دونگا کاپیتان سابق برزیل که در جولای امسال پس از جام جهانی فاجعه بار برزیل جانشین فیلیپه اسکولاری شد به انتقاد از مدافع 26 ساله باشگاه رئال مادرید پرداخت. او برای جانشینی مارسلو، فیلیپه لوییز مدافع نیمکت نشین این روز های تیم فوتبال چلسی انگلیس را انتخاب کرده است. همچنین وی در مصاحبه با روزنامه برزیلی A Globo به انتقاد از تمایلات تهاجمی مارسلو پرداخت و او را مناسب سیستم تدافعی مورد علاقه اش ندانست. این مصاحبه با واکنش تند کارلو آنچلوتی مواجه شد که شدیدا از مارسلو دفاع کرد.
سرمربی تیم ملی برزیل به روزنامه ی A Globo گفت: "مارسلو چند دفعه برای حمله در جام جهانی پست خود را رها کرده و به جلو رفت؟ 20 بار. چند گل ایجاد کرد؟ هیچی!" او همچنین اضافه کرد: " چند دفعه جا ماند؟ 3 یا 4 بار."
کارلو آنچلوتی پیش از سفر جمعه شب رئال مادرید به آلمریا برای انجام آخرین بازی لیگ سال 2014 کهکشانی ها و قبل از سفر آن ها به مراکش برای شرکت در جام باشگاه های جهان در جواب کارلوس دونگا مارسلو را "بهترین دفاع چپ جهان پس از جام جهانی" نامید. در حالی که این نظر کارلو آنچلوتی می تواند توسط استمفوردبریج و ویسنته کالدرون نشین ها مورد نقد قرار بگیرد، بدون هیچ شکی قوهای سپید برخلاف مربی خوش پوش و جنجالی برزیلی از نمایش های درخشان مارسلو در باشگاهشان لذت می برند.
شاید مدافع متولد ریو د ژانیرو نتواند فوتبال در رده ملی را حداقل تا زمانی که دونگا هدایت برزیل را بر عهده دارد تجربه کند اما این انتخاب کارلوس دونگا با توجه به مصدومیت های بازیکنان مادرید در رده ملی برای کارلو آنچلوتی خوشایند بود. با نگاه به لیست برزیل در زمان دونگا مارسلو تنها یک بار به تیم ملی فرا خوانده شد و آن هم به دلیل مصدومیت های ایجاد شده در ترکیب برزیل بود. با وجود این که این موضوع شاید برای مارسلو خوشایند نباشد اما عدم دعوت مارسلو به تیم ملی خشنودی کارلوآنچلوتی را به دلیل استراحت بیشتر مارسلو پدید آورده است.
عدم دعوت مارسلو از نظر تاکتیکی نیز به نفع تیم مادرید است. سرمربی سابق پاریسن ژرمن، چلسی و میلان مارسلو را به یک بازیکن کلیدی برای قهرمان چمپیونزلیگ تبدیل کرده در حالی که سرمربی برزیل نتوانسته عملی مشابه را انجام دهد. شاید مدافع سابق فلومیننزه در حیطه دفاعی بهترین نباشد اما او مهره ای کلیدی در رئال مادریدی است که رکورد های پیروزی پیاپی را یکی پس از دیگری در هم می شکند. فابیو کوئنترائو مدافع گران قیمت پرتغالی که در فصل گذشته گزینه اول مادریدی ها در پست دفاع چپ بود هم اکنون به یک نیمکت نشین تبدیل شده است و تنها در مواقعی که مارسلو احتیاج به استراحت دارد به ترکیب اصلی رئال مادرید بر می گردد.
درخشش فعلی مارسلو در حوزه باشگاهی تحت نظر کارلو آنچلوتی به فینال لیسبون باز می گردد. وقتی رئال مادرید گرفتار دفاع مستحکم اتلتیکو مادرید شده بود و عقربه های ساعت دیوانه وار به جلو حرکت می کردند مارسلو و ایسکو به جای کوئنترائو و سامی خدیرا وارد زمین شدند و توانستند جریان بازی را تغییر دهند. آنچلوتی با لبی خندان در کنفرانس خبری پس از بازی لیسبون به تمجید از مدافع چپ برزیلی خود و نقش کلیدی او در قهرمانی قو های سپید در اروپا پرداخت. قبل از این مصاحبه هیچکس نمی دانست گزینه مورد نظر آنچلوتی برای دفاع چپ چه کسی است اما بعد از آن برای همه مشخص شد که او مارسلو را برای این پست ترجیح میدهد.
کارلو آنچلوتی شیوه جدیدی برای استفاده از مدافع چپ برزیلی خود ایجاد کرده است. با وجود این که مربیانی که قبل از او در رئال بودند سعی می کردند مارسلو را وادار به ماندن در دفاع کنند و دست و پای او برای حمله را ببندند، کارلو آنچلوتی این اجازه را به مارسلو داده تا هر زمان که دوست دارد به فاز تهاجمی تیمش اضافه شود. بستن دست و پای مدافعی که علاقه شدیدی به شرکت در فاز تهاجمی دارد نمی تواند تغییر زیادی در شیوه حرکتی او ایجاد کند و کارلو آنچلوتی به خوبی از این ویژگی آگاه است. تلاش برای تغییر در ذهنیت بازیکنی که سالیان طولانی به این شیوه بازی کرده نه تنها کارآمد نیست، بلکه می تواند باعث شود که او هر آنچه باعث تمایز او از دیگر بازیکنان بوده را از دست بدهد و به یک بازیکن معمولی تبدیل شود. با این وجود کارلو آنچلوتی همیشه تاکید بسیاری بر بازی گروهی داشته و ثابت کرده است رئال مادرید او پیرامون یک بازیکن شکل نگرفته. او بیشتر از این که در تیمش برای مارسلو تغییر ایجاد کند تغییرات تاکتیکی ایجاد کرده که همزمان به نفع تیم و مدافع برزیلی اش باشد.
این تنها مارسلو نیست که از تیزهوشی آنچلوتی بهره می برد. در سمت مقابل دنی کارواخال اسپانیایی نیز شرایطی مشابه مارسلو دارد. نکته جالب در مورد دنی کارواخال این است که او نیز در تیم ملی اسپانیا ذخیره خوانفران محصول سابق آکادمی رئال مادرید شده که بیشتر در کار های دفاعی شرکت می کند. دنی کارواخال برای پیشرفت در حوزه دفاعی یک سال به طور قرضی به بوندسلیگا فرستاده شد. کارواخال نیز همانند مارسلو همواره در فاز تهاجمی خطرناک ظاهر شده اما او به وظایف دفاعی اش نیز آگاه است.
این موضوعی جدید نیست که ترکیب رئال مادرید قبل از بازی این هفته ی آنها در برابر لودوگورتس توسط وبسایت یوفا 2-4-4 اعلام شد اما آمار و ارقام مسابقه در کنار نقشه حرارتی حرکت بازیکنان در زمین نشان می داد سیستم رئال مادرید بیشتر به 3-5-2 شباهت داشت. ناچو و وران مدافعین جوان مادرید به تنهایی در خط دفاعی قرار داشتند در حالی که مدافعین کناری رئال بیشتر در نقش وینگر ظاهر شدند. این یک قانون در رئال مادرید کارلو آنچلوتی نیست. بلکه بیشتر یک خواسته از سوی اوست.
این جا به جایی ها در زمانی که په په و راموس در قلب دفاع مادرید بازی می کنند نیز دیده می شود. وقتی مدافعین کناری رئال به جلو می روند، تونی کروس کمی عقب تر کشیده و به 2 مدافع وسط رئال اضافه می شود و آن ها یک خط دفاع 3 نفره را شکل می دهند. این کاری بود که ژابی آلونسو نیز قبل از ترک مادرید آن را انجام می داد. در زمانی که توپ در کناره می باشد و مارسلو و کاروخال جلو هستند هم کروس و ایارا (مودریچ در زمان آمادگی) به پست دفاع کناری انتقال پیدا می کنند. این تغییرات با برنامه ریزی کامل انجام می شوند و از روی اتفاقات و حوادث بازی شکل نمی گیرند.
در این رئال مادرید با در نظر گرفتن تمامی بازیکنان، مدافعین کناری نقش کلیدی در جریان بازی ها دارند. شاید دونگا درست گفته باشد که مارسلو در هیچ گل برزیل در جام جهانی نقش نداشته است اما در این فصل مارسلو عملکرد تهاجمی فوق العاده ای تا کنون به جای گذاشته است. او 4 پاس گل در این فصل به هم تیمی هایش داده که یکی بیشتر از گرت بیل و 2 پاس بیشتر از لوکا مودریچ می باشد. او پاس گل های بیشتری نسبت به ژاوی، اینیستا، ایوان راکیتیچ و هم تیمی اش در تیم ملی برزیل نیمار داشته است و پاس های کلیدی بیشتری از تمامی آن ها نیز ارسال کرده. این آمار ثابت می کند هجوم مارسلو به منطقه دفاعی حریف ارزشش را داشته است.
با وجود ایسکو و هامس رودریگز در خط هافبک 3 نفره رئال، سیستم آنها به دلیل جلو کشیدن بیل و رونالدو و اضافه شدن این دو وینگر به کریم بنزما سیستم باریکی می باشد، مارسلو و کاروخال نه تنها با جلو کشیدن خود به بازی رئال عرض می دهند و خطر ایجاد می کنند، بلکه باعث می شوند بازیکنان حریف به کناره ها کشیده و فضا برای بازیسازی دیگرهافبک های رئال ایجاد شود. در واقع آن ها با این کار موقعیت ایجاد می کنند در حالی که پاس گلی به اسمشان نوشته نمی شود. در بازی هایی که تیم حریف تمایل به حفظ توپ و در دست گرفتن نبض بازی دارد مارسلو و کاروخال با اضافه شدن به خط هافبک موجب ایجاد شدن یک برتری عددی در میانه میدان می شوند تا رئال مادرید کنترل توپ را بیشتر در دست بگیرید. این سیستم در برابر تیم هایی مانند رایو وایکانو و بارسلونا پیاده شد و در هر دو بازی رئال توانست با استفاده از این سیستم با اختلاف به برتری برسد.
رئال مادرید همزمان بازیکنانی با کیفیت ها و توانایی های متفاوت دارد. مارسلو در فاز دفاعی نیز پیشرفت فوق العاده ای در چند ماه اخیر داشته و بارها با تکل های خود دروازه رئال را نجات داده است. این در حالی است که عملکرد فوق العاده او در دو فاز تدافعی و تهاجمی نظر دونگا را جلب نکرده است. مارسلو بدون تردید در بهترین فرم خود قرار دارد.شاید بهتر باشد دونگا با دیدن تفاوت بازی مارسلو در رئال مادرید و برزیل به این فکر کند که چگونه تاکتیک های او و فیلیپه اسکولاری موجب بهروری حداقلی از یکی از آماده ترین دفاع چپ های فوتبال اروپا شده است. فراموش نکنیم که در فوتبال امروزی تاکتیک مهم ترین فاکتور تعیین کننده نتیجه یک بازی است. بازیکنانی همچون لیونل مسی و کریستیانو رونالدو نیز بار ها در سالیان گذشته با اتخاذ تاکتیک نادرست سرمربی هایشان از جریان بازی خارج شده اند.
| به قلم نیکولاس ریگ / ESPN |
|---|
