"تو مدرسه به ما یاد دادن خانواده مهم ترین چیز تو زندگیه، آدم خانواده فقیرش رو رها نمیکنه تا با پولدار ها زندگی کنه."
این تنها جمله فرانچسکو بود در جواب خبرنگاری که به دنبال دلیل وفاداری توتی به رم می گشت. فوتبال فقط یک ورزشه و رم هم فقط یک باشگاه ورزشی؟! شاید... ولی برای فرانچسکو نه! فوتبال عشق این پسر جادویی بود و رم خانواده اش.
خانواده مفهوم بزرگی داره: آدمایی که خودشون رو وقف تو میکنن تا رشد کنی و به اوج برسی و بعدها همین آدم ها هستن که در موقعیت های حساس به حمایت تو نیاز دارند، به حمایت های تویی که تنها دل خوشی اونها هستی.
برگردیم به فرانچسکو، پسر جادویی رم! پسری که رویای تبدیل شدن به جوزپه جیانینی دوم رو داشت ولی انقدر خوب بود که حتی به جای جیانینی شدن، نقش خودش را در فوتبال پیدا کرد. زیرا او توتی بود نه هیچکس دیگر. سبک خودش را داشت، گاهی آنقدر ظریف و تکنیکی با توپ کار می کرد که در ذهنت فرانچسکو را فانتزی ترین بازیکن دنیا می دانستی ولی فقط با گذشت چند دقیقهو با یک تکل محکم و صحیح، بهت ثابت می کرد که در اشتباه بودی! تکنیک منحصربه فرد، شوت های محکم و دقیق، کنترل توپ باور نکردنی، پاس های چیپ پشت دفاع و جنگیدن برای پس گرفتن توپ از حریف و ...
احتمالا بهترین جمله برای توصیف فرانچسکو را، دینو زوف، دروازه بان افسانه ای یوونتوس و تیم ملی ایتالیا بیان کرده:
"توتی کامل ترین شماره 10 تاریخ ایتالیاست."
برای ایمان آوردن به معجزه فرانچسکو توتی در زمین فوتبال، مرور دوباره فقط چند بازی می تواند راهگشا باشد، مثل دربی فصل2002-2001 رم - لاتزیو که درنهایت به برد عجیب 5 -1 جالوروسی ختم شد یا اگر علاقه ای به بازگشت به گذشته ندارید، بازی چند هفته قبل رم و منچسترسیتی در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا که با تساوی 1-1 دو تیم در منچستر به اتمام رسید، به یاد بیاورید. دیداری که توانست معجزه گلادیاتور 38 ساله رمی ها رو به رخ بکشد. فرانچسکو با ضربه چیپ و زیبای خودش به مسن ترین گلزن تاریخ لیگ قهرمانان اروپا تبدیل شد.
به هرحال هدف این یادداشت اثبات قابلیت های فنی فرانچسکو توتی نیست که با مشاهده فقط چند بازی از او حتی در 38 سالگی، دیر یا زود این مسئله برای همه روشن خواهد شد؛ رسالت این متن چیز دیگریست...
توتی همیشه آدمی احساساتی بوده که بیشتر به حرف قلبش گوش می کرده است. همین خصوصیت بود که فرانچسکو را برای همیشه در رم نگه داشت و او را تبدیل به اسطوره ای ابدی کرد و در ازای این وفاداری هیچ چیز نخواست جز احترام... ولی این روزها متاسفانه خیلی ها به خود این اجازه دادند که حتی احترام را هم از این اسطوره دریغ کنند! بعد از بازی جنجالی یوونتوس و رم، قهرمان و نایب قهرمان فصل گذشته سری آ که با عملکرد بسیار ضعیف تیم داوری و محرومیت داور این دیدار همراه بود، فرانچسکو توتی بلافاصله مصاحبه ای را انجام داد که به مذاق هواداران یوونتوس خوش نیامد و زمینه ساز توهین های عجیب هواداران این تیم به اسطوره فوتبال ایتالیا شد.
فارغ از درستی یا نادرستی حرف های فرانچسکو توتی، باید به این نکته توجه داشت که بعد از یک بازی پرفشار در زمین حریف و درحالی که اشتباهات مکرر داوری به طور مستقیم در تعیین نتیجه مهم ترین بازی فصل تاثیر داشته، اعتراض به داوری جز لاینفک مصاحبه های پس از بازی خواهد بود و شنیدن چنین صحبت هایی از فردی مثل فرانچسکو توتی که وظیفه کاپیتانی باشگاه رم رو به دوش می کشد و متاسفانه گاهی در موقعیت های تنش زا، تصمیماتی احساسی می گیرد، آن چنان دور از ذهن نیست. هرکسی ممکن است در برخی از موقعیت ها، رفتار نادرستی از خودش به نمایش بگذارد و فراموش نکنید که توتی هم قبل از فوتبالیست بودن، یک انسان هست! همان طور که در درگیری های زشت اواخر این دیدار شاهد رفتار عجیب جیانلوییجی بوفون، اسطوره باشگاه یوونتوس بودیم که چگونه نیمی از زمین را فقط و فقط برای برای شعله ور تر کردن آتش درگیری ها طی کرد، آن هم در حالی که جی جی از نظر رفتاری، همیشه جزو بهترین های فوتبال بوده است.
بار مسئولیتی که روی دوش توتی همیشه سنگینی کرده و مشاهده از دست رفتن امتیازات مهم این بازی درحالی که اشتباهات داور در این بین غیر قابل چشم پوشی بود، گلادیاتور رمی ها رو وادار به واکنش کرد، واکنشی که البته در اون تا حدودی زیاده روی کرد!
اما عده ای با استناد به همین مصاحبه و تنش ایجاد شده بین هواداران یوونتوس و فرانچسکو توتی و صد البته نفرت همیشگی طرفداران لاتزیو از اسطوره جالوروسی نتیجه گرفته اند که توتی فقط اسطوره رمی ها هست و بس!
اگر فقط کمی فوتبال اروپا رو دنبال کنید احتمالا با این جمله که یکی از«پرتنش ترین» دربی های حال حاضر اروپا دربی ال کاپیتاله بین دو تیم رم-لاتزیو است، موافق خواهید بود! هواداران این دو تیم شاید قبل از اینکه عاشق تیم خودشون باشند از تیم رقیب تنفر دارند. تنفر عمیقی که دلیل به وجود آمدنش به طور حتم فرانچسکو توتی نیست! انتظار محبوبیت یک بازیکن جالوروسی در اردوی بیانکوچلستی ها یا بالعکس قطعا یکی از عجیب ترین و بی جا ترین انتظارات فوتبالی هر انسان است.
بهتر است قبل از اظهار نظر در مورد دامنه محبوبیت توتی، کمی بیشتر در مورد پایگاه اجتماعی او در بین هواداران سایر باشگاه های ایتالیا مطالعه کنیم که به طور حتم به نتایج جالبی در مورد میزان محبوبیتش خواهیم رسید! احتمالا افراد زیادی باشند که فرانچسکو توتی را از اسطوره تیم خود هم بیشتر دوست داشته باشند و دلیل این علاقه مشخصا تنها محدود به عملکرد وی در زمین نیست، بلکه وفاداری و شجاعت خاص این بازیکن در دفاع از تیم خود است که او را به محبوبیتی فوق العاده در بین فوتبال دوستان دنیا رسانده است؛ شجاعتی که گاه برایش دردسرساز نیز می شود مثل مصاحبه بعد از بازی با یوونتوس.
در بین این جنجال ها صحبت های عجیب پاول ندود بازیکن سابق یوونتوس و یکی از مدیران حال حاضر این تیم هم موجب شعله ور شدن آتش اختلافات شد. بازیکن سابق لاتزیو در مورد اسطوره همیشگی فوتبال ایتالیا گفت:
«او هرگز برای باشگاهی بزرگ بازی نکرده و به همین دلیل نمی فهمد که چنین چیزی چه معنایی دارد»
وی مشخصا با این جمله قصد تخریب باشگاه رم و همچنین فرانچسکو توتی را داشت غافل از اینکه به طور ناخود آگاه، از کاپیتان رمی ها تمجید کرد! حتی اگر از نظر این مرد چک تبار، رمِ ایتالیا باشگاه کوچکی هم باشد، موجب تحسین بسیاری است که گلادیاتور این تیم که جزو بهترین های تاریخ ایتالیاست، وفاداری خود را در طول سالیان متمادی به این تیم حفظ کرده است. عملی که بسیاری از بازیکنان از انجام آن عاجز بوده اند و به راحتی تیم کوچکی را که با آن به شهرت رسیده اند ترک کرده اند و به باشگاه هایی که از نظرشان "بزرگتر" است پیوسته اند. شاید مصاحبه ندود حتی به مراتب از مصاحبه ای که فرانچسکو توتی آن هم در شرایط نامساعد روحی انجام داد توهین آمیزتر باشد اما همانطور که در بالا به آن اشاره کردم، یک فوتبالیست قبل از اینکه یک بازیکن فوتبال باشد یک انسان است و در برخی موقعیت ها ممکن است تصمیمات اشتباهی اتخاذ کند، مانند رفتار زین الدین زیدان اسطوره فوتبال فرانسه که در فینال مهم ترین تورنمنت فوتبالی تیمش را ده نفره کرد یا تکل خشن روی کین که موجب خداحافظی هالند از فوتبال حرفه ای شد و هزاران نمونه دیگر اما باز هم تک تک این بازیکنان اسطوره های فوتبال دنیا محسوب می شوند.
شاید ناکامی باشگاه رم و کاپیتان آن در به دست آوردن اسکودتو در سال های اخیر دلیلی بر افزایش این بی حرمتی ها به این باشگاه و فرانچسکو توتی شده باشد اما نباید فراموش کرد که رم در 5 فصل بین سال های 2005 تا 2010 با مربیگری لوچانو اسپالتی و کلودیو رانیری ۴بار نایب قهرمان سری آ شد و تنها باشگاه اینترمیلان بود که با سپری کردن روزهای رویایی خود تحت هدایت مانچینی و مورینیو موفق شد در تمام این سالها بالاتر از باشگاه رم قرار بگیرد و حتی در سال 2010 موفق به کسب سه گانه تاریخی شد.
به هرحال هر انسانی خصوصیات اخلاقی خاص خود را دارد و فرانچسکو توتی هم از اولین سالهای درخشش تا همین امروز، رفتار و حرکات خاص خود را داشته است اما مشخص نیست که چرا درست بعد از مصاحبه جنجالی علیه باشگاه یوونتوس، برخی دوستان به یاد آورده اند که فرانچسکو توتی از نظر اخلاقی در سطح بالایی نیست و باید او را از مقام شامخ اسطورگی عزل کرد! درحالی که تا قبل از این دیدار حتی از نظر آنها هم توتی یکی از اسطوره های همیشگی فوتبال دنیا بود! آیا آن زمان بداخلاقی های گذشته فرانچسکو رو به یاد نمی آوردند؟ یا شاید هم موقعیت فعلی ایجاب میکرد که مجموعه ای از بداخلاقی های اسطوره فوتبال ایتالیا را در کنار هم قرار بدهند تا به نتیجه دلخواه خودشان برسند؟! هرچه که باشد فرانچسکو اسطوره ابدی این فوتبال خواهد بود و با حرف کسانی که شاید ذره ای هم از او شناخت نداشته باشند، خدشه ای بر جایگاهش وارد نخواهد شد.
این یادداشت را با چند جمله از یکی از مصاحبه های توتی به پایان می رسانم:
- فرانچسکو برای اینکه امسال اسکودتو رو به دست بیارید حاضری چه فداکاری کنی؟
- "حاضرم یک سال بستنی نخورم!"
ارسالي از کاربر Amirh03ein Roma