طرفداری- پسر طلایی در 18 آگوست 1943 در الساندریای ایتالیا به دنیا آمد.
جیانی ریورا فوتبال حرفه ای خود را با تیم زادگاهش آغاز کرد. اولین بازی او برای الساندریا در سری آ در دوم ژوئن 1959 انجام شد. وی درحالی که فقط پانزده سال داشت در برابر اینترمیلان قرار گرفت. در تنها فصلی که ریورا در تیم زادگاهش بود 26 بار به میدان رفت و 6 بار نیز دروازه حریفان را باز کرد. فصل به پایان رسید و پسر طلایی درحالی که فقط 16 سال داشت سر از میلان در آورد. پیوستن او به میلان با رکورد نقل و انتقالات آن زمان همراه بود. میلان برای این که جیانی را جایگزین ژوان شیافینو کند مبلغ دویست هزار دلار پرداخت کرد. دوسال بعد (1962) ریورا به همراه میلان فاتح اسکودتو شد.
بازی های خوب میلان و مهم تر از همه قهرمانی در ایتالیا، آن ها را به لیگ قهرمانان اروپا رساند. آن ها توانستند در فینال اروپا که آن زمان کاپ اروپا نامیده می شد با حساب دو بر یک بنفیکای پرتغال را شکست دهند و جام قهرمانی را بالای سر ببرند. این بازی در 22 می 1963 در ورزشگاه ومبلی انجام شد و هر دو گل میلان را خوزه آلتافینی به ثمر رساند. برای بنفیکا نیز اوزه بیو گلزنی کرد. 45 هزار نفر در ورزشگاه قهرمانی میلان را از نزدیک دیدند. بازی های درخشان شماره ده جوان میلان در به دست آوردن قهرمانی بسیار تاثیر گذار بود به طوری که جیانی ریورا موفق شد در مراسم توپ طلا بعد از لف یاشین افسانه ای در جایگاه دوم بایستد.
در فصل 1967-1968 ریورا موفق شد با میلان هم به عنوان قهرمانی ایتالیا برسد و هم جام برندگان اروپا را فتح کند. سال 1968 پسر طلایی با تیم ملی قهرمانی اروپا را نیز به افتخارات خود اضافه کرد. ریورا بازی فینال برابر یوگوسلاوی را به خاطر مصدومیتی که در بازی نیمه نهایی برابر اتحاد جماهیر شوروی گریبان گیرش شده بود از دست داد. اما سال بعد سال خاطره انگیزی برای او و میلان بود. ریورا با میلان جام قهرمانان را بالای سر برد و موفق شد توپ طلا را از آن خود کند.
ریورا با میلان دو اسکودتوی متوالی را در سال های 1972 و 1973 کسب کرد. پسر طلایی میلان را به دو فینال جام برندگان اروپای دیگر رساند. در فینال 1973 میلان توانست با یک گل لیدز یونایتد را شکست دهد اما در فینال 1974 با دو گل مغلوب ماگدبورگ آلمان شد. میلان در دهه هفتاد جام های درون مرزی زیادی گرفت اما ریورا در بیشتر آن ها غایب بود. این غیبت به خاطر محرومیتی بود که در پی اظهار نظر در مورد داوران گریبانش را گرفته بود.
آخرین قهرمانی ریورا به همراه میلان در سری آ سال 1979 به دست آمد. این دهمین قهرمانی روسونری در لیگ بود. ریورا برای میلان در سری آ 501 بار به میدان رفت و 160 گل به ثمر رساند. پسر طلایی یکی از اسطوره های باشگاه با شکوه میلان به شمار می رود.
در مارس 2004 پله وی را در فهرست 125 بازیکن برتر زنده دنیای فوتبال قرار دارد. ریورا در حال حاضر هفتاد ساله است.
سیزدهم می سال 1962 بود که ریورای هجده ساله اولین بازی ملی اش را انجام داد. در آن بازی تیم ملی ایتالیا در جام جهانی 1962 شیلی مقابل آلمان غربی صف آرایی کرد که نتیجه نهایی بازی تساوی بدون گل بود. او در جام جهانی 1970 مکزیک نیز به میدان رفت. ایتالیا به فینال رسید اما با نتیجه 4-1 مغلوب برزیل قدرتمندی شد که از بازیکنان بزرگی چون پله، کارلوس آلبرتو، جرزینیو، توستائو و راولینو سود می برد. ریورا در جام جهانی 1974 نیز بازی کرد اما در دیدار حساس برابر لهستان به میدان نرفت. ایتالیا این بازی را 2-1 باخت تا از مسابقات حذف شود. این پایان بازی های ملی جیانی ریورا بود. وی 60 بازی ملی انجام داد و 14 گل برای آتزوری به ثمر رساند.
ریورا یک هافبک تهاجمی تمام عیار بود. بسیاری از کارشناسان او را آغازگر و پدید آورنده سبک جدید تهاجم در دنیای فوتبال می دانند. بازی روان و رو به جلو و در عین حال چشم نواز از ویژگی های ریورا بود.
افتخارات ریورا:
3 قهرمانی ایتالیا (1961-1962، 1967-1968، 1978-1979)
2 قهرمانی لیگ قهرمانان (1962-1963 و 1968-1969)
یک قهرمانی جام اروپا/آمریکای جنوبی (1969)
2 قهرمانی جام برندگان اروپا (1967-1968 و 1972-1973)
4 قهرمانی جام حذفی ایتالیا (1966-1967، 1971-1972، 1972-1973 و 1976-1977)
توپ طلا (1969)
