هنوز برای فراموش کردن باتی گل کمی زود است، شاهزاده فلورانس و شماره 9 بیاد ماندنی خط حمله آرژانتین در سال های گذشته، یک گلزن ذاتی با داشتن تمامی فاکتورهای مورد نیاز برای یک مهاجم کامل از قبیل فیزیک مناسب، قدرت شوت زنی بالا، سرزنی، سرعت مناسب و البته آمار گلزنی بالا، که از گابریل عمر باتیستوتا یک اسطوره فراموش نشدنی ساخت .
شروع درخشش گابریل از تیم های ریور پلاته و بوکا جونیورز آغاز شد و کوپا آمه ریکای 91، نقطه عطف فوتبال حرفه ای باتی گل لقب گرفت. قهرمانی در کوپا با آرژانتین و گلزنی های پیاپی، راه را برای پیوستن به فیورنتینا هموار کرد.
اولین روز حضور باتی در فیورنتینا و حضور سر تمرین این تیم، یک لقب برایش به ارمغان آورد: "شیر شاه" (به دلیل تیپ خاص آن روز ، پوشیدن تی شرت با موهایی بلند و البته کفش صندل)
حاصل 9 سال بازی در فیورنتینا برای باتی گل تبدیل شدن به بهترین گلزن تاریخ باشگاه فیورنتینا و محبوبیت شدید در نزد هواداران فیورنتینا بود ، باتی گل تبدیل به بت مردم فلورانس شده بود، نماد وفاداری و عشق به باشگاه. در سال 1993 و دومین سال حضور در این تیم، زمانی که فیورنتینا به سری بی سقوط کرد، باتیستوتا همراه با تیم باقی ماند و دوباره با بنفش پوشان به سری آ صعود کرد و این چیزی بود که طرفداران باشگاه فلورانسی را بیش از هرچیزی وادار به دوست داشتن باتی گل می کرد. محبوبیت او در فلورانس به قدری زیاد بود که طرفداران این تیم در منزل اون هدیه هایی از قبیل روغن، تخم مرغ و حتی موتور سیکلت بر جای می گذاشتند. مجسمه برنزی باتیستوتا در شهر فلورانس رونمایی شد، هدیه ای از طرف عاشقان فیورنتینا برای گابریل باتیستوتا ، گلزن وفادار و متعصب تیمشان.
بازی های باتی گل در تیم ملی و سه جام جهانی با تیم ملی آرژانتین همراه با گلزنی های این بازیکن و البته ناکامی در کسب جام بوده است . 4 گل در جام جهانی 1994 ، 5 گل در جام جهانی 1998 ( رقابت بر سر آقای گلی جام جهانی 1998 با کریستین ویری ایتالیایی ) و 1 گل در جام جهانی کابوس وار سال 2002 برای باتی گل و تبدیل شدن به یکی از بهترین گلزنان تاریخ جام های جهانی . اما همه این گلزنی ها برای آرژانتین حاصلی نداشت و باتیستوتا با آرژانتین به مقامی بهتر از حذف در مرحله یک چهارم نهایی نرسید .
گابریل در مصاحبه ای سوال مربوط به بهترین گل دوران فوتبالش چنین جوابی را داد:
"بهترین گل دوران فوتبالم را نزدم! بهترین گل من باید در فینال جام جهانی به ثمر می رسید که من و تیم ملی آرژانتین هیچ وقت به آن بازی نرسیدیم ."
جمله ای تلخ در وصف ناکامی های او در کسب جام با تیم ملی آرژانتین. علیرغم ناکامی او با تیم ملی آرژانتین در کسب جام، رکورد 56 گل ملی او همچنان در تیم ملی پابرجاست و بالاتر از دیه گو مارادونا ، ارنان کرسپو و لیونل مسی در صدر بهترین گلزنان تاریخ تیم ملی آرژانتین قرار دارد.
گابریل دلیل انتخاب فیورنتینا را این گونه توضیح داده بود: "موفقیت های ساده را دوست ندارم."
ولی پس از 9 سال حضور در فیورنتینا این باتیستوتا بود که تشنه کسب جام با تیم باشگاهی خود شده بود، در فیورنتینا فقط در جام حذفی و سوپر کاپ موفق به کسب جام شده بود و همین موضوع سبب جدایی باتی از فیورنتینا و پیوستنش به رم در سال 2000 به ازای 35 میلیون یورو بود. در آ اس رم زیر نظر فابیو کاپلو سخت گیر شروع به کار کرد. این انتفال سبب خشم هواداران فیورنتینا و شکسته شدن مجسمه برنزی شاهزاده فلورانس شد، عده ای از او متنفر شده و مجسمه را تخریب کردند و عده ای که هنوز او را دوست داشتند، تکه های مجسمه را به یادگار به خانه های خود بردند و این خداحافظی تلخ شاهزاده از فلورانس بود.
در دیدار رم و فیورنتینا در فصلی که باتی گل به رم پیوسته بود اتفاقی دیدنی رخ داد . باتیستوتا به زیباترین شکل ممکن و با یک ضربه رو پای محکم دروازه فرانچسکو تولدو و تیم سابق خودش رو باز کرد. عکس العمل باتی بعد از این گل فقط گریه بود.
در فصل 2001-2000 با زدن 20 گل در کنار فرانچسکو توتی فاتح اسکودتو شد، شاهزاده به آن چه که آرزویش را داشت رسیده بود.
با شروع جام جهانی 2002 همه نگاه ها به سمت تیم ملی آرژانتین بود، تیمی پر مهره و پر از ستاره که یکی از اصلی ترین شانس های قهرمانی آن دوره بود ، ولی علیرغم حضور این همه ستاره در تیم و گلزنی باتی گل 33 ساله در اولین بازی مقابل نیجریه آرژانتین در مرحله گروهی حذف شد و آخرین شانس باتی برای کسب افتخار همراه با تیم ملی آرژانتین از بین رفت و شاهزاده بهترین گل زندگی اش را نزد.
آخرین سال های فوتبال باتی در العربی قطر سپری شد ، جایی که برای خداحافظی شاهزاده جای کوچکی بود و سرانجام باتی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.
دنیای خارج از فوتبال برای باتی بسیار متفاوت بود ، گابریل در مصاحبه ای که دو سال پیش انجام داد از مصدومیت و درد زانو های خود که یادگار دوران فوتبالش بود گلایه می کرد، دردش آن قدر زیاد بود که به دکتر معالج پیشنهاد قطع کردن پای راستش را داده بود، همان پایی که با آن شوت های سرکش و گل های به یاد ماندنی می زد. علاوه بر آن تفریح گابریل در زمان بازنشستگی ورزش هایی مانند چوگان و گلف بوده و باتی فعالیت فوتبالی آن چنانی نداشته است .
خداحافظی یکی از دوست داشتنی ترین مهاجم های دنیای فوتبال برای طرفداران فوتبال و کسانی که عاشقانه فوتبالش را دنبال می کردند بسیار سخت بود، از درخشش باتی در کوپا آمه ریکای 91 تا گلزنی های او در برابر تیم های بزرگی همچون آرسنال و منچستر، به سکوت دعوت کردن هواداران بارسلونا در نیوکمپ پس از گلزنی ، شادی بعد از گل منحصر به فرد، تا آن ضربه سر زیبا و باز کردن دروازه نیجریه در آخرین جام جهانیش، همه این ها خاطراتی بودند که باتی گل دوست داشتنی برای هواداران فوتبال به جای گذاشت.
برای کسانی که با فوتبال بزرگ شدند ، خو گرفتند و زندگی کردند، باتی گل خاطره ای فراموش نشدنی و شیرین است .
خاطره فراموش نشدنی، تولدت مبارک.
ارسالی از امیر اسکندری
