در رخدادی که طی 8 تا 10 ماه گذشته کاملا قابل انتظار می نمود، ورزشگاه جوزپه مه آتزای شهر میلان به عنوان میزبان مهم ترین بازی باشگاهی اروپا در سال 2016 انتخاب شد. این چهارمین باری است که سن سیرو میزبان فینال باشگاه های اروپا است که آن را هم تراز سانتیاگو برنابئو، المپیک رم و هیسل بروکسل بلژیک می کند. در این باب فقط ورزشگاه ومبلی با هفت بار میزبانی از این استادیوم ها جلوتر است.
آخرین باری که ورزشگاه مشترک میلان و اینتر میزبان این بازی بود، به سال 2001 برمی گردد که بایرن مونیخ موفق شد در راه رسیدن به چهارمین عنوان قهرمانی اش در اروپا، والنسیا را در ضربات پنالتی شکست دهد. آن مسابقه با همان ضربات پنالتی و مهارهای دیدنی الیور کان به یادها سپرده شد تا هکتور کوپر در دومین فینال اروپایی پیاپی اش هم بازنده شود.
شانس میزبانی این دیدار به ندرت برای هر ورزشگاهی پیش می آید و به همین دلیل آمادگی های بسیاری برای رسیدن به خواسته های یوفا در مورد جایگاه ویژه و امنیت مسابقه باید انجام شود. این به معنای آن است که سن سیرو در کوتاه مدت دچار تغییراتی خواهد شد. می توان انتظار داشت این آمادگی ها برای شهر میلان از تابستان 2015 آغاز شده و اگر چه نتواند ظاهری مدرن به استادیوم دهد، می تواند بر یکی از دو تیم بزرگ ایتالیا یا هر دوی آنها اثر داشته و آنها را به سوی ساخت ورزشگاه اختصاصی شان رهنمون کند.
اکنون مدت هاست که میلان و اینتر در مذاکره برای خرید مشترک جوزپه مه آتزا از شورای شهر یا ساخت ورزشگاه اختصاصی برای خود بوده اند. باربارا برلوسکونی بارها از منافع در اختیار داشتن استادیومی اختصاصی صحبت کرده است و نگاهی به دستاوردهای یوونتوس می تواند مهر تاییدی بر این مساله باشد.
اریک توهیر به عنوان رئیس اینتر هم خبر از ساخت استادیومی جدید داده است، ولی همان طور که بسیاری از مالکین باشگاه های در سرزمین چکمه چون پالوتا در رم دریافته اند، کسب مجوزهای قانونی از دولت ایتالیا، پروسه ای طولانی و خسته کننده است. فوریه گذشته شایعه شده بود میلان در جستجوی سرمایه گذارانی برای ایجاد دریچه های مالی در دستیابی به برنامه هایشان برای در اختیار گرفتن کنترل مکانی که Expo 2015 انجام خواهد شد، بوده اند. منطقه ای که در شش کیلومتری شمال غربی سن سیرو قرار دارد. یکی از منافع مورد نظر هم وجود خط متروی اختصاصی برای ورزشگاه خواهد بود.
نراتزوری ها در طرف دیگر به نظر در آرزوی ارتقای کیفیت و امکانات جوزپه مه آتزا و احیای دوباره آن از طریق پروژه ساخت و سازی سنگین هستند، ولی احتمالا قبل از هر چیز باید امتیاز ورزشگاه را از شورای شهر ابتیاع کرده و سپس شروع به سرمایه گذاری کنند.
فینال لیگ قهرمانان سال 2016 فرصت مناسبی برای نهایی کردن برنامه های دو تیم است. ارتقای کیفیت ورزشگاه طی کوتاه مدت مسلما به نفع هر دو خواهد شد، ولی تامین بودجه های مورد نیاز برای احداث استادیومی جدید، بدون شک آسودگی خاطر بلند مدتی برایشان خواهد بود. اگر چه این فینال می تواند با توجه به تصمیم یکی از دو تیم یا هر دوی آنها مبنی بر خالی کردن ورزشگاه، بسیار مهم تلقی شود، می تواند آخرین فینالی هم باشد که آنها به طور مشترک میزبانی کرده اند.
نوشته وارون ماتوره، وبسایت فوتبال ایتالیا
