یوسف زشت شده ما

محمّد فیروزی 01/26/2015 - 23:31 مشاهده پروفایل

9,269 مشاهده / 38 دیدگاه

وقتی‌ یک تکه رویای ما یعنی‌ همان فوتبال‌های جذاب آن ور آبی، آبکی شدند بیشتر از آب بندی‌های صدا سیما خودمان.

طرفداری - لای دود غلیظ ناکامی دوباره در آسیا، وقتی‌ خسته از سرفه‌های جهان سومی‌ بودن و از طعنه‌های کارفرما به خانه می‌‌رسیم، قبل از مرگ موقت از خستگی‌ چند تا کانال تلویزیونی را بالا پایین می‌‌کنیم که فراموشمان شود، هنوز آسمان مشکی‌ است. دعوای بساز بفروش‌های داخلی‌ و سرمربی چشم آبی. برنامه مسجم در مورد ناکامی‌های تیم ملی‌. زیر لب میگوییم جان عمه ‌ات. بشقاب را که چرخاندیم آن ور میبینیم بنده خدایی فوت کرده است. کانال‌ها برای مرگش سرخاب سفید آب خلیجی کردند. نخست وزیر کشور دموکراسی زاده او را حامی‌ حقوق زنان خوانده. البته بدون حق رانندگی‌. نه اینکه ما کسینجر زمان باشیم، ما فقط مجبوریم قبل از شروع گزارش ورزشی این پروپاگاندای مدیا را تحمل کنیم. می‌‌دانیم دروغ می‌‌گوید اما اجازه می‌‌دهیم فاکس از راستی‌‌ها حرف بزند.

تا اینجای این چرک نوشته، هر چه بوده همان داستان جوان متوسط این جغرافیا است. اما از این به بعد دیگه خراب شدن آن روزنه نور است. وقتی‌ یک تکه رویا ما یعنی‌ همان فوتبال‌های جذاب آن ور آبی، آبکی شدند بیشتر از آب بندی‌های صدا سیما خودمان. دربی‌های جذاب ایتالیا که دهه ۹۰ برایش مافیا دست از کار می‌‌کشید، شدند مثل ستایش. مثل زندگی‌ اینجاست. مثل مهران رجبی و توصیه‌های مومنانه اش. روسونری شده آسانسور مربیان. ایتالیا و آلمان بالاخره در یک چیز با هم موافقند. قهرمان چند باره. چقدر این واژه برای فوتبال آن هم در لیگ باشگاهی زشت است. چند باره بوی تکرار میدهد نه بوی پارما. نه بوی لاتزیو اریکسون. نه بوی والنسیا کوپر. شرایط انگلیس و اسپانیا بهتر از این نیست. آنجا دعوا بین پول دار‌ها و پول دار تر هاست. اتلتیکو ۱۰۰ میلیون در تابستون خرید کرده. این یعنی‌ رقمی‌ که رئال مادرید با یک تک زنگ می‌‌تواند از بانکیا در اسپانیا وام بگیرد.

عاملش هر چه هست برای ما شده تکرار مصیبت‌های روزانه خودمان. عاملش را هم می‌‌دانیم اما حرف گنده تر از دهانمان است. آن روز که فوتبال مخصوصاً اروپایی آن شد یوسف کنعان ما، برای پالیوکایش روی آسفالت جهنم شیرجه رفتیم. چه بر سر کاریزما آمده است. سالگرد کونگ فو کانتونا با مشت رونالدو به بی‌ گناه‌ها همراه بود. این تفاوت رویای روشن دیروز ما و تکرار این روز‌های ماست. آن زمان بی‌ اخلاقی‌‌هایش هم کاریزما داشت. یقه سر بالا داشت. بودا داشت. دی کانیو داشت. ماتئوس و مندیتا داشت. الان فیفا هر چه تحویل داده ربات‌های خشک گلزن هستند. سیاست زدگی فوتبال شده فوتبال بی‌ سیاست. جام جهانی‌‌ها هر سال کسل کننده تر از دیروز.

آینده هم روشن نیست. غول‌ها نشسته اند که ۱۶ ساله‌ای ظهور کند تا با پوند و یورو آینده‌اش را نقاشی‌ کنند. ستاره‌ها ۱۰ سال آینده از الان جمیعا در چند باشگاه خاص تربیت می‌‌شوند. این یعنی‌ حالا حالا‌ها طنین "قهرمان چند باره" باید در گوشمان زنگ بخورد. اینکه رونالد کومان می‌‌تواند کلاف آینده باشد اهمیّتی ندارد. سیتی آنقدر به پای بازیکن‌ها می‌‌ریزد که جلو هر شگفتی را بگیرد. ۱۰ سال بعد فوتبال سرمایه داری اروپا هم می‌‌شود تلویزیونی دولتی ما. انتخاب بین سریال آبکی و آبکی‌ترین سریال. آخر داستان هم رئال مادرید، بایرن مونیخ یا کله گنده دیگری مثل جمشید هاشم پور ریزه‌ها را با کلاشینکف دلار می‌‌کشد و می‌‌شود قهرمان نسل. نسل آبکی!

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دسته‌بندی:

برچسب‌ها:

پائولو دی کانیو

دیدگاه‌ها (38 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

Hamid Jackman

بسیار زیباولذت بخش وصدالبته نوستالژیک

فرزاد سعیدی

خیلی خوب و با احساس
مرسی

Mohammad United

فوق العاده بود
ممنون

C N A A A A A A

تا بوده همین بوده اما چیزی که الان نبودش حس میشه غیرت و تعصبه

VHR R

یعنی‌ این مقاله یجورایی همهٔ حرف دل منو زد...
به خاطره همینم هست رو پروفایلم نوشتم:
R.I.P FOOTBALL

Sina Nedved fan

مقاله فوق العاده بود

Red Devil

در یک کلام محشر بود ...
ممنون از نویسنده ...
امیدوارم بیشتر از این متن های احساسی بنویسن ...

Ehsan Ka30Yaaaas

" اینجا اگه از یه نفر معذرت خواهی کنی , بقیه وایمیستن تو صف !"
این یکی مطمئنم یه ربطی به بعضی از کامنتا داره

esun ka

اگرشما باختهای رئال ازلیون یادتونه منم برد رئال ازلورکوزن و اون گل تاریخی زیدان و بازی بینظیر رائول یادمه.این مقاله جوری برخورد میکنه که انگار پرورش بازیکن تا 15سالگی تموم میشه و بعدش بازیکن تکلیفش مشخصه.نه برادر من اگه پوگبا. الان پوگباست بخاطر اینه که داره تو یووه بازی میکنه...فک میکنی اگه مسی آرژانتین مونده بود الان 4تاتوپ طلا برده بود.همه استعدادای دنیا آرزوشونه که رئال یا بارسایا بایرن یا یووه یا تیمهای بزرگ اینچنینی پرورششون بده واین هم بنفع باشگاه و هم بنفع بازیکنه وو اسم این پرورش استعدادیه که کشف شده و جلوگیری ازنابودشدنش نه شیطان سفید.امثال این تفکرات درایران حاکمه که امثال پیام صادقیان وطارمی ها تو یه نقطه درجامیزنند و هیچوقت پیشرفتی که انتظارهست واسشون اتفاق نمیوفته

amir ..

یه بار دیگه هم خوندمش ... خوب بود ... فقط به کریس میگی ربات خشک گلزن !!

Pooya Valencia

»ممونو خوب بود.مخصوصا اشاره به والنسیا گوپر

سعید صیاد

کاملا مخالفم

amir ..

از رئال مادرید عقده داری ؟! مشت رونالدو بر بی گناهان !! خدایا منا بکش که نبینم بعضی ها به اسم مقاله عقده گشایی کنند ...

mehran m

كلا ملت احساسي هستيم ، همه چيزي كه مربوط به قديم باشه دوس داريم! مثلا همين رونالدو و مسي اگه مال ١٠ سال پيش بودن همه ميگفتن واي چه حركت زيبايي زد رونالدو كه مشت و لگد زد !!
فوتبال كاملا زيبا و با برنامه شده ، شگفتي بالاتر از حضور اتلتيكو سيمئونه توي فينال سي ال؟ يا قهرماني چلسي دي متئو ؟ يا قهرماني پورتو ي مورينيو ؟ و يا حضور دورتموند توي قينال سي ال؟
نويسنده بخاطر ضعيف شدن ليگ مورد علاقه ش كل فوتبالو زير سوال برد . وفاداري ستاره ها به تيم ؟ زيدان ،، رونالدو ي برزيلي .. فيگو..لوييز انريكه و و و . اينا نمونه هايي از بهتريناي اون زمان كه وفاداري كه ازش دم ميزنيد رو به چالش ميكشن ! و همچنين بازيكنايي هستن كه نماد باشگاه ها هستن و وفادارن به باشگاه شون. اينيستا، كاسياس ، ژاوي ، گيگز ، جرارد ، اسكولز ،،
تو همه دوره همه جور باريكنايي بودن ، وفادار به باشگاه.
و ستاره هايي مه باشگاه هاي زيادي رو دور زدن ،،

Ali_ fbc

عالیه خیلی خوب تحلیل کرده فوتبالو رو

30-SS -40

عالی بود خصوصا این تیکه :
. ۱۰ سال بعد فوتبال سرمایه داری اروپا هم می‌‌شود تلویزیونی دولتی ما

bayern son

شیر مادرت حلالت باشه پسر. آفرین به این قلم

Sina Los Blanco

نوستالژی گرایی محض بود.
در حالت کلی به غیر از این که کالچو افت کرده فوتبال تغییر خاصی نکرده به نظر من.
یه زمان اینتر و یووه و میلان کهکشانی بود الان رئال و بارسا کهکشانی ه.
همون موقع والنسیای هکتور کوپر بود و لاتزیو ی اریسکون الان هم اتلتیکو ی سیمئونه هست و دورتموند کلوپ.
در واقع چیز زیادی تغییر نکرده. ذات فوتبال سرمایه داری هست. بارسلونا مگه با خرید کرایوف نیومد رکورد قیمت اروپا دهه هفتاد رو نشکوند؟ مگه دهه هشتاد با خرید مارادونا نشکوند؟ منچستر نیومد فردیناند رو خرید و شد گران ترین مدافع تاریخ لیگ برتر؟ الان هم همینه. تیم های سرمایه داری همچنان می خرن از اول بوده تا ابد هم همینه.

1 #

عالی عالی عالی...بینظیر بود این مقاله
واقعا ممنونم...

mohamad_ nazoori

اونموقع ها سیمونه اینزاگی با هر حرکتی دایو میزد..نمیدونم چرا اونموقع ها چندشم نمیشد...حتی اگه به ضرر تیمم پنالتی میگرفت..اما الان از ترس دیدن دایوای رونالدو بوسکتسو نیمار کلا میترسم فوتبال ببینم...
فوتبال دیگه زندگی نیست...اونموقع ها هنره فوتبال بود الان تجارته فوتباله...اما هنوز میشه روح فوتبالو تو تیمایی مثه پالرمو امپولیو جنوا جستجو کرد

مشاهده همه دیدگاه‌ها (18)