همان روزهای اول بود که پزشکان بارسلونا اختلال هورمون رشد یا GHD را در وی تشخیص دادند. بیماری که غالبا با نام کوتاهی قد (کوتولگی) در سراسر دنیا شناخته می شود؛ در حالی مساله بسیار پیچیده تر از این نام پیش پا افتاده است. هزینه 900 دلار در ماه برای درمان وی خانواده ضعیف لیونل مسی را ناچار به موافقت با این قرارداد اروپایی کرد. از طرفی باشگاه های ریورپلات و نیوولز اولدبویز نیز ریسک همچین هزینه ای را در قبال مسی متحمل نشدند تا قرارداد وی با بارسلونا امضا شود.
درمان مسی نوجوان با تزریق هورمون رشد آغاز شد. برای یک بیمار GHD، این درمان یه نوع تغییر زندگی است. این هورمون نه تنها به رشد قد بیمار کمک می کند، بلکه اثرگذاری های فراوانی در پوست، دندان، عملکرد بینایی ایمنی بدن و فعالیت غده هیپوفیز نیز دارد.HGH ماهیچه ساز نیست و به وسیله آن نمی توان هوش و ذکاوت به کسی تزریق کرد، بلکه کنترل کننده رشد، در افرادیست که غده هیپوفیز کم کاری دارند.
استفاده از HGH تقریبا در تمام رشته های ورزشی، آماتور و حرفه ای ممنوع است، اما در این میان دو مساله وجود دارد.
اول اینکه تزریق هورمون رشد، اگرچه هیچگاه در مجامع عمومی عنوان نشده، اما پس از پای گذاشتن مسی به مرحله بزرگسالی به پایان رسیده است. یعنی تزریق این هورمون به مسی، در هنگام نوجوانی و سنین رشد وی اتفاق افتاده است، نه در دوران بازی وی.
در قوانین پزشکی فیفا، به طور واضح بیان شده است که اگر بیماری GHD در بازیکنی تشخیص داده شود، پزشکان مجاز هستند که در صورت مشاهده یک مورد طولانی و البته قطعی، با استفاده از این روش، به درمان ورزشکار بپردازند. این ورزشکاران برای مصرف HGH معافیت درمانی خواهند داشت.
معافیت درمانی یا TUE، مجوزی برای استفاده یک بازیکن بیمار از ماده ای ممنوعه است. این مجوز تنها در صورت اعلام نظر پزشک رسمی باشگاه و فیفا صادر خواهد شد. این قانون در بند 46 آیین‌نامه ضد دوپینگ فیفا؛ به وضوح بیان شده است.
دوم اینکه مسی از هورمون HGH به عنوان داروی تقویتی استفاده نکرده است. برای مسی روش درمانی تزریقی، تجویز شده و نوجوان 13 ساله باشگاه بارسلونا در دوران درمان، تحت نظر پزشک بوده است. درمانی که نه تنها یک انسان را از بیماری نجات داد، بلکه باعث شد تا مسیر زندگی مسی دگرگون شود و پس از 14 سال به بازیکنی شگفت انگیز در دنیای فوتبال تبدیل شود.
مسی در باشگاه بارسلونا همانند یک انسان عادی رشد پیدا کرد. قد وی 5.7 فوت است که در بین مردان آرژانتینی، نرمال و طبیعی است. در زمان شروع درمان مسی تنها 4.2 فوت بلندی قامت داشت. مسی به لحاظ فیزیکی به یک فوتبالیست معمولی تبدیل شده است؛ البته وقتی وارد بحث هوش و فنی شویم، قضیه متفاوت است.
برخی از توانایی‌های لیونل مسی نشات گرفته از همین قد متوسط وی می باشد. کافی است به تیم بارسلونا و هم تیمی های لیونل نگاه کنید. بازیکنانی فوق العاده با قد متوسط و حتی رو به پایین. شرایط قدی این بازیکنان و مرکز ثقل پایین بعد امثال مسی، ژاوی یا اینیستا، قدرت مضاعفی برای حمل توپ و کنترلش به آنها می دهد.
استفاده از هورمون HGH برای ورزشکاران بسیار بحث برانگیز است؛ اما غیرقانونی و غیر معمول نیست. اخیرا لانس آرمسترانگ نیز به استفاده از هورمون EPO، HGH و تستسترون، برای ترمیم سیستم بازیابی بدن خود اعتراف کرده است.
اما MLB اخیرا آزمایشات فراوانی در همین زمینه انجام داده است. جالب اینجاست که هیچگونه مورد دوپینگی در میان ورزشکاران حرفه ای مشاهده نشده است. امانتایج آن نشان از علاقه جوانان و نوجوانان به استفاده از HGH دارد و همین موضوع نیز شائبه هایی را برای تحت تاثیر قرار گرفتن ورزش حرفه ای در آینده ای نه چنداد دور به وجود آورده است.
سوال این است که آیا این ورزشکاران واقعا و به لحاظ پزشکی به آن نیاز دارند؟ آیا همه لیونل مسی هستند؟ و آیا این هورمون برای رشد استفاده می شود؟ یا پای مسائل تقویتی در میان است؟
استفاده از HGH در حال رشد در جامعه امروز است. در حالی که به وضوح عنوان شده که استفاده از آن در تمامی ورزش های حرفه ای ممنوع است، اما تبلیغات گسترده و مانور رسانه ای روی فواید آن، باعث شده تا مصرف این ماده به خصوص در ورزش جوانان و نوجوانان به شکل عجیبی افزایش یابد.
به هر حال لیونل مسی، یک نمونه زنده از فواید درمانی HGH در کلینیک هاست. بهترین بازیکن حال حاضر فوتبال جهان که همگان او را هم رده پله، مارادونا و یوهان کرویف قرار می دهند، با استفاده از همین شیوه درمانی پا به عصر نوین فوتبال گذاشت. درمانی که نبود آن فوتبال را از داشتن این اعجوبه آرژانتینی محروم می کرد.
منبع: بلیچر اسپورت
