
هرى گريگ دروازه بان منچستربونايتد كه اهل ايرلند شمالى بود، با نجات دادن برخى از هم تيمى ها و مسافران حاضر در هواپيماى سانحه ديده خود را به قهرمان اين روز تبديل كرد و بعدها به همين دليل مورد تقدير قرار گرفت. مت بازبى سرمربى تيم نيز با مصدوميت بسيار زياد از هواپيماى آتش گرفته بيرون آورده شد، بابى چارلتون بعدها در خصوص اين سرمربى گفت:"وى مونيخ را هرگز فراموش نخواهد كرد، او خود را مسئول مى داند، چون كسانى كه در اين حادثه از دنيا رفتند همانند فرزندان او بوده اند."
جف بنت، روجر بيرنه، ادى كولمن، مارك جونز، ديويد پگ، تامى تيلور و ليام ويلان هفت بازيكنى بودند كه در اين حادثه بلافاصله جان خود را از دست دادند ،دانكان ادواردز از بزرگترين استعدادهاى فوتبال انگليس نيز در بين قربانيان اين حادثه بود، بابى چارلتون در خصوص او بعدها گفت:"من يقين دارم كه او بهترين بازيكنى است كه من تا كنون ديده ام، من هرگز به خوبى او نبوده ام." ادواردز 21 ساله بعد از اين حادثه چند روزى در بيمارستانى در شهر مونيخ براى زنده ماندن نبرد كرده بود، اما پنج روز بعد به دليل خون ريزى داخلى به كما رفت و ده روز بعد به خاطر آسيب ديدگى هاى فراوان از دنيا رفت. ميانگين سنى تيم منچستريونايتد در آن زمان، 23 سال بود و اين تيم متشكل از بازيكنان با استعداد بى ترديد مى توانست هم براى شياطين سرخ . هم براى تيم ملى انگليس افتخارت زيادى را به همراه بياورد.
مدت زيادى طول كشيد تا فوتبال انگليس بتواند از چنين شوك وحشتناكى خارج شود، اما پنج سال بعد منچستريونايتد همچون ققنوسى از خاكسترها و ويرانه ها به پا خواست و مت بازبى، شياطين سرخ جديد را با محوريت بابى چارلتون شكل داد تا سال 1963 موفقيت به اولدترافورد بازگردد، هنگامى كه شياطين سرخ توانستند FA Cup را در اين سال فتح نمايند. در سال هاى 1965 و 1967 اين تيم همچنين فاتح رقابت هاى ليگ جزيره شد و در سال 1968 ليگ قهرمانان اروپا را فتح نمود.
حادثه مونيخ 1958 يا "The Hero of Munich" هويت باشگاه منچسريونايتد را دگرگون نموده است و از اين زمان به بعد همه دوستداران فوتبال و حتى كسانى كه به فوتبال نيز علاقه ندارند، منچستريونايتد را مى شناسند. پانزده روز بعد از اين اتفاق تلخ اين تيم براى اولين بار در ديدارى شركت نمود. هواداران حاضر در استاديم شال هاى سفيد و قرمز خود را با روبانى مشكى رنگ در اين روز تزئين نموده بودند و از آن زمان به بعد رنگ مشكى نيز به نمادهاى قرمز و سفيد باشگاه اضافه گرديد و يادآورى اين فاجعه به يكى از اجزاى اصلى و هويت اين شياطين سرخ تبديل شده است.
بابى چارلتون در اين زمينه مى گويد:"قبل از سال 1958 ما تيمى معمولى از شهر منچستر بوديم، اما بعد از سال 1958 تمام دنيا مى خواستند كه طرفدار باشگاه منچستريونايتد باشند." ريان گيگز اسطوره باشگاه نيز در اين خصوص گفته است:"اتفاق ناگوار افتاده شده براى تيم منچستريونايتد در سال 1958 هرگز فراموش نخواهد شد و احترام آن تيم همواره نگه داشته شده است. اين اتفاق همان مسئله اى است كه منچستريونايتد به آن براى هميشه افتخار مى نمايد."
از وب سایت هفته نامه اشپیگل آلمان
